Een nieuwe maand, een nieuw project van John Dwyer. De frontman van Osees, die afgelopen jaar ook muziek uit bracht met zijn soloproject Damaged Bug, lijkt vastbesloten om alle verloren livetijd integraal te compenseren in de studio. Dat deed hij onder andere al met Bent Arcana en Witch Egg, twee projecten die naast een aantal bandleden ook hun voorliefde voor jazz fusion deelden. Met Endless Garbage krijgen we in feite een uitgedund Witch Egg-peloton te horen, en dat vertaalt zich ook in de muziek de we van de groep te horen krijgen. De snedige, met blazers geïnjecteerde krautrock die van Witch Egg zulk boeiend project maakte, wordt op “Vertical Infinity” herleid tot de essentie.
Het nummer stort zich op ritmische, geheimzinnige jazz fusion die doordrongen is van de duistere synthgeluiden en angstwekkende gitaarflarden. De drums zijn de protagonisten in dit verhaal, waarbij ze hun rol als ritmisch instrument overstijgen en zich profileren als solisten. De contrabas is zowat de enige houvast in het mistige en pruttelend moeras waar Dwyer en zijn kompanen traag doorheen roeien, omsingeld door een slagwerkweelde die moordlustig doorheen de boomtoppen slingert. “Vertical Infinity” is een intrigerend staaltje muziek dat in schril contrast staat met de vlijmscherpe, loeiharde steekpartij die Osees de laatste jaren is. Endless Garbage klinkt doffer en schemeriger, maar minstens zo opwindend.
Endless Garbage brengt haar album Vertical Infinity uit op 19 maart, bij Castle Face Records.
