InterviewsUitgelicht

Interview STUFF.: ‘We gaan hard’

Foto: Alexander Popelier

Vrijdag gebeurt waar menig Belgische jazz-, en allerlei ander soort muziekliefhebbers al lang naar uitkeken. Na vier jaar krijgen fans eindelijk een nieuw album voorgeschoteld van het Belgische genreoverschrijdende STUFF., een kwintet bestaande uit zowat de beste muzikanten die in ons landje rondlopen. Aan deze release zit een dubbelshow op vrijdag in het Rivierenhof gekoppeld. We spraken met bassist Dries Laheye en knoppenman Mixmonster Menno over nieuw album T(h)reats, soundtracks en komende zomer.

Hoe gaat het met jullie?

Dries: Met mij gaat het heel goed. Er gebeurt nog genoeg randomness in mijn leven om het leuk te blijven vinden. Ik heb gisteren mijn buurman leren kennen. Dat blijkt een rare West-Vlaming te zijn waarmee ik heel goed overeenkom. Ik word blij van zo’n dingen. Je maakt ze deze tijden minder mee.

Anderzijds sta je er ook harder bij stil.

Menno: Ondertussen zijn we het al gewoon geworden, de manier van leven. Maar ja, we blijven gaan, we mogen niet klagen. We hebben dingen om ons thuis mee bezig te houden allemaal. Dat is een luxe.

Hoe kijk je uit naar vrijdag?

Dries: Het is verdeeld in de band. Daar mogen we ook eerlijk over zijn. Het is sowieso een domper. De release is al twee keer verschoven. De muziek van deze plaat is voor de eerste lockdown – dus anderhalf jaar geleden – opgenomen. Je bent niet meer op die plek, je bent die persoon niet meer. Los van corona voelt dat zelfs gek met een release. Op een gegeven moment moet je gewoon lossen. Ik wil er niet te bewust mee bezig zijn. Er is nieuwe muziek. Laten we ons daarop focussen.

T(h)reats op dit moment uitbrengen is een vreemde timing omdat het een overgangsperiode richting de zomer lijkt. Nu iets releasen lijkt warm maken voor de zomer, zowel voor jullie zelf als voor fans. Hoe voelen jullie je daarover?

Dries: Ik ben vrij sceptisch over de zomer. Het kan mogelijks nog veel langer duren. We maken best heftige live muziek. Er is de vraag hoe zich dat gaat vertalen naar een zittend publiek van vijftig man. Puur pragmatisch gedacht is het effectief geen goed moment om het uit te brengen, maar je wil gewoon verder en ook onze fans en de wereld iets schenken. Het is dus dubbel, maar in mijn ogen heeft het niet veel zin om te blijven wachten op wat er komt. Dan vind ik het beter gewoon te werpen en dan komt het volgende wel. Toch hebben we ook veel hoop voor de zomer. Zowel wij als het publiek hebben er nood aan. Het is goed dat er signalen zijn van dingen die hoe dan ook deze zomer openen. Al is het voor de sector, want daarover spreken ze zich gewoon niet uit. We worden niet vertegenwoordig. Dat is problematisch. Het helpt wel om die dingen te poneren en perspectief te krijgen.

Vier jaar geleden, met old dreams new planets, was er nog geen vuiltje aan de lucht. Sindsdien is er veel gebeurd en veranderd. Hoe blikken jullie terug op deze periode?

Dries: We zijn op allerlei vlakken veel gegroeid. In het productieproces hebben we best wel wat stappen gezet. Dat is veel uitgepuurder nu. Onze liveshow is bijvoorbeeld ook visueel veel sterker geworden.

Menno: We hebben ook heel wat zijprojecten gedaan. Rond Howard Shore deden we een stevige productie. Vier jaar lijkt lang, maar we hebben zeker niet stilgezeten. Het afgelopen jaar jammer genoeg wel een beetje. Een belangrijk deel van het creatieproces van STUFF. is samenkomen en spelen.

Dries: Discussiëren.

Menno: Exact. De omstandigheden van het laatste jaar waren moeilijk om te groeien. We hadden gelukkig de opnames ervoor gedaan. Dus we konden ons daarop focussen, op de afwerking ervan, maar momenten om nieuwe dingen te creëeren, waren er bijna niet.

