Na de release van debuutalbum Magnolia vinden we het Maaseikse vijftal Mantis een van de mooiste verborgen pareltjes uit het Belgische muzieklandschap. Hun oersterke postrock zoekt de grenzen van het genre op om die vervolgens te overstijgen. Ook live zijn ze adembenemend, van de eerste tot de laatste minuut. Zelf noemen ze hun muziek pogojazz. Wij kunnen ons niks voorstellen bij die term, dus pogojazz is Mantis en Mantis is pogojazz. Sinds begin dit jaar verrasten de heren ons met enkele singles waarvan “Tropic of Nothing” de eerste was. Wat een schijf; de lat werd onmiddellijk erg hoog gelegd.
“Stereo No Aware” begint rustig. Er wordt zachtjes getokkeld tot de single ons na 28 seconden helemaal door elkaar schudt. Een atmosferische geluidsmuur dondert samen met een woeste drum onze oren binnen. De bas draagt het geheel op zijn zachte schouders en biedt ons ook wat houvast. Vervolgens worden we meegenomen op een zes minuten lange trip zonder gids of uitleg. We kunnen enkel genieten van de ervaring. De trip bestaat uit twee delen want na een goeie twee minuten en een half lijkt de storm te gaan liggen. De overweldigende geluidsmuur maakt plaats voor zoet getokkel, vluchtige synths en een rustige drumpartij. De lange uitloper bouwt op naar een magistrale laatste minuut die eindigt met razend gedrum en chaotische gitaren die als wilde paarden op hol slaan.
Oef, rust. Wauw, dat willen we opnieuw horen. Zoals we eerder al aanhaalden is er bij nummers van Mantis geen seconde teveel en opnieuw bevestigt het kwintet deze hypothese.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.