InstagramLiveRecensies

Unwind Festival (Dag 2): Alternerend af- en opladen in de oase van OLT

© CPU – Mathias Verschueren

Unwind is een van de grote openers van de festivalzomer en meteen ook een van de nieuwe festivals die dit jaar veelvuldig uit de grond schoot. Het festival staat voor gezelligheid en ontspanning en daarvoor is er geen betere locatie dan het groen van OLT Rivierenhof. Aan de vooravond van Hemelvaartsdag opende Unwind al met Gabriel Ríos, Naima Joris en Loupe. Op de feestdag zelf betraden zeven acts het podium, de ene ontspannend, de ander wat explosiever.

Kit Sebastian

De bittere eer om te openen was aan Kit Sebastian. Kit Martin en Merve Erdem brengen jazzy psychpop die heel mediterraan aanvoelt en doet denken aan Gotan Project. Het was zangeres Erdem die de aandacht trok met haar krachtige stem en knaloranje rok. Martin stond er soms wat voor spek en bonen bij: hij gebruikte zijn basstem amper en ook zijn gitaar was niet altijd van dienst. Kit Sebastian sloot af met het experimentele “Pangea” waarbij vooral de pianist glimlachen deed verschijnen. We werden helemaal blij wanneer Martin plots ritmisch op een scheidsrechterfluitje begon te blazen. Kit Sebastian mocht gerust wat meer van dit soort zottigheid tonen doorheen de set.

Joel Culpepper

Het publiek was serieus aangedikt toen Joel Culpepper zijn heupen mocht losgooien. De r&b-zanger stond geen seconde stil. Met een soulstem à la John Legend of Michael Kiwanuka ging hij daarnaast ongeziene hoogtes in. Toch kon zijn optreden niet overtuigen met als reden dat hij enkel een gitarist en drummer – wel Shawn Lee – bijhad. De blazers, synths en backings die zijn sound net eigen maken, moesten we vanop een tapeje aanhoren. Wanneer hij het publiek aansprak met ‘Brussel’ ging zijn geloofwaardigheid nog wat meer de diepte in. Jammer, want hij maakt wel goede nummers.

Neue Grafik Ensemble

© CPU – Mathias Verschueren

Als vieruurtje kregen we de laidback jazz van Neue Grafik Ensemble. Het vijftal stond in een brede rij op het podium met in het midden frontman Neue Grafik aan de piano en synths. De man liet zijn stem rusten om zijn jonge band en in het bijzonder de drummer te laten stralen. De saxofonist en trompettist mochten van ons ook wat meer uit de verf komen. Al bij al waren we getuige van de perfecte balans tussen een band die hypergeconcentreerd is, maar zich ook zichtbaar onder elkaar amuseert. We voelden ons hoofd ontrafelen en begonnen stilaan te snappen waar Unwind voor staat.

YĪN YĪN

© CPU – Mathias Verschueren

YĪN YĪNs eerste noot had nog niet geklonken of we wisten het al: de band met het meeste charisma van de dag komt gewoon uit Maastricht. De vier mannen kwamen op in Oosterse pyjama met een zonnebril en een kilometers hoge attitude. Ze waren blij om terug in België te spelen, want ‘het weer is mooi, jullie zijn mooi en wij zijn mooi’. Dankzij Oosterse klanken verbonden ze funk met disco en rock tot dansbare nummertjes. We hadden nooit gedacht dat cowboyfilmriffs, een zwoel basje, stevige drums en een gong zo goed zouden samengaan. Het viertal dreef elk nummer tot het uiterste, tot aan de kakofonie toe. De dansvloer van OLT was officieel geopend en tijdens “Dis kô Dis kô” kreeg het rustige Unwind van weleer een uppercut aan endorfine.

