Het verhaal van het Blow trio is er een van groei. Zo wist Blow al buskend een publiek aan zich te binden. Het busken werd gaandeweg steeds meer afgewisseld met zaalconcerten, clubs en festivals. Met hun nieuwste album Equality demonstreert de groep, die handig laveert tussen jazz, feelgood hiphop en experimentele cross-over, hoe weldadig hun mix van spannende saxofoonpartijen, dwarse drums en een fikse laag elektronica wel kan zijn.
Eerst is er de instant fun factor. De Blow sound is immers speels en zoet. Maar ook uniek en bovenal herkenbaar. Zeker voor wie vertrouwd geraakt met het nog steeds bijzonder goed in het oor liggende debuut van dit trio. Met het zelfgetitelde Blow was er een fijn en hoogst uitnodigend visitekaartje. Zodoende kan je het nieuwe Equality beschouwen als een album waarop dit trio zichzelf heruitvindt en in een trek door knap demonstreert dat het stappen vooruit zet.
Er is daarnaast ook de aantrekkelijke waas van mystiek die rond de groep blijft hangen. Met maskers verhullen ze de persoonlijke identiteit om zo het belang en de kracht van het collectieve en groepsgerichte volledig uit te spelen. Daar ligt deels de grote kracht en sterkte van Blow 3.0.
De muziek primeert. En die steunt sterk op de combinatie van tussen chaos en melodie schipperende saxofoongeluiden en strakke, krachtige en potente drums. Een model dat eenvoud naar voren schuift en om die reden ook belangwekkend is. Wie de groep eerder al eens live meemaakte, buskend of in een van die talloze zalen en festivals, weet hoe intens Blow 3.0 kan zijn. De groep smijt zich helemaal. En datzelfde geldt ook voor Equality dat een zeer sterk “in your face” – gehalte heeft.
In negen tracks, goed voor een halfuurtje muziek, serveert Blow 3.0 een sound die naast jazz ook put uit dub, etno en wereldse inspiraties. Zo horen we in opener “Stella” een geluid dat ergens herinnert aan DAAU. Ook elders is dat het geval. Toch beschikt Blow 3.0 over een heel eigen identiteit en dito sound. “The Law” bijvoorbeeld demonstreert fijn de gave van de band om een onvervalste partysound neer te zetten. En ook dat is een van de redenen waarom we zo van Blow 3.0 houden. Ze brengen aanstekelijke en dansbare feelgoodmuziek, die een onderliggende boodschap bevat zonder die te laten overheersen (“Project People”).
Belangrijk element is dat Blow 3.0 op het nieuwe album deels afstapt van het akoestische saxofoon/drumgeluid en duidelijk aan de slag ging met een portie dwars schurende elektronica. Een nieuwere invalshoek die ook een wat innovatievere, maar evengoed ook complexere sound toelaat. Misschien komt die tijdens het in duistere lagen gehulde “Bonobo” nog het best aan bod. Ook leuk zijn de vondsten (samples van sirenegeluiden,..) die her en der opduiken.
Blow 3.0 heeft met Equality echt een prima album gemaakt. Het maakt alvast erg benieuwd naar een van de vele liveshows van deze energieke bende.