AlbumsFeatured albumsRecensies

Steiger – The New Lady Llama (★★★★): Zoektocht naar nieuwe klanken

Ook in coronatijden blijft het jonge jazztrio Steiger bedrijvig. Eerder verscheen de ep Brick Smoke Basement die een fijne voorbode bleek van een nieuwe albumrelease. Het met producer Joe Talia tot stand gebrachte The New Lady Llama is te beschouwen als een heerlijk weerklinkende schakel in een wonderlijk uitdijend, maar bovenal uitdagend universum.

Deze nieuwe Steiger-release werd onder meer gevoed door residenties zoals de Gentse Vooruit, de Brusselse Flagey en het Antwerpse De Singel. Organisaties en locaties die hen volop de opportuniteit gaven om hun kamerbrede mix van hedendaagse pop, vrije improvisatorische jazz aangelengd met een stevige scheut elektronica verder vorm te geven. Kortom: muziek die ergens in het verlengde ligt van eerder werk zoals And Above All (2017) en Give Space (2018). Al is het Steiger natuurlijk vooral te doen om nieuwe muzikale oorden op te zoeken.

De muziek van het trio bestaande uit pianist Gilles Vandecaveye-Pinoy, bassist Kobe Boon en drummer Simon Raman laat zich helemaal niet temmen. Tezelfdertijd is net dat wat je ook van een band als Steiger mag verwachten. Het onverwachte. Telkens weer dat indringend zoeken en wroeten om een mooie, evenwichtige balans tussen het akoestische en het elektronische (met onder andere echo’s van een band als het Britse GoGo Penguin of het Belgische STUFF.) te vinden.

Opener “Mazurka De La Muerte” nestelt zich direct in je hoofd. Dat geldt overigens voor heel de release, die vooral het avontuurlijke, het spannende en het speelse omarmt. Er gaat daarnaast ook een zekere vrolijke lichtheid van de nieuwe composities uit. Dat dit trio die ook lardeert met humor en relativeringsvermogen (zoals onder meer in het afsluitende “Absolution Of A French Fry” – een ode aan het Belgische surrealisme), bewijst ook de erg frisse wind die de groep doorheen het jazzlandschap laat waaien.

Vooral maakt het inzichtelijk hoe in de wereld van Steiger ronduit absurdistische fictie en realiteit vaak niet langer meer van elkaar te onderscheiden zijn. It’s entertainment, de Steigerversie. Speels, opgewekt, met een fijnzinnige experimentele twist. Overigens: het blijft miraculeus hoe een jonge band zich allerminst laat doen door gelijk welke commerciële prikkels en gewoon nieuwe muziek uit blijft brengen. Laat het vooral ook een hartverwarmende aanmoediging zijn om ook de talloze andere projecten van deze muzikanten te gaan ontdekken (Peenoise, Uma Chine, Mos Ensemble…).

Related posts
LiveRecensies

Gent Jazz 2019 (Festivaldag 3): Intens, intenser, alles kapot

Een stralende woensdagmiddag vol gevestigde en boomende waarden uit het Belgische en internationale jazzlandschap die al eens wat durven aanschurken tegen de…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Nieuwe lading namen Gent Jazz 2019: STUFF., Martha Da’ro, Terence Blanchard en James Holden & The Animal Spirits

Van 29 tot 9 juli kan je op de Bijlokesite in Gent weer genieten van Gent Jazz. Het festival is ondertussen al…
AlbumsRecensies

Steiger - Give Space (★★★★★): Jazzy eigenzinnigheid

Maak ruimte voor het Gentse Steiger, één van de meest opmerkelijke jazztrio’s die België rijk is. Zo’n grillige, weerbarstige band met een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.