LiveRecensies

The Script @ Vorst Nationaal: Een Iers volksfeest met technische problemen

17 maart is de belangrijkste dag van het jaar in Ierland. Alles kleurt groen en het bier vloeit rijkelijk. Dat de Ierse band The Script deze feestdag in Brussel moest doorbrengen, weerhield het trio echter niet om er een gigantisch feest van te maken. Ze boden ons, naast al hun hits, een grootse show waarin kosten nog moeite gespaard werden. In onze buurlanden speelden de Ieren al in uitverkochte arena’s en ook in Vorst hing het bordje ‘sold out’ aan de deuren. The Script is momenteel op het hoogtepunt van hun carrière en dat lieten ze blijken. Hun stadion-pop-rock werd door jong & oud meegezongen en zorgde achteraf voor blije gezichten bij nieuwe en oude fans. Muzikaal gezien is The Script geen topband, maar qua meezingers en sfeer kan het amper beter.

Met twintig minuten vertraging ging het licht uit en gallopeerde de Britse popster Ella Eyre het podium op. Ella had een drie man sterke band mee en werd versterkt door twee backing vocals, die vooral dankzij hun outfits opvielen. Haar set liep echter niet van een leien dakje. In het eerste deel van de set werkten haar in-ears niet en keek ze af en toe boos naar haar technieker, maar vanaf song nummer drie was alles opgelost. We kregen naast oude songs waaronder “Good Times” en “Together”, ook nieuw werk zoals “Ego” en “Answerphone” te horen. Bij die laatste had ze overigens nog eens te kampen met een technisch probleem. De lichten gingen niet meer aan, maar dankzij de duizende zaklampjes van het publiek, kwam er terug licht in het donker. Ella Eyre liet zich door niks tegenhouden en zette een energieke show neer waardoor iedereen perfect opgewarmd was voor The Script.

Een melig filmpje waarin mensen vertelden wat vrijheid voor hen betekent, moest de avond op gang trappen. Een halfuur later dan voorzien, viel het doek rond de B-Stage en brachten Danny, Mark en Glen hun hit “Superheroes” onder luid applaus. “Rock The World” (inclusief confetti) volgde en moest qua sfeer niet onder doen. Het Ierse trio had er duidelijk zin in om St Patricks Day met hun Belgische fans te vieren. Ze trakteerden daarom iedereen op een drankje en heften samen met 8.000 aanwezigen hun glas. Het Ierse volksfeest kwam tijdens “Paint The Town Green” nog eens helemaal in gang. Nadat ze het nummer nog op de B-stage inzetten, trokken ze even later door het publiek richting Main Stage. Terwijl buiten kleine sneeuwvlokjes naar beneden vielen, dwarrelden binnen tot twee maal toe papiersnippertjes naar beneden en dat in één nummer. Popspektakel op zijn best.

Wie naar The Script trekt om een hoogstaand muzikaal spektakel met diepgang te zien, zal bedrogen uit de show komen. Hun nummers zijn vooral bedoeld om plezier te maken en dat had het publiek ook. Na een subliem “The Man Who Can’t Be Moved”, waarbij het publiek vlotjes alles meezong, volgde een staande ovatie inclusief luid applaus en veel gekrijs. De show was nog maar vijf nummers ver, maar Vorst Nationaal was al helemaal in extase. “Wonders” volgde maar het geluid liet het uiteindelijk afweten. Het licht ging uit en niks leek nog te werken. Het was de tweede keer na Ella Eyre dat er technische problemen waren en de show werd bijna tien minuten onderbroken. De techniekers waren hard aan het werken terwijl het publiek de mexican wave startte. Gelukkig kon de show toch verder gaan en was alles snel weer opgelost, maar een zure nasmaak had het incident wel op de sfeer.

