AlbumsRecensies

All Them Witches – ATW (★★★★) – “De volgende episode in de Nashville-psych-rocksaga.”

AlbumsRecensies

All Them Witches – ATW (★★★★) – “De volgende episode in de Nashville-psych-rocksaga.”

28 september, de 271e dag van het jaar: de dag waarop in 1924 de eerste vlucht rond de wereld plaatsvond, de dag waarop Willem de Veroveraar in 1066 Engeland binnenviel en diezelfde dag waarop 27 jaar geleden Jazz-god Miles Davis stierf op de (gezegende?) leeftijd van 65 jaar. Dit drietal van gebeurtenissen verbleekt naast wat gisteren, 28 september 2018, te gebeuren stond. Hou je vast. Na vier studio-albums, twee live-albums, vier extended plays en zes singles liet All Them Witches nieuw werk op ons los: ATW.

Een goed jaar geleden releasete de vierkoppige psych-rockband, waarvan de sound kan worden geschetst als The War on Drugs op epo, Sleeping Through the War. Het album werd algemeen goed gesmaakt, maar fijnproevers misten de oorspronkelijk gedurfde en ruwe sound van de Nashville-based band. Op ATW smeten ze het roer om: Allan Van Cleave werd ingeruild voor Jonathan Draper op de toetsen en het kwartet trok zich na hun Europese tour terug in een hut, waar ze op eigen houtje hun vijfde studio-album opnamen. Het resultaat is hun intiemste en eerlijkste album tot nu toe, niet voor niets ATW genoemd.

De aftrap wordt gegeven door “Fishbelly 86 Onions”: een belegd broodje van blues, grooves, up-tempo drums, schijnbaar betekenisloze lyrics en een stevig dansend publiek in een parallel universum, waar er kan gefeest worden op nummers die niet per se een afgezaagde drop hoeven te bevatten. Geen augurken aub.

Andere kleppers op ATW zijn “HJTC”, waar het lijkt alsof zanger-bassist Parks zich tot bezwerende priester waant bij een heksenverbranding, “Workhorse” en “Half – Tongue”. Zoals steeds overgiet Parks Jr. zijn teksten met een dikke saus van mythologie en Indo-Amerikaanse legendes. In “Harvest Feast” wordt een oogstfeest van jewelste muzikaal geschetst: het begint voorzichtig met enkele schuchtere dorpsbewoners, om te ontsporen tot een heus volksfestijn waar zelfs de lokale feodale heerser zich aan een teug te veel gerstenat waagt. Vanaf minuut zeven lijkt het wel of Ben McLeod, op gitaar, Rory Gallagher himself uit z’n dood weet op te roepen. Een oogstfeest, gevolgd door een weekend stevige koppijn. Doet iets anders ons middeleeuws hart zo stevig kloppen?

“Rob’s Dream” sluit ATW prachtig af en is gerust een meesterwerkje te noemen. Het nummer toont waar All Them Witches al vele jaren voor staat: stevige riffs op niveau van Black Sabbath, zweverige tonen zoals Pink Floyd het kon smaken en een toets van Delta Blues. Minder geslaagd: “1st vs. 2nd”, wist gewoon niet te overtuigen. We willen geen voorbarige conclusies treffen, maar vrezen dat Jonathan Draper op keys minder doorslaggevende aanvullingen geeft dan Allan Van Cleave destijds deed, toetsen komen op ATW namelijk minder opvallend naar voor en de jazzy sound van hun Fender Rhodes wordt dan ook gemist. Waar je bij de eerste albums maagzuur van minstens pH 3 nodig had om de oudere nummers te verteren, valt het hier minder zwaar. Toch verliest de band de karakteristieke sound waar ze groot mee is geworden niet. Bands die het hen voor deden zijn misschien wel op een hand te tellen.

ATW lost de verwachtingen in en bewijst dat stevige gitaren relevant blijven. Wie de band met hun waanzinnige live-reputatie aan het werk wil zien, heeft daar in België maar liefst drie keer de kans toe. Op 17 april afspraak in De Zwerver, Leffinge. Op 18 april in De Casino, Sint-Niklaas. En op vrijdag 19 april paraat in Muziekodroom, Hasselt. Plan gerust een aantal verlofdagen in en bezoek op het 208km-traject van West-Vlaanderen tot Limburg onder andere de Onze-Lieve-Vrouwekerk, de grootste markt van België en de grootste Japanse tuin van Europa. Het wordt een feest van jewelste, gevolgd door een weekend stevige koppijn. Doet iets anders ons hart zo stevig kloppen?

Facebook / Instagram / Website

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Odetta Hartman - Swansongs (★★★★½): Een muzikaal plakboek

Odetta Hartman groeide op in Manhattan, New York in een artistieke, kleurrijke omgeving. Al van vroegs af aan leerde ze verschillende genres…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single of Montreal - "Yung Hearts Bleed Free"

Kevin Barnes is een onvermoeibare kracht. Sinds 1997 is het een vast gegeven: om de paar jaar verrast of Montreal ons met…
LiveRecensies

Sophie Straat @ De Casino: Zangeres met een naam

Terwijl de rechts-populistische Geert Wilders de Tweede Kamerverkiezingen domineerde, blijft Sophie Straat zelfverzekerd op de barricades staan. In plaats van maatschappelijke problemen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.