Wie Mykki Blanco oftewel Michael Quattlebaum volgt, weet dat haar creatieve oerkracht verder reikt dan enkel het muzikale. Zo is Blanco naast muzikante ook LGBTQ+-activiste, poëte en performance-artiest. Ook live is Blanco een heuse beleving. Dat mochten we zelf ondervinden op Sonic City 2019. Daar zagen we een hyperkinetische rapper die niet vies is van wat theatraliteit en veel drama. Los daarvan gaat het hier nog steeds over muziek natuurlijk en die legde haar zeker geen windeieren. Zo werkte Blanco al samen met Kanye West, Charli XCX en zelfs Madonna. Als soloartiest kon Blanco echter nog maar weinig potten breken, maar met haar tweede plaat Broken Hearts and Beauty Sleep probeert ze daar verandering in te brengen.
Een drietal maanden geleden verbrak Blanco de stilte rond haar muzikaal soloproject, want na meer dan vier jaar schonk Blanco ons de single “Free Ride”. De maanden na de release is “Free Ride” nog steeds niet vergeten en dat op zich is al een prestatie in het overaanbod. Dat heeft het vooral te danken aan zijn uiterst catchy en frisse productie. ‘What I wouldn’t give for love, what I wouldn’t do for love’ blijft hangen als perfect gekookte spaghetti aan onze keramische wandtegels. Daarnaast weet Blanco zich altijd met de juiste mensen te omringen. Zo fungeren Mykal Kilgore, Leah King en L1ZY als achtergrondzangeressen en is de producer van dienst niemand minder dan Hudson Mohawke.
Broken Hearts and Beauty Sleep opent met “Trust A Little Bit”, een nummer dat zweeft tussen muziek en spoken word, gepeperd met een serieuze scheut nineties loungevibes. De nadruk bij de opener ligt niet zozeer op het muzikale, maar des te meer op de boodschap. Om die boodschap over te brengen graaft Blanco diep in haar identiteit en na afloop kunnen we concluderen dat ‘aanvaarding’ de alomvattende term is die we aan “Trust A Little Bit” moeten linken. Het statement is gemaakt, en nu graag muziek.
De negen nummers die de plaat rijk is staan bol van de features. Zo zijn er samenwerkingen met Big Freeda, Bruno Ribeiro, Blood Orange en Kari Faux op de plaat te horen. Daarmee bewijst Blanco nog maar eens erg veel vrienden te hebben. Allemaal leuk, maar dat betekent niet noodzakelijk een kwaliteitsinjectie. Op “Love Me” zien we onder andere Jamilia Woods, Jay Cue en zelfs Blanco’s broer voorbij passeren. “Love Me” is een dromerig popnummer, maar niet meer dan dat. Het volbloed hiphopnummer “That’s Folks”, waarmee Blanco samenwerkt met Big Freeda is dan meer geslaagd te noemen. De sterke knipoog richting Missy Elliot en Destiny’s Child valt hierbij niet te negeren, waardoor het nummer een fun factor bezit, die we nog wel vaker op de plaat zijn tegengekomen.
Mykki Blanco is een toonbeeld van diversiteit, en daarmee verwijzen we niet enkel naar het feit dat zij zich in 2019 identificeerde als transgender. Diezelfde diversiteit trekt zich ook door op muzikaal vlak, want Broken Hearts and Beauty Sleep laat zich niet zomaar in één hoekje duwen. Een nummer als “It’s Not My Choice” is misschien wel de exponent van die diversiteit. Met het nummer balanceert Blanco op de koord van eighties synthpop, hiphop, soul en nineties pop. De combinatie is weinig evident, maar het werkt steengoed. Mykki Blanco bewijst dat ze de grenzen durft af te tasten, want later zien we nog “Want From Me” passeren. Een nummer waarvan het refrein musical en grote theatraliteit uitstraalt, dit opnieuw in combinatie met de rode draad op de plaat en dat is de rap van Blanco. Het is verrassend, maar of het werkt is ons nog steeds niet altijd duidelijk. Misschien zijn we er nog niet klaar voor?
Broken Hearts and Beauty Sleep bevat een vreemd allegaartje aan nummers dat ons alle kanten van Blanco’s spectrum probeert te tonen. Die krachttoer voelt nooit geforceerd aan en dat heeft Blanco vooral te danken aan haar skills om degelijke en volwassen songs voort te brengen in stijlen die je niet meteen verwacht. Bij momenten is die verrassingsfactor net iets te veel op ons bord, waardoor we niet altijd even goed weten wat we ermee moeten aanvangen. Is Blanco nog zoekende? Of speelt de theatrale rapper met onze voeten? Wie zal het zeggen? Wat we wel kunnen stellen is dat het altijd erop of eronder is bij Blanco en die oefening zal de massa in twee kampen verdelen. De voorstanders zullen het geweldig vinden, de tegenstanders zullen het pure bagger vinden. Misschien is de wereld gewoon nog niet klaar voor Mykki Blanco.