De shoegazers van Newmoon zetten hun eerste stappen in 2014 met de erg sterke ep Invitation To Hold. Sindsdien werkten de Antwerpenaren zich gestaag op naar een band die ook internationaal op de kaart staat. Hun laatste klepper, Nothing Hurts Forever, dateert alweer van 2019. Hoog tijd voor nieuw werk dus. Na de verwelkoming van Conor Dawson, die we kennen van de Britse band Cultdreams, startten de heren met het schrijven van Temporary Light. Er werd opnieuw samengewerkt met producer Thomas Valkiers, die eveneens de opnames van Invitation To Hold en Space voor z’n rekening nam. De mastering werd verzorgd door Simon Scott, bekend als de drummer van Slowdive. Deze klinkende namen en de drie smakelijke singles die voorafgaand op het album werden gelost, legden onze verwachtingen hoog.
Niet alleen muzikaal werkte de band samen met toptalenten. Voor het artwork werd Morning Sky gebruikt, van de in Brussel gevestigde Amerikaanse schilder Janise Yntema. Het originele werk dateert uit 2019, en Newmoon geeft aan dat het onmiddellijk een klik had met het schilderij. Hier kunnen we best inkomen, daar het een mooie weerspiegeling is van het muzikale aspect van Temporary Light. Ook de diepere betekenis tussen wolken en de albumtitel lijkt ons alvast te passen in het grotere geheel. Yntema’s werk werd onder meer reeds tentoongesteld in S.M.A.K., BOZAR en verschillende mooie musea in het buitenland. Dat het album nog eens via het mooie label PIAS wordt uitgebracht, is de kers op de taart.
Waar hun laatste wapenfeit Nothing Hurts Forever een meer melodische insteek kende, kiezen de Antwerpenaren nu vol voor een gelaagde, dromerige sound. Er werd ongelooflijk veel werk gestopt in het creëren van een zachte muur van gitaren. Tijdens “Still” wordt er pp een geniale manier opgebouwd en toegewerkt naar een euforischer einde zonder het grovere en snijdende geschut boven te halen, wat bij onder andere “Fading Phase” wel het geval is. Op het vlak van sound spant voor ons “Through Glass” zonder twijfel de kroon. Het nummer van ruim zes minuten start heel klein en melancholisch, maar kent een naadloze opbouw waar er op een onherkenbare wijze distorted gitaren worden geïntroduceerd, die op het einde voor het absolute hoogtepunt zorgen. Eveneens heel knap is hoe er van stemming wordt gewisseld. Weemoedige stukken worden ogenschijnlijk moeiteloos afgewisseld met hoopvolle momenten.
Door de herkenbare gitaargeluiden en de dromerige sfeer die doorheen het album worden doorgetrokken, kunnen we niet spreken van een plaat die bol staat van de variatie. Toch vinden wij dit in deze enkel een voordeel, want er wordt zo een heel mooi en samenhangend geheel gecreëerd. De nummers vloeien in elkaar over, en door af en toe het tempo wat op te drijven en wat chaos te scheppen, blijven we geboeid. Op dat vlak springt “Crazing” er zonder twijfel uit. Hoewel het geheel rustig van start gaat, wordt al snel keet geschopt en neemt de georganiseerde chaos de bovenhand. Heel tof om te zien is hoe de volgende op de tracklist, “Sense Of Longing” de tegenovergestelde beweging maakt. Het is als het ware een atleet die als een schicht uit de startblokken schiet, maar al snel op de adem trapt en de race al wandelend afwerkt. Toch is het in de wereld van Newmoon een erg mooie wandeling die wij enkel onder applaus kunnen onthalen.
Wanneer we het hele album op een globale manier bekijken, moeten we stellen dat er heel erg mooie lijn zit in Temporary Light. Het valt te vergelijken met het vulkanenfenomeen waar ze op heden in IJsland mee te maken krijgen. Er wordt rustig begonnen, maar er is toch sprake van een gezapige opbouw tot er uitbarstingen komen, die sporadisch terugkeren. Het zorgt ervoor dat het geheel heerlijk golft, en blijft te boeien. Hoewel het allemaal misschien wat in hetzelfde segment blijft, vormt het een prachtig geheel. Hierdoor is het zonder twijfel een plaat die zowel de bestaande fanbase zal bekoren, en er een hoop nieuwe zielen zullen gewonnen worden. Je merkt dat Newmoon qua sound en sfeer toch stappen vooruit heeft gezet. Temporary Light is een schitterende plaat waar er hoorbaar aandacht werd besteed aan de kleinste details om een fantastische en gelaagde sound te creëren.
Wie de live voorstelling wil meemaken, moet zich op 29 maart naar de Botanique in Brussel begeven.
Ontdek ”Still”, ons favoriete nummer van Temporary Light, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
