Hiphop is al lang geen mannenwereld meer, dat betoogt Little Simz nog het meeste van al. De Brits-Nigeriaanse hiphopartieste stond al jaren op de rand van een doorbraak, toen ze die met het fantastische Grey Area van twee jaar terug eindelijk wist binnen te halen. Daarna kwam nog het redelijk sterk corona-projectje Drop 6 tussen, maar op het grote werk was het logischerwijs nog even wachten. De opwinding was echter nauwelijks te bedwingen toen Little Simz gul begon te strooien met singles voor haar nieuwe album Sometimes I Might Be Introvert. Met de hoge lat die Simz voor haarzelf gezet heeft, mogen fans zich wel aan wat kwaliteit verwachten.
Iedereen die Grey Area meer dan een keertje oppervlakkig beluisterde, weet dat Simz, net zoals het albumtitel suggereert, tussen twee hete ijzers zat. Dat bipolair meesterwerk kende zowel hoogtepunten vol bravoure als laagtepunten met vernietigende onzekerheid. Dit nieuw album begint met “Introvert”, paradoxaal vol bombastische en dramatische vrijheid, en vormt een episch en rijkelijk opgebouwd openingstatement, vol revolutionaire opstandigheid. Ook het daaropvolgende “Woman” is niet gewoon niet meer dan absolutely fabulous te noemen. De zijdezachte, in watten omhulde stem van gast Cleo Sol is een perfecte contrast voor Simz’s paraderende swagger. Dat die twee mekaar ondertussen vocaal haast blindelings vinden, is niet meer dan logisch. De vorige samenwerking, de hit “Selfish”, was een van de grootste hoogtepunten op Simz’s discografie dusver.
De eerste paar nummers op Sometimes I Might Be Introvert vertonen zoveel warmte, warmte die alleen de groovy soul van de jaren zeventig kan uitstralen. Ook “Little Q” Pt. 2 druipt van die seventies groove. Een vibrafoon, nadrukkelijke drums, lichte, maar zuivere keys en een galmend kinderkoor maken de instrumental van “Little Q Pt. 2” een van de beste van het album. Het overstijgt haast het concept van geruststelling en comfort, terwijl tranen bijna even dichtbij staan. Deze nieuwe dimensie van Little Simz is fascinerend en welgekomen, en vult haar kunde nog verder aan met een bedrevenheid waarvan we niet eens wisten dat ze die had. Een eerste glimp naar iets dat we vintage Simz zouden kunnen noemen, is “I Love You I Hate You”. Na eerst een openende orkestrale passage, volgt een staalharde beat en een al even onverwoestbare Simz die een muzikale therapiesessie voor haarzelf op poten zet om wat familieproblemen te kunnen verwerken.
De variatie van Sometimes I Might Be Intovert is soms moeilijk om te vatten. Little Simz verandert moeiteloos van grimy bangers zoals “Rollin Stone”, met een uiterst dynamische en vurige beat, een energy die Simz probleemloos matcht trouwens, naar het synthpoppy “Protect My Energy”. Daarna volgt nog de hoogst aanstekelijke afrobeat van “Point and Kill”, waarbij landgenoot Obongjayar samen met Simz het typisch Brits-Nigeriaans accent bovenhaalt en een even geducht duo vormen dan Cleo Sol en Simz. De afsluitende nummers zijn een eerder terugblik op 2019 en het definitieve kantelpunt in de carrière van Simz. De kilte en afstandelijkheid tonen dat het Grey Area-tijdperk nog niet helemaal achter de rug is, maar dat Simz eveneens ook nog moeiteloos uit dat kwalitatief vaatje kan tappen.
Sometimes I Might Be Introvert is wat de albumtitel betreft redelijk misleidend. Dit is geen gesloten of terughoudend album, integendeel. Little Simz legt nog maar eens haar ziel bloot, wat ditmaal cinematische en gevarieerde proporties aanneemt. Sometimes I Might Be Introvert evolueert moeiteloos van de warme, soulvolle seventies-sound, naar de plastieke geluiden van de eighties naar energieke afrobeat, en dan weer terug. We horen hier een omvang die Simz’s volledige ontluiking als hiphophoogvlieger eindelijk kan ondersteunen.
De intstrumentele warmte en veelzijdigheid, maar met daar nog steeds occasionele bitterheid en verdergaande zelfreflectie aangekoppeld, zijn contrasten die bij niet veel meer artiesten dan bij Little Simz zelf zouden lukken. Zelfs na al het ijzersterk materiaal dat ze ons dusver geleverd heeft, is Little Simz gewoonweg geen artiest die enkel victory laps neemt. Zo rijkelijk opgebouwd dat Sometimes I Might Be Introvert is, zo rijk aan talent is Little Simz, en de luisteraars die ze in haar zog neemt krijgen een godsgeschenk.
De Sometimes I Might Be Introvert-tour passeert bij ons in Trix, op 22 januari 2022.
Instagram / Twitter / Facebook
Ontdek nog meer op onze Spotify.
