LiveRecensies

Khruangbin @ Ancienne Belgique (AB): Een vreedzame en groovy vlucht

© CPU – Bert Savels

Khruangbin is een fenomeen. De band werd tot een jaar geleden bijna nergens opgepikt, maar is ondertussen uitgegroeid tot een groep die de Ancienne Belgique het bordje uitverkocht kan laten bovenhalen. Hun nichemuziek wijkt sterk af van de norm, dus het blijft nog steeds verbazingwekkend hoe de groep zalen weet te vullen. Het zal liggen aan de laidback sfeer waarmee hun muziek wordt gebracht waardoor de luisteraars even de realiteit vergeten en zich in een droomwereld bevinden. In de Ancienne Belgique was dat niet anders, Khruangbin toonde waarom ze live nog beter zijn dan op plaat: hun présence.

De vorige show van Khruangbin was er één in de Orangerie van de Botanique. Ook daar was het optreden weken op voorhand uitverkocht, maar een AB vullen is natuurlijk nog een heel ander verhaal. Maar ook hier gingen de tickets als zoete broodjes over de toonbank. Er stond zelfs een wachtrij om binnen te gaan. Wat opviel, is dat het publiek iets ouder was dan doorgaans op rockconcerten. De meeste mensen bevonden zich rond de dertig, en wilden dan ook hun weekend inzetten met een rustig optreden.

© CPU – Bert Savels

Waar deze mensen geen rekening mee hielden, was dat er ook mensen in de zaal aanwezig waren die effectief voor de muziek kwamen. Al van bij de eerste song “Cómo Me Quieres” merkte je dat dit het grote probleem zou vormen voor de show. Het gepraat was soms heel storend, waardoor de zachte deuntjes die de band in zijn arsenaal heeft, er minder sterk uitkwamen. Het nadeel aan al die bekendheid. Maar het publiek zou ook gewoon wat meer respect mogen tonen. Enkel toen de band wat steviger tekeerging, hoorden we hun levensverhalen niet (al kan dat ook liggen aan het feit dat de songs wat luider waren toen). Het is jammer, want zo’n muziek verdient al je aandacht en als niet iedereen van hetzelfde idee is, verpest dat een klein beetje de concertsfeer.

De set van Khruangbin zat weer heel doordacht in elkaar. Zo was er een perfecte mix tussen de zachte, iets gevoeligere songs en de iets strakkere, meer dansbare nummers. Muzikaal was het zo zwoel dat zelfs de droogste woestijn er nat van zou worden. Perfect geïmplementeerde exotische vibes in een dromerig geheel. Alles droeg bij aan de sfeer die de band probeerde te zetten. Die sfeer bevatte bij momenten euforie want het publiek was razend enthousiast toen er een geniale gitaarsolo passeerde of toen ze weer hun typerende danspasjes bovenhaalden. Een lachje van de bassiste bevestigde dat ook zij zich amuseerden.

© CPU – Bert Savels

Ze bleven dus niet altijd stoïcijns en geconcentreerd hun instrumenten bespelen. Soms was er af en toe eens emotie te bespeuren in de gezichten van de bandleden, wat zeldzaam is. Het moet dan ook overweldigend zijn om plots tweeduizend mensen te horen meezingen of mee neuriën met de grooves die je serveert. Natuurlijk had de show weer zijn subtiele showelementen met een rinkelende telefoon, een getelefoneerde choreografie, een toast of de medley met bekende nummers, maar het is charmant en plezant om mee te maken. Zoiets verveelt namelijk nooit en blijft spontaan overkomen. Zo was heel het publiek laaiend enthousiast toen de intro gitaar van “True” van Spandau Ballet passeerde.

Zang blijft bij Khruangbin altijd tot een minimum beperkt, maar als ze eens zingen (meestal gewoon wat klanken), dan merk je wel dat ze heel melodieus kunnen zijn. Jammer dat hier niet meer gebruik van wordt gemaakt, maar dan zou de focus van het muzikale misschien wat doen verdwijnen en die is momenteel heel sterk. Het gaat namelijk van zeer ‘chille’ gitaarlijnen die je laten wegzweven tot dansbare ‘groovy’ baslijnen die naar het Oosterse neigen en bijgevolg heel dansbaar zijn. Zo was er voor iedereen wat wils en dat zag je ook in het publiek. “Evan Finds The Third Room” bijvoorbeeld bevatte heel wat dansbare vibes, en de zang (en ook looks) van de gitarist deden bij momenten aan Kevin Parker van Tame Impala denken. De psychedelische invloed is dus nooit ver weg, maar er is zoveel meer (een streepje funk, een dosis surf rock, …) en dat blijft de band boeiend maken.

© CPU – Bert Savels

Het slotstuk met “Maria También” (en natuurlijk het verplichte stukje “Apache” van The Shadows) was een hoogtepunt, maar ook het laatste bisnummer “People Everywhere (Still Alive)” dankzij de kleurrijke lichtshow en het dansbare gevoel. Die lichtshow was trouwens het hele concert geweldig. Nu en dan waren er eens twee discoballen die de zaal verlichtten en het droeg allemaal geweldig bij tot de zweverige sfeer van de band. Maar ook de andere lichten waren een grandioze meerwaarde voor de muziek van Khruangbin. Het schiep al een sfeer nog voor er een noot werd gespeeld.

Zoals vooral ook opviel bij het eerste nummer na de bis, was de zaal bij momenten te luidruchtig. Toen kwam de drummer alleen op om zacht te beginnen, maar iedereen was te luid waardoor niemand echt hoorde wat hij speelde. Gelukkig trok hij zich daar zelf heel weinig van aan en was de groep na het optreden heel dankbaar voor al het enthousiasme. Khruangbin gaf nog eens aan waarom ze zo populair zijn. Ze brengen muziek die iedereen aanspreekt en nergens te overdreven in een hoekje wordt gestopt. Bijgevolg kan iedere persoon genieten van hetgeen de band serveert, en dat was in de AB niet anders. Volgende halte om te betoveren: Rock Werchter.

© CPU – Bert Savels

Fan van de foto’s? Nog meer foto’s van de show zijn op onze Instagram te vinden. Allen daarheen!

Setlist:

Cómo Me Quieres
Friday Morning
Dern Kala
August 10
Infamous Bill
August 12
Mr. White
Two Fish
Lady And Man
Evan Finds The Third Room
Medley (Hollywood, Award Tour, Electric Relaxation, Woo Hah!!, Donuts, Get Money, PM Dawn, True, Wicked Game, Summer Madness)
Maria Tambien

The Number 4
White Gloves
People Everywhere (Still Alive)

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Khruangbin - "Pon Pón"

Fans van Khruangbin zijn zich al het hele jaar in de handen aan het wrijven. Er verschenen dit jaar al twee singles…

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.