Gregory Porter @ Gent Jazz Festival 2019: Charmant en extreem smeuïg

In 2015 zagen we hem al eens verschijnen en vanavond hadden we het genoegen om hem voor een tweede keer te mogen verwelkomen op het Gent Jazz Festival in de Bijloke: de enige echte Gregory Porter. De zevende dag van Gent Jazz begon met en draaide gedurende de hele dag vooral rond jonge, lokale talenten uit het KASK en het Conservatorium, maar tegen de avond was het toch wel deze bekende Amerikaanse jazz-vocalist die het grote publiek lokte. Iedereen verplaatste zich ruim op tijd naar de Main Stage voor zijn optreden.

Nadat we de instrumentalisten op het podium zagen verschijnen, kwam de zanger trots, maar steeds bescheiden en zonder sterallures het podium op gewandeld in een onberispelijk, volledig wit pak. Ook droeg hij weer zijn typische zwarte soort van pet waarvoor hij bekend staat; een mengeling tussen een pet en een bivakmuts. Hoewel de zanger in de meeste interviews geen woord loslaat over de reden waarom hij zijn zo kenmerkende pet draagt, zijn er wel wat speculaties over; hij zou littekens in zijn gezicht hebben of hebben gehad en daarna besloot hij de pet gewoon aan te houden tijdens het optreden.

Gregory Porter viel onmiddellijk met de deur in huis met “Holding On” en de sfeer zat er al meteen in. We voelden ons weer direct vertrouwd met de smakelijke en smeuïge stem van de zanger en ook zijn muzikanten hadden stuk voor stuk iets opvallends. De groep bestond uit een heel jonge keyboardspeler, een pianist, een tenor saxofonist, drummer en contrabassist. Ieder van hen wist perfect hoe te performen en ambiance te brengen. Ze zorgden allemaal mee voor het perfecte totaalplaatje. De contrabassist wisselde later naar basgitaar en bespeelde de instrumenten zo vloeiend en met een natuurlijke attitude alsof hij in zijn natuurlijke habitat zat en het podium nooit meer wou verlaten. Ook de saxofonist wist van aanpakken en kreeg met zijn krachtige solo’s en verleidende bewegingen en blikken iedereen mee.

Na “Holding On” waren het vooral de muzikanten die de show stalen; meer specifiek de saxofonist en contrabassist met indrukwekkende solo’s. Allemaal samen vormden ze voor een harmonisch plezier voor onze oren. De Afro-Amerikaanse zanger had altijd een paar smooth moves klaar en het was leuk om te zien hoe hij met zijn muzikanten interageerde.

Gregory Porter bracht in 2016 Take Me to the Alley uit en hij zong dan ook verschillende liedjes uit dit album. Het album zelf was een groot succes; hij bleef trouw aan zijn gospel roots en achter de liedjes gaat een donker verhaal schuil. Zo zingt hij onder andere over de vergeten wijken in Amerika en armoede. Tijdens het concert zei Porter dan ook dat het een hommage was aan alle verlaten achterwijken in steden zoals New York en Chicago; welke stad het ook is, maakt niet uit, zei de zanger. Zijn meest recente album is Nat King Cole & Me, een eerbetoon aan de muzikant Nat King Cole die hem erg geïnspireerd heeft en als een vader voor hem was die hij nooit heeft gehad.

Natuurlijk bracht Porter gisteren ook zijn grootste hit “Liquid Spirit”. Hij bouwde heel rustig, maar duidelijk op naar het liedje en het hele publiek begon mee met Porter in de handen te klappen. Ook “Hey Laura”, een liedje geschreven over liefdesverdriet, en “Water Under Bridges” brachten een vlaag aan emotionaliteit mee. Gregory Porter wist echt weer iedereen, stuk voor stuk, te overdonderen met zijn prachtige, zachte en bekoorlijke stem, samen met het rijke palet aan sappige melodieën. Wat de zanger bovendien typeert, is dat hij een enorme puurheid met zich meedraagt. Hij is heel open over bepaalde dingen die in zijn leven gebeurd zijn en zingt erover, zoals bijvoorbeeld over zijn vader die hij nooit echt gekend heeft. Deze zuivere oprechtheid is ook te horen aan zijn rustgevende en zachte, maar ook krachtige stem.

Uiteindelijk leek het of “Work Song” zijn laatste liedje was, maar het Amerikaans zangtalent kwam gewoon twee keer terug het podium op door het extreme enthousiasme van het publiek. Hij kreeg iedereen mee aan het zingen en eindigde zijn laatste stappen op het podium met een paar swingende dansmoves.

Lees hier onze recensie van de andere sets op deze zevende festivaldag van Gent Jazz.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!