Dries: Het is ook dubbel natuurlijk. Want je werkt een album af, dus het is logisch dat onze aandacht daarnaar ging.

Menno: Maar ook het speelgevoel, elkaar aanvoelen, is belangrijk voor improvisatie, wat voor een groot deel onze show uitmaakt. Dat is niet iets dat je koopt. Dat doe je echt door uren samen te spelen. Het is geen ramp. We spelen lang genoeg samen om dat terug op te pikken.

Dries: Ja, voilà. Twee weken geleden hebben we een paar repetitiedagen gehad. Die eerste uren voelde dat wel van: ‘Wow, die microtiming die op een lijn moet komen…’. We doen dat al zo lang, dat komt snel terug. Ik vond dat cool om te merken.

Hoe is het nieuwe album voor jullie anders dan het vorige werk?

Dries: Het eerste album was voor mij heel hard vanuit ons liveding. We namen op wat we live deden en werkten het af. Het tweede was meer een studioalbum. Dit zit er tussen. Er zit meer live in dan in het vorige, maar de productie is er wel een stap op vooruit gegaan. Daarmee bedoel ik productie in het breed. Ook de voorbereiding van schrijven en composities. Het is een goede volgende stop om nog meer te zijn. Onze craft meer beheersen. We blijven verder sleutelen eraan. Op alle vlakken: uitvoering, voorbereiding, schrijven, afwerking, mixen… We doen bijna alles zelf. Enkel de mastering geven we uit handen. Die eigen keuken is heel fijn.

De haakjes in de titel geven een dubbele laag. Wat willen jullie daarmee zeggen?

Menno: Qua perspectief een beetje. Je kan dingen op verschillende manieren ervaren.

Dries: De titel van het album is gekomen vanuit het idee dat veel van de nummers een soort dreigend sfeertje hebben, maar tegelijkertijd wel willen schenken. Los van dit hoor je onze Howard Shore-tribute ook echt wel in dit album. Soundtracks hebben iets onheilspellend en tegelijk verwonderend en nemend. Veel van onze tracks hebben deze soundtrackvibe voor een hele rare sciencefiction/horrorfilm, maar tegelijk is er ook het speelse. Het is het speelveld ertussen waar de albumtitel vandaan komt.

Als jullie beelden mogen kiezen waarvoor jullie een soundtrack mogen maken, wat zou het zijn?

Menno: Iets sciencefiction-achtig.

Dries: Ja, denk ik ook, iets raars sciencefiction. Een soort dystopische Bladerunner ofzo. Ik zou ook heel graag een animatiefilm of een serie zoals Adventure Time doen.

Menno: Of een horrorfilm (neuriet onheilspellend deuntje en lacht)

Dries: STUFF. heeft een heel breed spectrum. Het kan alle kanten op. Zelfs kinderfilms zouden de max zijn denk ik.

Zouden jullie vanuit beelden vertrekken of vanuit klank?

Menno: Bij Howard Shore voor het filmfestival begonnen we met films te kijken waarvoor hij schreef. We gingen hard op beeld af om onze muziek te schijven. Ik denk dat we ook alle kanten uit kunnen, maar dus ook beeld zouden kunnen nemen als vertrekpunt.

Dries: Ik heb niet het gevoel dat STUFF. noodzakelijk super visueel ingesteld is van vertrekpunt, maar ik denk dat we wel goed kunnen reageren.

Menno: Het is een toffe manier om te improviseren. Dat doen we graag en je kan even goed met beelden improviseren als louter muzikaal. Het is een manier van absorberen en iets teruggeven.

Jullie zijn allemaal bezig met allerlei andere projecten, bands en solomateriaal. Hoe beïnvloedt dat de sound van STUFF.? Wat nemen jullie mee? En omgekeerd? Wat leer je van STUFF. voor andere dingen?

