LiveRecensiesUitgelicht

Primavera Sound 2018: Het ultieme lentefeest dat bleef doorgaan

LiveRecensiesUitgelicht

Primavera Sound 2018: Het ultieme lentefeest dat bleef doorgaan

Primavera Sound – Sergio Albert

Het is al enkele jaren nu dat Primavera Sound bezoekers van overal trekt en zich één van de grotere muziekevents van het jaar kan noemen. Dit bracht ook wat curiositeit bij Dansende Beren naar boven en dus zijn we dit jaar naar de Catalaanse hoofdstad getrokken om te zien, what is all the fuss about?

Blijkt dat al die heisa dus terecht is. Naast een geweldige line-up is ook de hele setting van het festival indrukwekkend. Primavera vindt plaats in Forum, een deel van Barcelona dat zich net buiten het centrum van de stad bevindt en deel is van het nieuwere gedeelte (de stad is de voorbije jaren stevig blijven groeien), maar eveneens ook aan de Middellandse zee ligt. Dit zorgt ervoor dat je vanop het festival zicht hebt op de skyline van Barcelona, waar de zon weerkaatst op de hoge glazen gebouwen en langs de andere kant op de haven met jachten en de prachtige blauwe zee. Midden op het terrein vind je dan een gigantische betonnen constructie (een soort van extravagantere versie van de schapenhal van Gent) waar je al eens een beetje schaduw kon opzoeken.

Primavera Sound – Paco Amate

Op het terrein zelf kan je dan zo’n 13 podia terugvinden, die dragen allemaal poëtisch de naam van de grootste sponsors van het festival. Langs de ene kant heb je de podia waar voornamelijk de live-artiesten speelden en nadat je een eindeloos lange brug oversteekt, waarbij het lijkt dat je naar Mordor wandelt met die hoge fabriektorens op de achtergrond, kom je tot het deel waar zich voornamelijk de DJs en electronica bevond en ook een klein “podium” op het strand, een chiringuito genaamd, waar je overdag al zonnebadend van Dj’s als Four Tet en Daphni kon genieten. Idyllischer kan bijna niet.

Hoe was de muziek dan, vraag je? Primavera kent een van de sterkste line-ups van Europa. Er was een ruime keuze aan genres: hip-hop, R&B, indie, rock, house, disco, techno, shoegaze,… Hieronder een klein overzicht met wat eruitsprong, goed en slecht.

Dag 1: In eenvoud ligt de kracht

Primavera Sound – Santiago Felipe

Op donderdag lieten vooral Björk en Nils Frahm zich opmerken. Björk had niet meer nodig dan zeven dwarsfluiten en een harp om haar punt te maken. Ah, en de uitzonderlijke productie van haar visuals en podiumbekleding uiteraard. Haar show was voornamelijk visueel een heus spektakel. Het hele optreden was tot in de puntjes afgewerkt en het was duidelijk dat ze niet aan spontaniteit ging doen. De zeven fluitspelers volgden nauwgezet hun eenvoudige dansroutine en dansten rondom Björk als IJslandse feeën. Björk zelf was in het roze gekleed en droeg een masker, verder was ze omgeven door verschillende planten met in het midden een troon, haar troon. Björk haar liefde voor natuur en technologie, en vooral de relatie tussen de twee, is al langer bekend en ook nu was haar show een hommage aan deze thema’s. Tijdens haar optreden speelden er visuals van bloemen en de kwaliteit van deze beelden was indrukwekkend. De combinatie van het visuele aspect, haar stem, de flutisten en de hele podiumsetting lieten weinig onberoerd. Hiermee toont de veteraan dat ze nog immer relevant en innoverend weet zijn.

Primavera Sound – Eric Pamies

Nils Frahm bracht dan weer een veel eenvoudigere show. Nu ja, eenvoudig. De man stond elf klavieren te bespelen en liet het moeiteloos lijken. Er waren twee camera’s die zijn getokkel van dichtbij lieten zien en wat Nils kan, kunnen weinigen. Op je eigen meer dan een uur lang een publiek geboeid houden met minimale sounds rond 2u ’s nachts is niet iedereen gegeven. De algemene mood van een festival hangt dan meestal in iets feestelijkere sferen. De programmatie leek dus op z’n minst gezegd wel wat excentriek. Maar Nils wisselde gedurende zijn set af tussen ambient, jazz en techno en liet de emoties hoog oplopen. Op het einde werd hij dan ook (verdiend) met een uitbundig applaus ontvangen en voor de rest van de avond werd er niet meer op dezelfde manier gefeest.

