AlbumsFeatured albumsRecensies

Chet Faker – Hotel Surrender (★★★½): Langverwachte wedergeboorte

Chet Faker is terug, en dat mogen we best letterlijk nemen. In 2012 maakten we voor het eerst kennis met de Australiër door de cover van “No Diggity” op de mixtape Thinking in Textures. Twee jaar later volgde zijn debuutalbum Built on Glass met nummers als “Talk Is Cheap” en “Gold”. Ondanks het wereldwijde succes kwam hij in 2016 naar buiten met het nieuws dat hij een punt zette achter Chet Faker. Nicholas (Nick) Murphy wou verder gaan onder zijn eigen naam, wat resulteerde in ‘Nick Murphy (fka Chet Faker)’. Dezelfde dansbare, elektronische muziek, maar met een nieuwe merknaam. De naamsverandering bleek evenwel niet zo’n succes bij het grote publiek, waardoor hij begin dit jaar Chet Faker opnieuw uit de kast haalde.

Onder eigen naam was Nick Murphy van alle markten thuis. Met zijn ep Missing Link ging hij volop het experiment aan. Album Run Fast Sleep Naked haalde dan weer het dansbare in Murphy naar boven, waarna opvolger Music for Silence een schoolvoorbeeld werd van neoklassieke muziek. Deze elementen trekt hij door naar Hotel Surrender, met het nodige hitpotentieel dat we gewoon waren van Chet Faker.

Dat maakte hij meteen duidelijk aan de buitenwereld met de heerlijk groovy eerste single “Low”. Zwoele beats waarbij heupwiegen bijna verplicht is. Ook nummers als “Feel Good” en “Get High” springen mee op die trein. “Whatever Tomorrow” is dan weer een aanstekelijke oorworm. Dansbare bassen waarop we automatisch meebewegen lijken wel centraal te staan. Toch laat hij het experiment niet helemaal achter zich liggen. Op “Peace of Mind” trekt hij de jazzkaart en zijn de ritmes een stuk minder opzwepend. De track haalt het luistertempo van het album opvallend naar beneden. Het is dan wel een soort van stijlbreuk met de rest van het album, echt uit de boot vallen doet het niet.

Toch staat de boog niet altijd gespannen op Hotel Surrender. Tijdens “I Must Be Stupid” kruipt Murphy nog eens achter zijn piano. Al die opzwepende bassen laat hij voor een keer achter zich. Hij keert terug naar een minimale bezetting en zo blijft zijn muziek perfect overeind. Ook afsluiten doet hij liever in intieme sferen. Op “In Too Far” worden voor de verandering niet alle registers opengetrokken, maar bolt hij zachtjes uit. Deze keer geen uiterst dansbare track, maar laidback hangen in onze tuinstoel.

Op Hotel Surrender heeft Chet Faker zichzelf niet heruitgevonden. Wat hij wel doet, is het beste van beide werelden combineren. Gedurende tien nummers weet hij het experimentele en wispelturige van Nick Murphy te combineren met het toegankelijke hitpotentieel van Chet Faker. Waarom die naamsverandering er in de eerste plaats was, blijft voor de meesten onder ons een groot vraagteken. Hoe dan ook zijn we blij dat Chet Faker terug is van weggeweest.

Facebook / Instagram

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Chet Faker – “Something Like This"

Van Chet Faker weten we nooit echt goed wat we exact kunnen verwachten. De Australische muzikant brengt soms muziek onder zijn eigen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Adi Oasis - "Get it Got it"

Adi Oasis, voorheen wel beter bekend als Adeline, combineert in haar muziek soul, r&b, jazz en funk om haar gevoelens te uiten….
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Chet Faker – “It Could Be Nice”

De laatste jaren waren we getuige van de wispelturigheid van Nicholas James Murphy. De Australiër pingpongt als muzikant regelmatig tussen zijn pseudoniem…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.