Dries: Dat was al van in het begin. Iedereen komt van andere achtergronden. Het zijn veel verschillende invloeden. Bijvoorbeeld als we improviseren kan ik sneller dingen wijder zetten waardoor Joris dat niet moet doen op zijn keys, omdat ik al een tapijt leg. Omgekeerd ook, je neemt alles mee. Dat is het leuke aan muziek, zeker muziek die half open is. Je wilt blijven bewegen. Ik denk dat dat bij STUFF. altijd wel wat de zoektocht is van elkaar verrassen en jezelf of dat nu in productie of instrument of sport of whatever… het is blijven bewegen en onderzoeken. Maar alles beïnvloedt alles de hele tijd. Dat is belangrijk. Anders stopt het denk ik, moest dat niet zo zijn.

Constant ervaren waardoor constant leren.

Dries: Ja, blijven onderzoeken, blijven ontwikkelen. Het is de zuurstof in de band. Dat moet zelfs niet op instrument zijn, maar kan ook door veel muziek te luisteren zijn. Daarin hebben we ook vijf verschillende invalshoeken. Iedereen blijft daarin groeien. Zo ontdek je dingen. Ik hou ervan om te blijven ontdekken. Ik wil veel dingen blijven doen, veel soorten muziek. Het voelt gezond.

Heb je enkele recente ontdekkingen?

Menno: Gisterennacht keek ik naar Verzuz. Het is begonnen met de lockdown. Enkele producers organiseren wekelijks online concerten en ze nodigen twee artiesten uit die vrij gelijkaardig zijn en ze laten die om te beurt een nummer doen. Het is vaak een show van twee à drie uur. Nu gisteren, op 4/20, was het Method Man versus Redman. Het was heel wijs.

Dries: Ik had een heel cool filmpje van Esperanza Spalding gezien. De Amerikaanse bassiste had een kortfilmpje waarin ze een paar nummers doet. Ervoor vond ik haar niet echt mijn ding. Dit was heel inspirerend. De nieuwe Modeselektor plaat vind ik ook heel vet. Het is een heel hard feestje van een uur.

Jullie artwork komt van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen en jullie speelden er enkele nummers. Wat is het verhaal hierachter?

Menno: We zijn gevraagd om samen met nog andere artiesten artist in residence te zijn. Inhoudelijk betekent het dat we af en toe een project in samenwerking met hen doen. Omdat we altijd al voor hoezen naar kunstwerken zijn uitgeweken, leek ons het een goed moment om voor deze plaat een werk uit een collectie te nemen. We deden ook een paar livesessies, waar het werk achter ons te zien is. Op die manier was het verhaal een beetje rond.

Dries: Het was echt een privilege om in het gebouw te zijn zonder dat er iets in hing. Het is altijd cool om te spelen op vreemde plekken.

Van welke rare plekken droom je nog?

Dries: Een gigantisch stadion. (lacht) Ik heb niet concrete dromen. Vooral wil ik op veel plekken komen die ik nog niet kon bedenken. Dat is het leukste eigenlijk. Gewoon nieuwe plekken, in natuur of met veel mensen. Heel graag met heel veel mensen.

Wat wil je de fans van STUFF. nog meegeven?

Dries: Luister naar de plaat, voor veel creatievelingen is het een super moeilijke tijd, dus steun muziek. Hou je sterk en wees vooral lief voor elkaar.

Menno: Er komen betere tijden aan. Er komt een moment waarop het allemaal mogelijk is. Nog even tanden bijten. Positief blijven.

Dries: Hopelijk kunnen mensen kracht halen uit onze plaat.

Mensen gaan terug willen dansen.

Dries: We gaan hard.

Menno: Afgesproken.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Hania Rani - "Hello"

Amper drie maanden na On Giacometti, haar recentste album, is Hania Rani alweer terug met een gloednieuwe single. De Poolse pianiste en…
InstagramLiveRecensies

Unwind Festival (Dag 2): Alternerend af- en opladen in de oase van OLT

Unwind is een van de grote openers van de festivalzomer en meteen ook een van de nieuwe festivals die dit jaar veelvuldig…
2021FeaturesInstagramUitgelicht

De 20 beste Belgische albums van 2021

Het einde van 2021 komt in zicht en naar goede gewoonte blikken we dan terug. Het was wederom een bewogen jaar voor…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.