Alfa Mist

© CPU – Mathias Verschueren

Even rewind, want daar kwam Alfa Mist. We waren weer vertrokken voor een uurtje jazzy vibes. Alfa Mist bracht vier (opnieuw opvallend jonge) muzikanten mee. In een cirkel stonden de vijf op het podium, met de trompettist op de kop, alsof hij de frontman was. ‘Minder blabla en meer chacha’ leek de collectieve leuze van de dag, want ook Alfa Mist was zuinig met vocals. Op “Mind The Gap” schonk hij wel een stukje slam poetry en later mocht ook de gitariste haar hypnotiserende stem laten klinken. Alfa Mist serveerde je reinste jazz, weliswaar op sneakers. Halverwege de set had de drummer er echter niet beter op gevonden dan zijn sneakers uit te zwieren en op witte sokken verder te drummen: indrukwekkend en grappig tegelijk. Alfa Mist was smullen voor de jazzliefhebber, maar het merendeel smulde vooral van zijn biologisch avondmaal (want ook dat is Unwind) met Alfa Mist op de achtergrond.

Villagers

© CPU – Mathias Verschueren

Geen act idealer dan Villagers om het avondlicht van een soundtrack te voorzien. Conor O’Brien en zijn band begonnen akoestisch en klein. Met “Everything I Am Is Yours” als tweede nummer waren we vertrokken voor een people-pleasende set. (In het verleden wist Villagers al eens gewoon integraal zijn recentste plaat te promoten.) Het OLT werd ondertussen een steeds donkerder sprookjesbos, maar gelukkig vertrouwden we gids O’Brien blind: in zijn nasale stem zit iets geruststellends en huiselijks. Villagers sloot af met “So Simpatico” en dat is ook hoe O’Brien overkwam: hij was duidelijk goedgeluimd en bracht dat over op het publiek dankzij een stem in topconditie én aandoenlijk gitaargeknuffel.

STUFF.

STUFF. maakte dan weer komaf met de feeërieke sfeer aan de hand van hun explosieve muzikale verzinsels. Het was een van hun laatste optredens voor onbepaalde tijd, want STUFF. neemt binnenkort een pauze, maar dat zagen ze vast als een reden te meer om alles te geven. Zoals wel vaker stond het vijftal op elkaar gepropt als een letterlijke brok muzikaliteit. STUFF. deed een gekke melodica, Mario Bross-synths, ongeremd platengescratch en keiharde gitaren kloppen tot een geheel én maakte dat geheel ook dansbaar. Zoeken naar een vervanger tijdens hun pauze wordt een hopeloze zaak, want er is niets zoals STUFF. Zeker live imponeert deze band, omdat je dan ziet welke instrumenten en ritmische inspanningen er aan te pas komen. Het publiek werd klaargestoomd voor de Unwind-afterparty in Trix.

OLT Rivierenhof was tijdens Unwind het toonbeeld van een oase van rust waarin we onze batterijen konden opladen dankzij muziek, maar ook massage- en meditatiesessies. De meer opzwepende bands zogen onze energie dan weer op als gevolg van een uitgelaten dansje. Unwind is een unieke toevoeging aan de Belgische festivals (al is het nog maar door de aanwezigheid van fake vogelgeluiden in de toiletten of de afwezigheid van een goed pak friet met mayonaise) en mag wat ons betreft door naar de ronde van 2023.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Villagers - "You Lucky One"

Wanneer Conor J O’Brien zijn gitaar in de hand heeft, weet je dat er iets moois staat te gebeuren. De oprichter van…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Ook Barry Can't Swim, Sylvie Kreusch, Fat Dog en meer naar Pukkelpop

Het hoogseizoen voor verse festivalnamen is in bloei. Vandaag op het programma: 13 nieuwelingen voor de Pukkelpopaffiche. Zoals gewoonlijk is het bovendien…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Het Zesde Metaal, Villagers en ise naar Dranouter!

Een jubileum vieren, dat doe je niet elk jaar. Dranouter blaast dit jaar vijftig kaarsjes uit en kondigde eerder al aan dat…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.