Een recept staat of valt met de juiste combinatie van een aantal ingrediënten waarvan de individuele kwaliteit ook niet mag ontbreken. De uitkomst blijkt meestal meer dan de som der gehelen en dat kan van Fiddlehead allerminst gezegd worden. Het toevoegen van één speciaal ingrediënt kan wonderen doen, en dat ietsje extra is bij Fiddlehead toch wel de teksten en de daarbij horende emoties. Het is een fantastische keuze geweest om deze emoties zodanig te kiezen dat je als luisteraar onmogelijk naast deze rauwheid kan kijken. De samenhang van alle beschikbare instrumenten, met af en toe een positieve uitschieter, maakt dat deze nieuwe plaat een heerlijk oorgasme in al zijn aspecten is geworden.
Fiddlehead is een band uit Boston die sinds 2014 posthardcore maakt met een erg emotionele inslag. Al van in het begin werden ze gelabeld als zogenaamde ‘supergroep’ en dat was dan vooral te danken aan zanger Patrick Flynn en drummer Shawn Costa van Have Heart, maar zeker ook aan Alex Henery van het bekende Engelse Basement. Daar waar Have Heart meer in youthcrew-hardcore meespeelde, blijft de stem van Patrick Flynn toch zeer herkenbaar. Toch is de band meer de weg ingeslagen van het meer melodische Basement. We kunnen niet spreken van een kruising van de twee groepen, maar Basement is toch net iets toegankelijker terwijl Fiddlehead een scherper kantje heeft.
We zijn bijna verplicht om deze bespreking te starten met het eerste nummer “Grief Motif”, omdat de intro niets anders is dan het gedicht van E.E. Cummings, “I Carry Your Heart with Me (I Carry It In)”. Het gedicht zelf beschrijft een intense band met een niet-geïdentificeerde minnaar en suggereert dat alles in het leven doordrenkt is met hun romantiek. Vreemd genoeg houdt deze gedachte je een volledige plaat vast. Het nummer zelf duurt maar een dikke minuut en eindigt zeer abrupt, en het lijkt alsof de eerste ontmoeting met deze onbekende minnaar ook als een droom eindigt. Toch word je meteen terug in dezelfde droom geplaatst met het volgende nummer “The Years”, dat dezelfde melodie met zich meeneemt.
Het tempo op Between the Richness is nooit uitzinnig snel en zorgt ervoor dat je naar een zeer toegankelijke plaat aan het luisteren bent. De stem van Flynn is uiterst herkenbaar en komt veel beter tot zijn recht dan tijdens zijn youthcrew-periode. “Eternal You” begint dan nog wel eens met een snedige gitaarriff, maar de stem verzacht vaak het geheel, hoewel je op dit nummer ook weer de oudere hardcorepunkinvloeden hoort waarbij de singalongs niet worden gemeden. Ook dit nummer valt echter terug op de eenvoudige en pijnlijke emotie, zoals we in het begin schreven. Ook de eerste en derde single van deze plaat, “Million Times” en “Down University”, dragen hetzelfde naar buiten: de zoektocht naar een balans tussen het ontwaken van een droom of de droom bewust beleven. Muzikaal komt dit tot uiting in een evenwicht tussen rustig ronddolen op pingelende gitaren en heerlijk geschreeuw.
De plaat kabbelt lekker voort op dezelfde drive en er staat werkelijk geen stukje slechte muziek op. Op geen enkel moment heb je het gevoel dat een deel anders had gemoeten. “Life Notice” start met een gesproken intro die ons onbekend is, maar het is alsof het speciaal voor het nummer gemaakt is. Vanaf het einde van het gesproken gedeelte wordt het even heel intens en dreigt het nummer te ontsporen, tot de zanger zijn troepen oproept tot kalmte. Toch blijft het meesterwerk van de plaat gespaard voor het laatste, want de tweede single “Heart to Heart” is werkelijk het pièce de résistance van deze plaat. Dit nummer herbergt alles wat deze band wil uitdragen: de emotie van een (ongekende) liefde die met momenten zeer lief en utopisch, maar tegelijk ook heel hard en rauw kan zijn. Muzikaal kan je iets niet beter overbrengen.
Fiddlehead slaagt erin om muziek te maken die voor velen onder ons herkenbaar zal zijn. Onmiddellijk voel je de juiste insteek van Between the Richness en je wordt meegenomen op een zeer herkenbare reis. Muzikaal is het misschien niet direct vernieuwend, maar toch zijn er weinig bands in deze opzet geslaagd. Als deze band ooit in België is, dan zouden we niet twijfelen om te gaan kijken. Een sterk staaltje vertaalde emotie!
Facebook / Twitter / Instagram
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
