Sinds kort waait er een nieuwe wind door de Britse indierock scene en dat hebben we te danken aan Sam Fender. Zijn ster is nu al meer dan een jaartje rijzende en zijn populariteit haalt steeds weer nieuwe hoogtes. Speelde hij in november nog in een uitverkochte Witloof Bar, mocht hij gisteren aantreden in de veel grotere (en ook uitverkochte) Orangerie. Ook in zijn thuisland wordt hij op handen gedragen en won hij de Brit Critics Choice Award, iets wat hem eerder artiesten als Florence + the Machine, Adele en Rag’n’Bone Man hebben voorgedaan. In augustus brengt Sam Fender zijn langverwachte debuutplaat Hypersonic Missiles uit, maar gisteren kregen we er al een uitgebreide voorstelling van.
Voor Sam Fender aan de beurt was, kregen we met The Pale White een veelbelovende Britpop band die stilaan aan het opkomen is. Het drietal uit Newcastle is al de hele Europese tour van Sam Fender het voorprogramma en kunnen zo hun fanbase verder uitbouwen. Spijtig wel dat het geluid gisteren slecht gemixt was, waardoor hun optreden wat in het water dreigde te vallen. Gelukkig beschikken de drie over een aangename attitude en een aantal goede nummers die bleven plakken. Zo was hun opener “Wisdom Tooth” een leuk meezingertje en waanden we ons met hun recentste single “Medicine” in de zevende Britpop hemel. Mits een betere geluidsmix hadden ze zeker en vast nog meer kunnen overtuigen. Een herkansing volgt hopelijk spoedig.
Sam Fender komt ook uit de regio Newcastle, maar hij is ondertussen al iets bekender geworden. Net als in november opende Sam zijn set met “Millennial”, een nummer vol power waar de hele band meteen goed op kon rocken. Veel tijd om te ademen gaf Fender ons niet, want het nog onuitgebrachte “Will We Talk in the Morning?” werd meteen ingezet. Een goede start van de show, die met “All is on My Side” ook nog een geweldig staartje kreeg. De The War on Drugs-vibe zorgde voor een warme gloed aan gitaren, die ondanks het wat kille weer voor stijgende temperaturen zorgden.
Met een eerste album in het vooruitzicht verwonderde het niet dat we gisteren een heleboel nieuwe nummers konden horen. “The Borders” wordt de volgende single, en daar kijken we na gisteren zeker naar uit. Het nummer werd door de hele band erg groovy en energiek gebracht. Het plezier van de vijf op de bühne straalde er gisteren tijdens het hele optreden vanaf. Je merkte gewoon dat het een vriendengroep is die samen de tijd van hun leven beleeft. Ondanks de blije sfeer zorgde “Dead Boys” even voor een moment van bezinning en voor rechtstaande haren. Het nummer gaat over de vele zelfdodingen van jonge mannen in het noordoosten van het Verenigd Koninkrijk, en de gevolgen die deze met zich mee brengen. Het toonde gisteren des te meer wat voor een relevante artiest Sam Fender is, en dat hij wel degelijk iets te vertellen heeft.
Tussen de nummers door toonde Sam Fender zijn humoristische kantjes, en vertelde hij een aantal leuke anekdotes die voor een luchtige en aangename sfeer zorgden. Het publiek gedroeg zich volgens hem zo respectvol dat het wel leek alsof hij in een opera speelde, iets waar de uitverkochte zaal al gauw verandering in bracht door euforischer te zijn. Voor euforie zorgden ook weer stadionrockanthems “Start Again” en “Hypersonic Missiles”, beide oorwormen van formaat die al goed meegezongen konden worden. “Spice” vonden we dan weer iets minder overkomen gisteren, maar dat bedierf de pret gelukkig niet. Amusant was trouwens ook hoe hij spottend zijn hitsingle “Play God” aankondigde (‘The next song is called FIFA19!’), dat wederom heel strak gebracht werd.
In het begin van zijn carrière speelde Sam Fender veel alleen op het podium, en ook gisteren bracht hij een aantal nummers helemaal akoestisch. “Leave Fast” zette zijn gouden stemgeluid helemaal in the picture. De hele zaal leek aan zijn lippen te hangen. Het hoogtepunt van het een uur durende optreden was echter het prachtige “Poundshop Kardashians”. Gestript tot zijn essentie kreeg het de zaal helemaal stil. Hopelijk brengt hij de akoestische versie binnenkort uit, zodat nog meer mensen van deze parel kunnen genieten. Nadat hij ook “White Privilege” had gebracht, kwam de band voor slotnummer “That Sound” weer het podium op. De hit die hem in België pas echt op de kaart zette, staat live als een huis en was het passende einde van een meer dan geslaagd optreden.
Wat voor leuke optredens weet Sam Fender toch steeds weer neer te zetten! De nummers klinken live uitstekend (ook dankzij zijn vier bandleden), zijn humor is om van te gieren en hij weet gewoon hoe hij een zaal naar zijn hand moet zetten. Zowel met band als solo toonde hij zijn klasse en dat is niet voor iedereen weggelegd. Er waren meerdere hoogtepunten, maar ons zal vooral de geniale versie van “Poundshop Kardashians” bijblijven. Sam Fender is een blijvertje, dat binnenkort in nog grotere zalen zal mogen spelen als hij op dit niveau verder doet.
Fan van de foto’s? Nog meer beelden van de show zijn op onze Instagram te vinden. Volgen is de boodschap!
Setlist:
Millenial
Will We Talk in the Morning?
All Is On My Side
The Borders
Dead Boys
Start Again
Spice
Hypersonic Missiles
Play God
Leave (solo)
Poundshop Kardashians (solo)
White Privilege (solo)
That Sound