Primavera Sound – Paco Amate

Eerder op de dag speelde ook R&B prinses Kelela. Het was al haar tweede keer in Barcelona en ze was zeer blij om terug te zijn. Zij en haar achtergrondzangeressen komen vorstelijk het podium op in het fris wit, in een prachtig contrast met hun donkere huid. Ook al was de hele setting eenvoudig, ze had duidelijk over de esthetiek van haar show nagedacht. Trots richt ze haar kin naar boven en begint ze met “LMK”. Het publiek kan het duidelijk smaken. De hele show lang danste ze elegant over het podium in haar witte jurk terwijl haar warme stem door de boxen galmde. Haar laatste plaat klinkt soms wat donker, maar in de zuiderse setting van Barcelona, klonk deze enkel toegankelijk en aanstekelijk.

Dag 2: De vrouwen domineren Primavera

Primavera Sound – Paco Amate

In het licht van de #metoo en #NiUnaMenos heisa heeft Primavera zich sterk feministisch opgesteld dit jaar met een sterke vrouwelijke line-up en ook een nul-tolerantie voor ongewenst seksueel gedrag. Zo kreeg de security voor de eerste keer expliciet de taak om op te letten voor zulk ontoelaatbaar gedrag. Een van de sterke vrouwen aanwezig was Sevdaliza, met een verrassend indrukwekkende show. Ze beklom het podium in een leren jurkje en begeleid van een halfnaakte man. Meteen werd duidelijk dat ze deze show letterlijk ging domineren. De danser, ook wel Animal genoemd, lag aan haar voeten en ze liet hem als een bezetene rond haar dansen. De trip-hop van deze Iraans-Nederlandse klinkt donker en met momenten melancholisch. Ze liet duidelijk zien wie de baas is en dat ze haar plekje op Primavera meer dan verdiend heeft.

Primavera Sound – Dani Canto

De volgende sterke vrouw van de avond is Jorja Smith. Haar sound klinkt normaal gezien meer als hip-hop en R&B en ze werd dan ook op een van de elektronica podia geprogrammeerd, maar Jorja laat zich niet binnen genres klasseren en voor de gelegenheid brengt ze een hele liveband mee. Het resultaat? Een sexy en jazzy show dat de hele avond had mogen doorgaan. Jorja kanaliseerde haar inner Amy Winehouse en bracht vocaal een zeer sterke show. Want laat er geen twijfel meer over bestaan, de vrouw kan zingen. Met haar soulvolle stem brengt ze enkele falsetten die iedereen kippenvelmomenten bezorgen. Midden in de set bracht ze dan ook nog eens “No Scrub”  van TLC waarop iedereen luidop begon mee te zingen, gevolgd door haar cover “Lost” van Frank Ocean. Op geen enkel moment werd er nog aan de originele versies gedacht.

Primavera Sound – Sergio Albert

Even terug naar het testosteron van de avond, The National. Die band was de grote headliner van de avond en kwam voor de eerste keer met hun nieuwe plaat naar het schiereiland. Ondanks dat hun muziek fragiel en intiem klinkt, is deze duidelijk geschikt voor festivals. Alsook zanger Matt Beringer, die van de ene kant naar de andere kant liep en zelfs al eens het publiek indook. Het hele repertoire werd met de nodige drama gebracht, maar zonder dat frêle smartlappen als “I Need My Girl” hun kracht verloren. Ze kwamen echter voornamelijk hun nieuwe album Sleep Well Beast brengen en deze werd duidelijk gesmaakt door het publiek dat uitbundig meezong met “Day I Die”. De groep liet zien dat ze hun rol van headliner ondertussen wel meer dan invullen. Na de show was oorspronkelijk Migos gepland, maar helaas misten de jongens hun vlucht. Het deed wat denken aan het Frank Ocean drama van vorig jaar. Primavera moest nog snel een nieuwe hoofdact tevoorschijn toveren en dat werd dan… Los Planetas. Een Spaanse rockband die dit jaar hun twintigste verjaardag vieren… Niet meteen materiaal voor de fans van Migos. Hun teleurstelling was dan ook groot.

Primavera Sound – Alba Ruperez

De line-up van vrijdag liet zich ook kenmerken door een uitstekende lijst aan disco en funk. De elektronica podia werden gevrijwaard van eentonige house en zo kon je er o.a. verschillende dansbare sets terugvinden van o.a. Seth Troxler, Honey Dijon, Gerd Janson en Hunee B2B Antal. En zo ook verrassend genoeg, het duo Âme II Âme. Normaal gezien komt het duo vrijwel nooit samen het podium op. De DJ sets neemt Kristian Beyer op zich en de live shows Frank Wiedemann. Voor Primavera durven artiesten wel al eens iets geks te doen, zoals bijvoorbeeld samen optreden. Waar hun muziek meestal in het iets donkere deel van het techno spectrum ligt, was de show van beiden zeer dansbaar en erg overtuigend. Het was een ideale afsluiter van de tweede dag van Primavera waar iedereen zich tot 6u ’s ochtends moe danste (en de metrorit huiswaarts dan ook erg knus was).

