Het kan dodelijk zijn om als rockband te horen te krijgen dat je exact klinkt zoals je genre dat voorschrijft. Het impliceert dat er geen durf of identiteit aanwezig is in je muziek. Wie wil er nu immers de zoveelste typische psychedelische rockplaat maken, of de paadjes opzoeken die zo platgewalst zijn als de reputatie van Jan Jambon? ‘Niemand!’, denk je nu spontaan, maar innovatie hoeft niet dé parameter te zijn voor kwaliteit, en dat weet het Australische Turtle Skull als geen ander. Hun zwaarlijvige, diep spirituele stonerrock wist al een eerste keer de aandacht te trekken in 2018 bij het uitkomen van “Eden”, maar het debuutalbum van de band zou nog twee jaar op zich laten wachten, tot nu dus. ‘Flower-doom’, zo noemt de band de mix van psychedelische koortsdromen en donkere riffs die ze op Monoliths presenteert. Hoewel de voorspelbaarheid van het album moeilijk te ontkennen valt, zijn er niet veel bands die zonder zo weinig risico’s te nemen toch zo’n bevredigend album bij elkaar weten te spelen.
Op “Leaves” smeert Turtle Skull meteen een dikke laag spiritualiteit over je heen met een ode aan alles dat groen is en zuurstof produceert. De trage, monotone riff maakt er een duister schouwspel van, ondersteund door een synthlijntje dat misschien wel iets te veel moeite doet om het einde der tijden aan te kondigen. A capella treedt de band de duisternis tegemoet, maar gelukkig komt de zon in al haar glorie weer op op het innemende “Rabbit”. De eentonigheid wordt hier geweerd en maakt plaats voor een vlammende riff die onder luid donderen van de basdrum ontaardt in een solo. ‘Rabbit, run!’, klinkt het, en rennen doet het, recht in de armen van “Heartless Machine”.
De band maakt een zacht metaluitstapje, maar het zijn de vocals die in al hun meerstemmige glorie het nummer domineren. Een stiekem Cyboogie-effectje hier en daar biedt bovendien een fijne ontsnapping uit het gitaargebulder, maar slaagt er niet bepaald in om onze aandacht bij de zaak te houden. De eentonigheid wordt hier voor het eerst ook vervelend, zeker wanneer blijkt dat je na vier minuten nog een half nummer te gaan hebt. Het is te veel van het goede.
Diezelfde fout maken de twee volgende nummers niet. Turtle Skull speelt hier haar meest psychedelische fantasieën uit, en trekt naast een dosis enge effecten ook een pak melodie en vocale dynamiek aan boord die het nummer van de verveling redden. Het tweede deel van “Why Do You Ask?” bevat de meest beklijvende passages van de volledige plaat, en met een dramatische temposwitch blaast de drummer je gewoon volledig omver. Melodieus wordt het echter nergens zo interessant als op “Who Cares What You Think?”. De riff verandert onderweg tot driemaal toe van gedaante: van onderdanig en tam tot bloeddorstig en vernielzuchtig. De spirituele rode draad gaat trouwens nergens verloren, wat gezien de vlezige massa aan gitaren een prestatie op zich is.
Sussend komt de waanzin echter tot een complete stop op “Halcyon”. De titel verwijst naar een ijsvogeltje, dat je elegant door de lucht hoort glijden, neerkijkend op het slagveld van de voorgaande nummers. Een ijle en fragiele gitaarmelodie voert je naar het fatalistisch klinkende “Apple Of Your Eye”, dat zonder veel indruk te maken al als singletje uitkwam, maar in de context van het album veel beter stand houdt. De thematische cirkel van donkere spiritualiteit kent hier haar vervolg, en de ijzige instrumentale adempauze de je op “Halcyon” gegund werd, wordt hier traag maar zeker aangedikt richting een veelbelovende climax.
Voor die climax is het wachten tot “The Clock Strikes Forever” de rangen opent. Het is een epos van elf minuten lang, bomvol donderslagen van riffs en talloze solo’s, dat met de regelmaat van de klok volledig uit zijn voegen barst. Dit is wat je krijgt wanneer je een bende Australiërs die houden van gitzwarte stonerrock te lang in de buurt laat van je voorraad magic mushrooms.
Monoliths staaft het argument dat goeie muziek niet innovatief hoeft te zijn en vice versa. Soms is alles wat je wil horen gewoon een goeie ouwe brok degelijke stonerrock, en dat is exact wat Turtle Skull aflevert met haar debuutalbum.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
