Debuutsingle “Close To Disappearing” van de formatie Disorientations onthaalden we eerder al erg enthousiast. De bloedbroeders van bands als Lagüna en Melting Time charmeerden ons toen door postpunk te versmelten met meer toegankelijke pistes als Interpol, The Cure en Placebo. Ons gevoel is sindsdien niet veranderd, in tegendeel. We keken steeds reikhalzender uit naar het volledige plaatje van de gelijknamige Close To Disappearing ep.
Net als op hun debuutsingle, horen we op “Hold On” een retestrakke ritmesectie waar geen maat op staat. Jagende, energieke drums van Tomas Serrien samen met gitaar en bas van de vuilste, grauwste soort, zoekende naar een prooi om te verslinden. De frontale botsing met de vocals van Niels Elsermans, zorgt net als zijn werk bij Lagüna, voor een heel wervelende dynamiek. Al klinkt de frontman bij Disorientations een pak minder melancholisch dan hoe we hem tot nu kenden. We denken zowaar aan bands als The Murder Capital, doch herkenbaar authentiek. Een soort van natuurlijke agressie of zinloos geweld die je in dank weet af te nemen.
We horen echter een stijlbreuk tussen deze twee nummers en de twee resterende nummers op de plaat. Zo worden de vocals van Elsermans gestript en krijgen we een loggere begeleiding te horen. De dikke riffs die van de bas rollen, worden in de mix gelukkig niet overmatig over de track belegen. Wel krijgen we door de overvloed aan gitaareffect een gevoel van waterboarding. Zustertrack “Still” sluit hier mooi op aan, wat deze twee tracks haast onafscheidelijk maakt. Op deze afsluitende track zet Elsermans zelfs nog een extra stapje naar de voorgrond. Wat op een gegeven moment, naar ons gevoel, voor een té melodische twist zorgt. Deze zorgt ervoor dat de track wat haaks op de totaalbeleving en de algemene vibe van Close To Disappearing komt te staan. Afsluitend gooit de band er zelfs nog een Nirvana-en-consorten-achtige slot tegenaan. Pittig, maar niet meteen iets wat je op deze ep zou verwachten, of nodig acht. Een beetje als een kop koffie na een viergangenmenu.
Op Close To Disappearing zoekt Disorientations nog naar de richting die het uit wil. De ep bestaat voor de helft uit een authentieke snede uit een ijzersterke, uitgekiende sound en anderzijds uit het aftasten van beschikbare pistes waarin de groep in de toekomst kan excelleren. Sterke ep desalniettemin.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
