AlbumsRecensies

Polaris – The Death of Me (★★★): Voorzichtig vernieuwen

Australië en metalcore, het lijkt een goede combinatie. Na de grotere namen Parkway Drive en I Killed The Promqueen lijkt de opvolging verzekerd met onder andere Polaris die vandaag met hun tweede langspeler op de proppen komt. De opvolger van This Mortal Coil kreeg de naam The Death of Me. De emotionele waarde van dit album ligt enorm hoog. Thema’s als mentale gezondheid, persoonlijke groei en verwachtingen die anderen van je hebben komen aan bod op het album. Heel vernieuwend in het genre is het allemaal niet, maar Polaris groeit wel als band.

Polaris bestaat al sinds 2012, maar de mannen brachten in 2017 pas hun eerst volwaardige album uit. Tijd voor nieuwe muziek dus. De band speelde een jaar geleden nog het voorprogramma van Architects in de Lotto Arena. De zaal was niet volgelopen, maar fans zullen ze wel gewonnen hebben. Afkomstig uit Sydney doen ze nu een nieuwe worp naar fans buiten hun eigen landsgrenzen. Na twee ep’s die ze eigenhandig uitbrachten, tekenden ze een contract bij SharpTone Records waar ze in mooi gezelschap kwamen van enkele kleppers binnen het genre, waar ze nu al twee albums bij uitbrachten.

Hun toer als voorprogramma van Architects heeft de mannen van Polaris duidelijk geïnspireerd. De opener van The Death of Me “Pray for Rain” klinkt enorm als het laatste materiaal dat Architects uitbracht. Heel emotioneel getint op relatief rustige muziek. Een nieuwe weg die metalcore is ingeslagen en dat lijkt wel te werken. Over heel het album merk je dat teksten en zanglijnen bomvol zitten van emoties en zaken die heel persoonlijk zijn voor zanger Jamie Hails. Qua authenticiteit kan dit album wel tellen.

Niet alleen op vlak van teksten is de band erop vooruit gegaan, ook muzikaal. Het beuken en sleuren wordt al wat vaker achterwege gelaten en er zijn meer melodieën in de nummers gekropen. Eerste single die uitkwam “Masochist” is daar een goed voorbeeld van. Iets meer clean stemgeluid, maar het schreeuwen is gelukkig toch nog steeds het grootste handelsmerk. Hopelijk blijft het die weg opgaan, want metalcorebands die de screams volledig achterwege laten hebben we toch ook al genoeg gezien.

Polaris gaat op dit album duidelijk op zoek naar een manier om de fans van het eerste uur aan hun kant te houden en toch ook nieuwe fans te winnen. “Martyr (Waves)” is een van die nummers waar het meeste vernieuwing in zit. Ze zingen dan wel over persoonlijke groei, die lijn in hun muziek mocht toch iets verder doorgetrokken worden. Het is echter niet onlogisch dat een band die een tweede album uitbrengt een beetje op veilig speelt om zeker niet teleur te stellen.

Drummer Daniel Furnari is het creatieve brein en drijvende kracht van Polaris. Zijn bijdragen aan dit album mogen niet onderschat worden en de drums zijn dan ook het meest interessante instrument om specifiek aandacht aan te geven. Ook als volledige leek in de kunst van het drummen kan je bij momenten volledig onder de indruk zijn. Als je er als band in slaagt om af en toe de indruk te geven dat Slipknot heeft meegewerkt aan je album, is dat toch een grote verdienste.

The Death of Me zal niet de geschiedenis ingaan als het beste metalcorealbum dat uitgebracht werd, maar het feit dat de band wel probeert te vernieuwen is op zich al lovenswaardig – zeker op het o zo moeilijke tweede album. Ze hebben duidelijk inspiratie opgedaan bij enkele grootheden uit het genre, maar geven dankzij de heel persoonlijke insteken op tekstueel vlak wel een frisse indruk.

Wie Polaris graag live aan het werk wil zien, kan op 2 mei naar Aarschot waar de band hun nieuw album komt voorstellen in JC De Klinker.

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Jera on Air maakt met Architects laatste headliner bekend

Afgelopen maand voelde voor iedere Jera on Air-liefhebber aan als een zwart gat. Nadat in december bijna dagdagelijks nieuwe namen aan de…
InstagramLiveRecensies

Architects @ Lotto Arena: Overvloed aan toegankelijkheid

Architects in de Lotto Arena, dat is al even geleden. In 2019 was de Antwerpse poptempel voor het laatst het decor van…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

20 keer nieuw voor Rock Werchter 2024: Janelle Monáe, Slowdive, Froukje en meer

Het was alweer een tijdje geleden dat Rock Werchter een hoop namen aankondigde voor hun komende editie aanstaande zomer. Terwijl de sneeuw…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.