Het nieuwe “Arms Open” was de start van het gevreesde inzak moment waarin de sfeer merkelijk minder goed was dan bij de start van de show. Ook “Nothing” kon de sfeer niet meer naar het hoogtepunt tillen. Gelukkig kwam “No Man Is An Island” net op tijd en stonden de mensen met zitplaatsen snel terug recht om deel te nemen aan de Crowd Control. Het publiek volgde de band van links naar rechts en sprong gewillig mee terwijl alle ‘OOOOO’s’ uit volle borst werden meegezongen. Het hitje “If You Could See Me Now” zorgde er dan weer voor dat alle handjes de lucht in gingen en de band zag er werkelijk gelukkig uit. The Script is een band van het volk en zo trokken de drie mannen iets later richting tribune waar ze twee nummers akoestisch brachten. “Crazy” en “Never Seen Anything “Quite Like You”” waren niet zo spannend. Zo ging vooral de vrouw die naast hen stond en selfies probeerde te nemen, lopen met de aandacht. Tijdens “The Energy Never Dies” wandelde Danny doorheen het publiek en stapte hij het grote podium, gevolgd door zijn security, weer op.

De Main Stage was voorzien van grote led-schermen, straat lantaarns en enkele indrukwekkende lichteffecten. Hun radiohitje “Rain” kwam dankzij de visuals helemaal tot zijn recht, maar muzikaal gezien was het nummer door nieuwe, kleine technische problemen redelijk flets. Het publiek wou na het nummer nog niet naar huis en zoog de band door hun luide applaus terug het podium op. Dat ze niet goed zijn in afscheid nemen, toonden de mannen met “No Good In Goodbye”. Ook dit nummer kwam wat flets over, maar daar merkten de diehard fans die in de eerste rij stonden wellicht niets van. Hun megahit “Breakeven” werd nog eens luidkeels meegezongen voor de band met een zeer cliché-achtige bindtekst en “Hall Of Fame” hun fans naar huis stuurden. 8.000 gsm-lampjes zwaaiden van links naar rechts en we werden weer getrakteerd op confetti en slingers. Een spectaculair einde.

The Script deed hetgeen waar ze goed in zijn en dat is sfeer maken. Frontman Danny was de dirigent die het publiek als een echte entertainer wist mee te krijgen en zo een leuke sfeer wist te creëeren. De technische problemen doorheen de avond zorgden ervoor dat de show 40 minuten later eindigde dan voorzien, maar dat liet het publiek niet aan hun hart komen. Terwijl de meeste nummers wat flets overkwamen en er hier en daar een tape te horen was die frontman Danny ondersteunde, was vooral het publiek de ster van de avond. Zij lieten zich door niets tegenhouden en gaven bijna heel de set alles. Het trio, dat live ondersteund wordt door twee muzikanten, genoot van elke minuut met het Belgische publiek en bedankte zich achteraf voor een fantastische avond. Komende zomer staat The Script weer in ons land en zullen ze op Rock Werchter hun best doen om er een memorabele set van te maken. Het Ierse volksfeest in Vorst Nationaal was allesinds al een leuk voorproefje op wat je te wachten staat: stadion-pop-rock zonder hoeken of kanten, maar met bakken sfeer!

Setlist:
Superheroes
Rock The World
Paint The Town Green

It’s Not Right For You
The Man Who Can’t Be Moved
Wonders
Arms Open
Nothing
No Man Is An Island
If You Could See Me Now
For The First Time

Crazy World (akoestisch)
Never Seen Anything “Quite Like You” (akoestisch)
The Energy Never Dies

Rain

No Good In Goodbye
Breakeven
Hall Of Fame

1856 posts

About author
aka fantom
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Black Pumas @ Vorst Nationaal: Soul voor het grote publiek

Vijf jaar na het uitbrengen van zijn debuutplaat, mocht Black Pumas zich al opmaken voor een concert in Vorst Nationaal. De band…
InstagramLiveRecensies

The 1975 @ Vorst Nationaal: Een driedelige poprock masterclass

Toen een dik decennium geleden de ster van The 1975 in de lucht schoot, was het direct raak. Met singles als “Sex”,…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Rock Werchter maakt affiche compleet met 22 nieuwe namen!

Al bekomen van de dertien nieuwe namen die Pukkelpop vanochtend op je los liet? Goed, want er volgt nóg meer festivalnieuws! Dat…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.