Dag 3: Het feest dat maar niet stopt

Primavera Sound – Alba Ruperez

Met een kater en zware benen van al twee lange nachten achter de rug te hebben, sleepte deze beer zich met veel plezier opnieuw tot Forum voor een derde dag feest. Primavera volgt de Spaanse gewoonte van late plannings en zo vind je tot 5.30 op vrijwel elk podium nog een feestje. Alles leek er dus op te wijzen dat ook dag 3 laat zou eindigen.

Primavera Sound – Paco Amate

De dag komt rustig op gang met artiesten als Nick Hakim en Rex Orange County. Iedereen werd pas voor de eerste keer echt wakker geschud met Ariel Pink, die een set vol punk en new wave meebracht naar Barcelona. De man kwam vol attitude het podium op. Wie de Ariel Pink van “Baby” had verwacht, verliet stilletjes de Ray Ban Stage. Vol energie bewoog hij zich met zijn Call of Duty T-shirt over het podium en op een gegeven moment moest ook een fles champagne (?) er aan geloven en werd die over het podium/publiek leeggegoten. Ernaast speelt Tom Misch een soulvolle set met een enthousiaste trompetist, waarmee hij iedereen in de juiste sfeer kreeg om van de laatste avond van Primavera een knaller te maken. Zijn warme uitnodigende stem kreeg toevallige passanten aan het dansen en met de ondergaande zon heerste er even een romantische lentesfeer in de industriële haven van Barcelona.

De vrouw die misschien wel het meest teleurstelde deze editie was Abra. Ze kwam vol energie het podium op en even leek het alsof het een stevige show ging worden. Heel even dan, want al snel was duidelijk dat Abra niet op kan tegen het niveau van haar vrouwelijke voorgangers. De helft van haar songs werden niet live gezongen en ze sprong wat doelloos rond op het podium. Rihanna geraakt daar misschien nog mee weg, maar Abra zit nog lang niet aan het niveau van RiRi en beetje bij beetje druipt het publiek teleurgesteld af, zo ook deze beer. Primavera heeft met z’n dertien podia wel wat anders te bieden dan dit.

Primavera Sound – Paco Amate

Barcelona leek al vrij vermoeid te zijn en de absolute topper van de avond vond dan ook pas plaats rond 3u met The Blaze. Het Franse duo wist heel het publiek geanimeerd te houden met hun dramatische elektronica. Ze raakten bekend met hun indrukwekkende video’s maar het is duidelijk dat ook naast het scherm ze weten wat ze doen. Ze bouwden traag op en bij het eerste hoogtepunt openden er zich twee lichtgevende muren van waarachter de twee mannen tevoorschijn kwamen. Samen met de visuals, hun beats en hun sombere stemmen wisten ze het publiek te emotioneren én op te zwepen. De hypnotiserende beats hielden het publiek bevangen en er heerste een intense sfeer. De vermoeidheid dat eerder in de dag op het terrein heerste, was nergens meer terug te vinden. Iedereen is terug klaargestoomd om door te gaan tot op het einde en een deel van het publiek bij de Ray-Ban stage blijft wachten op DJ Coco, die naar goede gewoonte het festival afsluit. Primavera is uiteraard niet gedaan totdat de laatste klanken van “Don’t Stop Believing” van Journey hebben geknald.

En zo zit de editie 2018 van Primavera Sound erop. Na drie dagen feest tot in de vroege uurtjes in de ochtend (vroeg genoeg om de prachtige roze zonsopgang over de Middellandse zee te kunnen bewonderen) kroop deze beer in haar nestje om terug op krachten te komen. Maar laten we even eerlijk zijn: Primavera voldoet aan de verwachtingen. Het festival zit goed in elkaar met aan elk podium verschillende eet-en drink gelegenheden alsook toiletten. Er is ieder jaar een line-up waar niemand over kan klagen en oh ja, er is een strand. Meer heb je niet nodig om drie dagen lang te kunnen feesten. Indien je nog energie over had, kon je zondag ook nog genieten van enkele artiesten zoals Rhye en Joe Goddard. Maar noch de weergoden, noch deze beer konden dat nog aan.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Nils Frahm - Day (★★★): Intiem huiskamergevoel

Nils Frahms naam raakte zo’n dikke tien jaar geleden bekend dankzij onder meer het album Felt, waarbij hij traditionele pianocomposities op inventieve…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Pukkelpop haalt o.a. Jorja Smith, Soulwax, Skrillex en The Smile naar Kiewit!

Pukkelpop heeft ook deze week heel wat mooie namen in petto. Nadat de organisatie afgelopen week uitpakte met headliners als Fred again..,…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

20 keer nieuw voor Rock Werchter 2024: Janelle Monáe, Slowdive, Froukje en meer

Het was alweer een tijdje geleden dat Rock Werchter een hoop namen aankondigde voor hun komende editie aanstaande zomer. Terwijl de sneeuw…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.