LiveRecensies

Architects @ Lotto Arena: Alles uit de kast gehaald

© CPU – Nathan Dobbelaere

Er zijn maar weinig bands die zo’n bewogen en tragisch verloop hebben gekend als de Britse band Architects. In 2004 opgericht door de tweelingbroers Dan en Tom Searle en dan elk jaar een beetje gegroeid. In 2008 nog in een jeugdhuis in Ham, ondertussen al gepasseerd langs de Trix, Graspop en vorig jaar nog in de AB. Tegenwoordig zijn ze bezig aan hun grootste tour ooit, die hen ook in de Lotto Arena bracht. De band heeft al een aantal kilometers op de teller, het is een wonder dat de band nog bestaat. In 2016 overleed namelijk opeens gitarist Tom Searle aan de gevolgen van huidkanker, wat de overige bandleden inspireerde tot het uitbrengen van het voortreffelijke en emotioneel geladen Holy Hell.

Architects is meer dan een band, het is een belevenis. Dat werd snel duidelijk gisteren in Antwerpen, de band werd ingeleid door een fraaie belichting. Kort daarop werd “Death Is Not Defeat” ingezet, dat de vlam meteen in de pan liet slaan. Die lichtshow was duidelijk de rode draad doorheen de show. De band haalde alles uit de kast, zo waren er lasers, rookmachines, vlammen en vele spots voorzien. Die werden functioneel ingezet en ondersteunden de muziek voortreffelijk. Het optreden werd zo net iets meer dan een gewoon optreden, net als hun laatste album werd het een volmaakt geheel. Op de achtergrond werd de albumhoes van All Our Gods Have Abandoned Us geprojecteerd die dan werd ingevuld met bijpassend beeldmateriaal die de sfeer compleet maakte.

© CPU – Nathan Dobbelaere

Doordat de nummers zo goed in elkaar overliepen en het lichtspel ook op één lijn stond, voelde het hele concert aan als één geheel. Dat kende natuurlijk zijn hoogtepunten zoals onder andere “Royal Beggers”, “Gravedigger”, “These Colours Don’t Run” en “Doomsday” (waarover later meer) maar ook zijn dieptepunten, zo vielen nummers als “Naysayer” waar vooral het screamen de overhand nam, wat tegen. Op momenten als deze was de gitaar bijna onverstaanbaar en werd het allemaal wat een bombastisch zooitje. De energie die bij nummers als “Nihilist” in overvloed aanwezig was, viel hier wat weg. De pluspunten waren echter rijkelijker aanwezig dan de minpunten, wat resulteerde in een intensief gebeuren waarbij het publiek de band op handen droeg.

© CPU – Nathan Dobbelaere

Dat het publiek voldaan was, was te zien aan de kolkende mensenmassa die het hele optreden geen minuut stil stond. De zanger vroeg dan wel meermaals om een ‘circle pit’, echt nodig was dat niet. De moshpit kende geen pauze en menige toeschouwers namen deel aan het crowdsurfen. Dat kan ook niet anders dan bij een band als Architects, dat vooral teert op de energie. Die was rijkelijk aanwezig, pauzes waren eerder schaars. Onze haren gingen meermaals rechtstaan van de explosieve bas die de hele zaal deed trillen. Het enige minpunt aan de sound was het wegvallen van het gitaarspel, sommige riffs waren niet meer hoorbaar. Niemand die er echter van wakker lag, het plaatje klopte namelijk. We zagen een band aan het werk die weet wat er van hen verwacht wordt en dat ook daadwerkelijk kon afleveren.

Na “Gone With The Wind” kreeg zanger Sam Carter het oprecht moeilijk, waarna hij het publiek minutenlang toesprak. ‘Grief hits you at the most unexpected times’ verklaarde de Brit met een stokkende stem, waarna hij de hele band bedankte. Dan Searle, tweelingbroer van de overleden Tom Searle, verliet daarna zijn drumstel om zijn vriend een hart onder de riem te steken. Momenten zoals deze tonen aan dat de band natuurlijk ook maar bestaat uit mensen, die het nog steeds oprecht moeilijk hebben met het verliezen van hun vriend. ‘Sam has the hardest job, he has to sing these emotional words over and over again’ voegde de drummer er nog aan toe.

© CPU – Nathan Dobbelaere

Na dit onvoorziene intermezzo stak de band als afsluiter “Doomsday” af, het laatste nummer waar Tom Searle nog aan meewerkte. Emotioneel heel geladen en voortreffelijk gebracht. Het zorgde ervoor dat iedereen de zaal verliet met een weemoedige glimlach met de tonen van de afsluiter in hun brein gebrand. Architects was een wervelwind waarbij de productie kosten noch moeite spaarde om een uitmuntende lichtshow op poten te zetten en het vijftal met een vurige toewijding de zaal liet ontploffen. Architects heeft al een lange weg afgelegd, maar ze lijken echt op weg om een hele grote band (in het genre) te worden.

Setlist:

Death Is Not Defeat
Modern Misery
Nihilist
Deathwish
Broken Cross
Holy Hell
Royal Beggers
Gravedigger
Mortal After All
Downfall
Naysayer
These Colours Don’t Run
A Match Made In Heaven
Hereafter
A Wasted Hymn
Memento Mori
Gone With The Wind
Doomsday

 

140 posts

About author
Alles kan, alles mag.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Bury Tomorrow - "What If I Burn"

Een serieus schrikmoment was het voor de Bury Tomorrow-fans toen bekend raakte dat de zanger en gitarist van hun favoriete band zijn…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Architects - "Whiplash"

Onze relatie met Architects? Die is op z’n minst wispelturig te noemen. In het vorige decennium veroverden de Britten ons hart met…
InstagramLiveRecensies

GOOSE @ Lotto Arena: Lang zullen ze raven

In de beginjaren van deze tumultueuze eeuw moet er toch een bijzonder muzikaal elixer in het water van de Kortrijkse Leie hebben…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.