AlbumsRecensies

Irreversible Entanglements – Who Sent You? (★★★★): Een plaat als een vuist

Een van de meest politiek assertieve (freejazz)bands die er momenteel rondloopt, is Irreversible Entanglements. Na een groots debuut, zij het helaas maar door een kernpubliek omarmd, ligt nu de langverwachte opvolger in de winkels. Die is niet noodzakelijk beter dan de voorganger, maar geeft wel aan dat deze band met groepsleden uit zowel Philadelphia, New York als Washington nog steeds danig het vuur aan de schenen legt in de rangen van de politieke leiders.

In de aanloop van dit nieuwe werkstuk verscheen eerder de track “Homeless/Global”. Die liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Met een maar liefst drieëntwintig minuten aanhoudende knoert van een politiek gedreven jazztrack wist je dat deze groep nog steeds verschroeiend hard kon uithalen, zoals pakweg Public Enemy of Rage Against The Machine dat destijds deden. Net als die bands laaft Irreversible Entanglements zich aan een sterke DIY-mentaliteit. Een woeste, tomeloze energie die onmiskenbaar verwantschap kent met anarchistische punk, rebellie en woede-uitbarstingen die als een maar aanhoudende zweer openbarsten.

Aan de basis van hun door vrijheid en rebellie gedragen muziek ligt de vurige wil tot verandering. De wortels van dit free jazz collectief liggen met name bij een evenement waarbij verschillende musici, waaronder dichter/MC Camae Ayawa (beter bekend als het gezicht van het evenzeer politieke bewuste Moor Mother), zich verenigden in een muzikale aanklacht tegen politionele brutaliteit. Het demonstreert goed waar de oorsprong van deze ontzettend krachtige muziek ligt: verbolgenheid, angst en woede.

Irreversible Entanglements is het type groep dat haar kracht haalt uit de avontuurlijke mengeling van vrije, improvisatorische muziek en suburbane poëzie. De muziek wordt veelal geleid door fikse lagen percussie, waarbij het vooral drummer Tcheser Holmes is die met zijn drums en conga’s de grondlaag legt. Daarbovenop is er de ruimschoots geroutineerde bassist Luke Stewart (maatje van onder andere James Brandon Lewis) en de blazerssectie die uit saxofonist Keir Neuringen en trompettist Aquilles Navarro bestaat. Steevast leidt dat alles tot een verpletterend, explosief geheel waarbij je zou kunnen stellen dat deze groep speelt alsof er net een verse lont aan het kruitvat aangestoken is.

Dus krijg je snelle wendingen en bijzonder veel dynamiek binnen de groep. In vijf lang uitgesponnen, maar bovenal opwindende composities op deze plaat blaast de groep rondom Camea Ayewa (Moor Mother) alles en iedereen op haar weg omver. Gesterkt door de kracht van moeders wereldwijd (aan wie dit album opgedragen wordt), weet de groep in tegenstelling tot het van explosieve noise en chaotische bezetenheid gekenmerkte debuut nu echter met meer focus en scherpte naar buiten te treden.

Dat haal je onder meer uit de aardverschroeiende opener “The Code Noir / Amina”, die gelijk duidelijk maakt dat de hechte interactie tussen drums, percussie, bas en blazers de kern vormt van het bestaan van de band. ‘Stay on it’, zo verzoekt Ayewa die zich laat gelden als een sjamanistische hogepriesteres van de free jazz. Zij brengt haar dichterlijke teksten vol bespiegelingen rond de gang van zaken in het hedendaagse Amerika en geeft een stem aan zij die zich hulpeloos voelen. Iets verderop stelt ze indringende vragen: ‘At which point do we stand up? Breaking point, the point of no return?’ En dat terwijl de band zich vol in het zweet ploegt.

Ook verderop blijkt hoezeer Irreversible Entanglements haar reputatie als livesensatie ook op plaat waarmaakt. Neem maar de net geen kwartier durende titeltrack “Who Sent You – Ritual”, waarvan het immer rondcirkelende lyrisch motiefje de luisteraar gewoonweg in een hemels delirium brengt. En ook in de overige tracks voel je die heel uitgesproken dwarsigheid die uit de muziek spreekt. Een bezetenheid die vrijwel geen gelijke kent, zoals onder meer tijdens een verpletterend en tot gemeenschappelijke rebellie aanzettend “No Mas”.

Het tekstuele aspect – de grootstedelijke lyriek van Ayewa – is slechts een element binnen een breder muzikaal frame, al slaagt de groep er via duizelingwekkende composities als “Blues Ideology” (een verklanking van de soms hopeloze situatie in de States) naadloos in om de luisteraar mee op sleeptouw te nemen. Wie houdt van passionele, maar bij uitstek hoopvolle free jazz, die duidelijk geworteld is in de diepe Afro-Amerikaanse muzikale erfenis en evenzeer ideologisch ingekleurd is (zoals in het net iets meer meanderende en iets kalere “Bread Out Of Stone” dat handelt over onder andere de hemeltergende armoede en het gebrek aan sociale ondersteuning), die heeft met Irreversible Entanglements niets minder dan een gelijkgestemde ziel gevonden. Who Sent You? is een korte, retestrakke plaat die de verzamelde competitie eenvoudigweg het nakijken geeft en een stevige vuist maakt.

Facebook

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #32

Het aantal albums dat wekelijks verschijnt, is meedogenloos hoog. Daarom is het onmogelijk om alles binnen de correcte tijdspanne van een degelijke…
2020FeaturesInstagramUitgelicht

35 albums die je misschien over het hoofd zag in 2020

Ondanks alle uitgestelde albums was ook het vreemde 2020 een releasemachine. De opgave om het bos door de bomen te blijven zien…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Broken Hands

Broken Hands is een band afkomstig uit Canterbury. De band maakt een hevig geluid met een donkere invloed. Denk maar eens aan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.