Aurora – A Different Kind Of Human (Step 2) (★★★): Verdwijnen in het magische bos van een mysterieuze nimf

Aurora mag zich misschien wel één van de meest unieke popsterren van onze tijd noemen. Op een bizarre maar intrigerende wijze kwam ze voor het eerst aan het oppervlak piepen met een ep in 2015, en nog geen jaar later was er die debuutplaat All My Demons Greeting Me As A Friend. Een plaat waar ze vriend en vijand mee verbaasde, en vooral een plekje op onder andere Pukkelpop en Rock Werchter versierde. Maar ook live weet de Noorse te overtuigen: energetische shows waar ze van de ene kant van het podium naar het de andere fladdert als een bosnimf zonder maar ook één toon te missen. Eind vorig jaar kwam er een tweede plaat, of toch het eerste deel ervan. Vandaag mogen we het tweede deel A Different Kind Of Human beluisteren, een titel waarmee Aurora zichzelf misschien wel het beste beschrijft.

Laat ons duidelijk zijn, wij zijn fan van het werk dat Aurora brengt. Fluwelen indiepop met een elektronisch kantje én vooral die typische Aurora sound. Toch keken we even verdwaasd toen we hoorden dat Aurora een plaat in twee delen ging uitbrengen, waarvan de ene acht nummers bevat, en de andere elf. 19 nummers van hetzelfde tijdperk leek ons toch wat veel, zeker toen we hoorden dat singles “Animal” en “The River” min of meer in dezelfde lijn lagen als het vorig werk van de Noorse nimf. Beiden zweverige energiebommetjes, steunend op dansbare synthesizers en de krachtige stem van Aurora. We zien haar live al volledig losgaan op deze uitstekende popnummers.

Allemaal goed en wel, maar veel vernieuwing zit er niet in. Dat is dan ook onze grootste kritiek op de recentste plaat van Aurora. Het ligt allemaal te veel in dezelfde lijn met wat ze al deed. Ook de obligatoire trage nummers zitten weer verweven in het album, net als op de vorige. “Soulless Creatures” bijvoorbeeld, klinkt prachtig en mysterieus door z’n ingetogen percussie en langdradige synths. Of op “Dance On The Moon” wikkelt Aurora zich stukje bij beetje uit haar cocon, om lekker groots te eindigen. Toch knaagt ook bij beide nummers het gevoel dat we dit allemaal al eens eerder gehoord hebben.

Gelukkig bevat dit album ook enkele nummers waarmee Aurora ons wél kan verrassen en overtuigen zoals we van haar gewend zijn. Op “Hunger” klinkt ze zowel opgetogen & schattig als experimenteel & minimalistisch. Ook de maatschappelijk beladen lyrics (‘All we ever have is hunger, all we never get is power’) kunnen wij wel smaken. “The Seed“, een single die perfect aansluit bij de klimaatdiscussie die de laatste maanden zo actueel was, doet ook aan die maatschappijkritiek. Inclusief enkele leuke vogelgeluiden preekt Aurora ons toe dat we beter zorg moeten dragen voor onze Aarde, dit allemaal kracht bijgezet door grootse strijkers en orchestrale drums. Een machtig nummer waarop Aurora zowel haar talent als muzikant als die van schrijfster etaleert.

Als er iets is waar Aurora ook in uitblinkt, dan is het wel een mysterieuze sfeer creëren in haar nummers. In haar recentste single “A Different Kind Of Human” zingt ze je toe met één of andere magische lokroep. Het nummer draait dan ook grotendeels rond haar vocals, ondersteund door ingetogen instrumentals. Op dit nummer doet de Noorse je inderdaad geloven dat ze van een ander soort is, een soort die wij alleen maar kunnen beminnen. Afsluiten doet de plaat met “Mothership”, een ander mysterieus experiment waarop Aurora ons toefluistert dat we thuis zijn. Een waas van zachte stemmen en duistere synths laten je volledig wezenloos achter.

Een bewogen album dus, waarop Aurora aan de ene kant toont waarom we zo van haar houden, maar aan de andere kant dringend wat nood heeft aan een frisse wind door haar muzikale brein. Misschien was het niet nodig geweest om al deze nummers te verdelen over twee platen. Hier en daar wat nummers weglaten en samenplakken en ze had een uitmuntend album uitgebracht. Nu gaat er heel wat moois verloren omdat er een soort ‘déja-vu gevoel’ naar boven komt als je bepaalde nummers beluistert. Toch kunnen we niet ontkennen dat Aurora een eigen sound heeft ontwikkeld in de loop van de jaren, waarmee ze een uniek plaatsje in het poplandschap bezit.

Je kan Aurora aan het werk zien op zaterdag 29 juni tijdens Rock Werchter, waar ze Klub C zal omtoveren tot haar mysterieuze speeltuin.

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.