Zij die bekend zijn met de Britse hiphopscene weten al sinds 2017 dat er een naam is om absoluut in de gaten te houden: Loyle Carner. Carner brak dat jaar door met zijn debuutalbum Yesterday’s Gone, waarmee hij menig luisteraar wist te verbazen met zijn eerlijke, muzikale en genre overstijgende hiphop. De Mercury Prize rolde binnen en hij was ook menigmaal in België te zien, op Couleur Café, Dour en zelfs in onze dierbare AB. Twee jaar later kon zijn, intussen exponentieel toegenomen, fanbasis hun geluk niet op, toen zijn tweede langspeler Not Waving, But Drowning het levenslicht zag. We werden omvergeblazen door poëzie en rijm, doorvlochten met een zwoele flow en vergezeld door grote namen als Jorja Smith en Sampha. In het jaar 2020, dat wel definitief gedoemd lijkt te zijn, zijn wij er om te verkondigen dat er een lichtpuntje is: nieuwe muziek van Loyle Carner.
Voor de productie deze keer niemand minder dan fenomeen Madlib, dus dat zien we nog moeilijk mislopen. De invloed van Madlib is vanaf seconde één duidelijk merkbaar, met falsetto achtergrondgezang die vaag doet denken aan The Jackson 5. Het welbekende warme stemgeluid van Loyle geeft vervolgens een korte inleiding en wanneer ook de saxofoons bijspringen, lijkt het feest compleet. Madlib’s sampling valt meteen op in tegenstelling tot Loyle’s voorgaande werk en het dreigt af en toe een beetje druk te worden, maar niks beter dan zijn weldoordachte bars om het geheel in toom te houden. Er is zeker een chaosfactor aanwezig, maar dat voegt enkel toe aan de dansbaarheid van “Yesterday”. De videoclip eindigt abrupt met een poster getiteld Mad Loyle, misschien de aankondiging van een toekomstig album? We houden je zeker op de hoogte!
Website / Facebook / Twitter / Instagram / Soundcloud
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
