Donkere zomerfunk, dat is de beste manier waarop we de nieuwste langspeler van dj en producer Mark Ronson kunnen omschrijven. Op Late Night Feelings probeert de Brit wel eens een paar nieuwe dingen uit, neem bijvoorbeeld het coutry-achtige “Nothing Breaks Like A Heart” met Miley Cyrus of het dansbare “Don’t Leave Me Lonely” met YEBBA, maar voor het overgrote deel blijft Ronson verder breien op het elan van zijn vorige plaat Uptown Special.
Als een van de grootste producers ter wereld een plaat maakt, dan liggen de verwachtingen hoog. Bij een eerste blik op de tracklist zien we genoeg kwaliteit om die verwachtingen in te lossen. Dat Ronson niet vies is van samenwerkingen, weten we al langer dan vandaag. Denk maar aan Bruno Mars, met wie hij met “Uptown Funk” een van de zomerhits van 2015 te pakken had, of Dua Lipa, waarmee hij –onder een zijproject Silk City– “Electricity” maakte. Ook op Late Night Feelings krijgen we een hoop straffe madammen te horen. Miley Cyrus, Alicia Keys, King Princess… het zijn slechts enkele namen die op de nieuwste langspeler van de Brit te horen zijn.
Late Night Feelings is eerst en vooral een plaat die in z’n geheel geluisterd moet worden. Het album wordt geopend met de strijkers van “Late Night Feelings Prelude” en wordt aan elkaar geregen met korte, donkere jazzy interludes als “Knock Knock Knock” en “When U Went Away”. Beide nummertjes worden aangevuld met de zwoele stem van de Amerikaanse Grammy-winnares YEBBA. Deze zangeres keert ook terug op “Don’t Leave Me Lonely”, waarop Ronson –in tegenstelling tot de rest van de plaat– echt de dj in zich naar boven haalt. Boordevol elektrische fades en met een Major Lazer-achtige sound heeft dit nummer het meeste potentieel om een zomerhit te worden.
Met de titeltrack “Late Night Feelings” heeft Ronson samen met Lykke Li natuurlijk ook al wel een hitje op zak, en dit via het gekende recept. Met een fikse dosis funk, een stevige baslijn en makkelijk te onthouden lyrics staat het nummer al enkele weken in de hitlijsten. Die formule kenden we al vanop Uptown Funk, maar nu klinkt de funk toch een tikkeltje donkerder. Op “Truth” is dat bijvoorbeeld duidelijk hoorbaar. De fades en bassen worden aangevuld met de stemmen van Alicia Keys en The Last Artful, Dodgr, waardoor het een zwoel, donker r&b-nummer wordt. Ook “Pieces Of Us” met King Princess, dat we eerder deze week al kregen, is zo’n nummer dat nog lang zal blijven hangen.
Toch kleurt Ronson ook al eens graag buiten de lijntjes. Zo is er “Nothing Breaks Like A Heart”, dat veel wegheeft van een Dolly Parton-nummer –al dan niet toevallig de peettante van Miley Cyrus. De producer heeft ook duidelijk naar zangeressen à la Jorja Smith geluisterd, want “Why Hide” zou zomaar eens van het Britse r&b-talent kunnen zijn. Het is niet het enige nummer waarop we achterover kunnen leunen in een strandstoel. De samenwerking met Camila Cabello op “Find U Again” is een perfecte mix tussen de jazzy en funky invloeden doorheen het album.
Eindigen doet Late Night Feelings zoals het begon, met Lykke Li; al is “2 AM” iets totaal anders dan “Late Night Feelings”. Hier krijgen we een rustige ballade, begeleid door synths, met daaraan vast het wel heel elektronische “Spinning”. Samen met die andere producer Ilsey de kroon op het werk van een degelijk album.
Op Late Night Feelings kregen we Mark Ronson nog eens van zijn beste kant te horen. Samen met een hoop straffe madammen kregen we een heleboel –soms wat donkere– funk en r&b van de bovenste plank. Ronson omschrijft het zelf als een verzameling van ‘trieste bangers’ en daar kunnen we hem geen ongelijk in geven. Hier en daar maakte de dj toch een opmerkelijke keuze, denk maar aan het country-achtige “Nothing Breaks Like A Heart”, waardoor er toch wel een vreemde eend in de bijt zit. Gelukkig verpest die eend de sfeer niet waarin we gedurende het hele album vertoefden.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
