Foto: David Vannucci
Gisteren ging voor de 31ste keer het Waalse festival Dour van start. Ook dit jaar zijn weer tienduizenden aanwezig voor vijf dagen muziek, feest en vooral ook veel liefde. De woensdag is traditioneel ook eerder een rustige dag en er gingen ook maar vijf van de negen podia open. Elk podium (behalve de Rockamadour) werd trouwens gecureerd door een artiest: Roméo Elvis (Boombox), Bonobo (La Petite Maison), Salut C’est Cool (La Salle Polyvalente) en Amelie Lens (Red Bull Elektropedia). Naast een aantal teleurstellingen (Sheck Wes en Moha La Squale) waren er gelukkig nog goede sets van Yaeji en Bonobo die toch nog voor een tweetal hoogtepunten zorgden.
Poté @ La Petite Maison
Ons eerste concert van Dour was er een van de Britse producer en dj Poté. De man die onder andere erg geliefd is door Daman Albarn, mocht een aardig gevulde La Petite Maison openen. In een eenvoudige setup bevond hij zich op een eiland met rond zich onder meer zijn drumpad en hi-hat. In zijn vrij minimalistische set zonder uitspattingen wist hij uitstekend het evenwicht te houden tussen experimenteel en meer gangbare elektronica. Een Dour publiek dat al zeer vroeg in vorm was, kon op de goedkeuring van Poté rekenen. Een mooie start van het festival, Poté kon met opgeheven pint het podium verlaten.
Lord Gasmique @ Boombox
De 20-jarige Brusselaar Lord Gasmique begint zijn energieke performance met voornamelijk nummers met een agressieve ondertoon die perfect passen bij hun duistere voorkomen. De zwarte kledij is assortie met de ingetogen beats, maar belemmert hen er niet van toch schwung in de Boombox te brengen. Vooral nummers als “Flex” en “Chris Kyle” van het nieuwe album Mieux, maar ook de recente nieuwe single “Madame Rouge” bezorgden een behoorlijk gevulde Boombox een goede tijd. Ondanks de duistere indruk die Lord Gasmique naliet, werden we dus toch een opgewekt en de stevige dertig minuten waarin hij het beste van zichzelf gaf, hebben veel mensen toch van zijn kunnen overtuigd.
Dengue Dengue Dengue @ La Petite Maison
Duenge Duenge Duenge is een gemaskerd tropical bass duo afkomstig uit het verre Lima. Gisteren werden ze daarnaast aan weerszijde geflankeerd door een in het wit gehulde muzikant, die enkele tropische (slag)instrumenten te lijf gingen. Net als bij Poté raakte de tent half gevuld. Op aantonen van het betere dans-voetenwerk van de twee muzikanten, transformeerde het plots zelfs tot een Zuid-Afrikaanse variant van een stevig hakfeestje. Wat de prestatie van Dengue Dengue Dengue zo uniek maakte, waren de visuals, gaande van rondtollende goudstaven tot wild rennende luipaarden en panters. Hoe gekker, hoe liever, al leken geanimeerde gezichten wel een favoriet. Dit alles maakte de show tot een hyperkinetische audiovisueel spektakel dat van ons gerust wat langer had mogen duren.
Moha La Squale @ Boombox
De Dour-gangers hadden gisteren iets langer nodig om de weide te betreden dan de afgelopen jaren en het werd pas echt vol voor een podium bij het optreden van Moha La Squale. Vorig jaar ging de Fransman uit de Parijse buitenwijk viraal in Frankrijk met zijn muziek en dat leverde hem dit jaar dus ook een plek op Dour op. Aan energie ontbreekt het hem in ieder geval niet en er werd een uur lang heen en weer gelopen op het podium. Positief was dat Moha La Squale geen gebruik maakt van een backingtrack en alles live rapt (wat eigenlijk de normaalste zaak in de wereld zou moeten zijn). Wat dan weer wel tegenstak, was dat hij nogal veel schreeuwde en de nummers allemaal wel hetzelfde leken. De ontbrekende afwisseling zorgde er voor dat het optreden na een tijdje voor verveling zorgde en heel wat mensen andere oorden gingen opzoeken. Ook de akoestiek zat niet al te goed bij het optreden wat vooral te merken was bij de bassen die heel dof klonken. We zullen dus vooral zijn energie en zijn goesting onthouden, maar muzikaal is er nog veel ruimte voor verbetering.
Sheck Wes @ Boombox
Een van de eerste publiekstrekkers mocht er om 22:15 aan beginnen in de Boombox. Sheck Wes staat bekend voor het dragen van gekleurde latex handschoenen tijdens zijn optredens, maar ondanks dat was zijn optreden alles behalve spannend. Weinig goede en bekende nummers worden het eerste half uur afgewisseld met a Capella outro’s, wat na tweemaal al voor irritatie zorgt, en dus na enkele keren enorm afgezaagd is. Zijn specifieke mumblerapstem is niet meteen iets om mee uit te pakken, en het is dus echt onbegrijpelijk waarom hij daar de hele flow van zijn optreden mee doorbrak. In iedere geval droop de voorspelbaarheid er vanaf, want dit is exact wat we van te voren konden verwachtten. De Amerikaan is een zoveelste pure entertainment artiest, die uiteraard op het einde iedereen naar huis stuurt met zijn grootste hit “Mo Bamba”, geflankeerd door andere goede nummers zoals “Kyrie” en “Live Sheck Wes”. Kwestie van zijn fans met een good feeling naar huis te sturen.
Yaeji @ La Petite Maison
Niet alleen aan de Red Bull Elektropedia knalden gisterenavond lekkere technobeats door de geluidsinstallatie, ook in La Petite Maison kon je je even verliezen bij de set van Yaeji. De Zuid-Koreaanse, die nu in de VS leeft, is ten laatste sinds haar selectie bij de BBC Sound Of 2018 geen onbekende meer en met Bonobo heeft ze nu ook een bekende muzikale aanbidder. De tent stond in ieder geval goed vol en veel festivalgangers lieten zich meeslepen in haar dromerige elektronische set. Yaeji stond heel gefocust achter haar mengpaneel en kreeg ook steeds meer volk over de vloer. Naast een aantal eigen nummers, smeet ze ook wat muziek van andere artiesten in haar set wat geen slechte zet was. Afsluiten deed ze met “Raingurl” wat een uitgelaten tent tot gevolg had. Yaeji stelde niet teleur en was zonder twijfel één van de hoogtepunten van de eerste festivaldag.
Bonobo @ La Petite Maison
Om klokslag twaalf mocht dan ook de curator en hoofdact Bonobo zijn ding doen op het podium. Zijn liveband laat hij op zijn nieuwe tour thuis en dus kregen we twee uurtjes enkel Bonobo. Met “Outlier” bouwde hij aan een rustig begin, maar al snel gooide hij heel wat andere geliefde nummers van hem in de strijd. De visuals en de strakke lichtshow waren een mooie surplus aan de beats die ons om de oren vlogen. Ook de drops werden steeds weer goed onthaald getuige de handen die steeds weer de lucht in gingen. Ook de nieuwe edits van nummers als “Kerala” en het onlangs uitgebrachte “Linked” zorgden voor veel beweging in La Petite Maison. De twee uur leken in ieder geval razend snel voorbij te gaan en met een goed gevoel trokken we naar de camping.
