Interviews

Interview SYML: “Een creatieve reminder om alles zo eenvoudig mogelijk te houden”

Brian Fennell, voormalig frontman van Barcelona, maakt tegenwoordig gevoelige nummers die binnen het singer/songwriter genre vallen. Op vlak van productie kunnen de nummers ook in andere genres teruggevonden worden, maar Fennell is niet van plan zijn muziek aan te passen om tot een bepaald genre te horen. ‘We zijn in een tijd gekomen waar genres minder afgetekend zijn, plaats me dus vooral zelf ergens, of niet’. Eerder deze maand stond hij nog in een uitverkochte Botanique.

Barcelona werd vaak vergeleken met bands als U2 en Coldplay, hoe evolueerde dat in de muziek die je nu maakt? 

De muziek van early-Barcelona klinkt heel erg als SYML, vooral de piano, het zachte en trieste. De muziek die ik voor SYML maak, is wat ik natuurlijk doe, zonder veel druk. SYML is ook het Welsh voor simpel, een creatieve reminder voor mezelf om alles zo eenvoudig mogelijk te houden. Niet alleen op vlak van muziek, maar ook in het leven denk ik dat het beter is om dingen zo simpel mogelijk te houden. Er gebeurt heel weinig in mijn muziek, een bepaald thema herhaalt zich steeds. En dat met eenvoudige woorden en melodieën erbij. Voor mij is het ook een test om te kijken of iets substantieel genoeg is om op zichzelf te staan. Hoe meer lagen, hoe moeilijker het voor het publiek is om echt alles in zich op te nemen.

“Where Is My Love” is je bekendste nummer, hoe voelt dat? 

Ik had nooit verwacht dat het zo groot zou kunnen worden. Aanvankelijk schreef ik dit nummer voor een beperkt publiek, maar ik ben aangenaam verrast dat ik hierdoor op heel veel mooie plekken kan spelen. Het geeft ontzettend veel voldoening als mensen zich kunnen vinden in wat je maakt, maar anderzijds vind ik het ook heel beangstigend. Soms delen mensen een stukje van hun verhaal en hoe mijn muziek hen helpt, voor mij is dat positief. Het is alleen maar een compliment als luisteraars zich op een persoonlijk niveau met de muziek verbonden voelen.

Je muziek klinkt inderdaad heel puur en emotioneel, waar komt die inspiratie vandaan? 

Alles heeft altijd een basis in echte ervaringen, maar het is een mix met verbeelding. De verbeelding om uit jezelf te kunnen treden om dingen beter te bekijken. Volgens mij is het een geschenk dat we als mens bewust kunnen zijn van dingen, maar je je tegelijk ook kan voorstellen hoe het anders kan. Muziek is voor mij altijd een beetje ontsnappen aan de realiteit. Wanneer het niet zo goed gaat in de wereld en alles een beetje donker wordt, is muziek een veilige en comfortabele plek om daarmee om te gaan. Muziek is als een taal, wanneer je er niet meer over na hoeft te denken, kan je pas echt beginnen. Dan kan je verhalen delen, ook dat is de kracht van muziek: je kan woorden gebruiken om te zeggen wat je bedoelt.

De twee EPs (Hurt For Me en In My Body) zijn gebundeld onder de titel Hurt. Hoe moeten we die titel precies interpreteren? 

Hurt heeft een dubbele betekenis. Enerzijds wil je dat iemand verlangt naar jou net zoals jij naar die persoon verlangt, maar anderzijds is het ook een soort van controle, hoe we onze liefde en ons lichaam gebruiken om iets op een bepaalde manier te voelen. De EPs zijn meer in de richting van het verlangen en de liefde.

“Wildfire” is een prachtig voorbeeld van een nummer dat bij de eerste luisterbeurt simpel klinkt, maar waar een diepere betekenis achter zit. Kan je hier wat meer over vertellen?

“Wildfire” is een nummer dat ik schreef in een donkere en destructieve periode. Waar ik woon, waren heel wat bosbranden en dat deed me denken aan hoe mensen zich voelen wanneer alles rondom hen instort. Toch kan je altijd nog ergens schoonheid vinden. Ik wilde iets maken wat mensen kracht gaf om zware tijden te overbruggen. Dat kan bijvoorbeeld voor iemand die zelfmoord overweegt en het gevoel heeft nergens zijn of haar verhaal kwijt te kunnen. Ik geloof erin dat er altijd mensen zijn die zullen luisteren en dat er een reden is om te leven. Ik geloof dat het altijd weer beter wordt.

Wat is je favoriete plek om muziek te maken? 

Ik heb een studio thuis, al moet ik toegeven dat die er niet uitziet als een klassieke studio. Het is eerder een writing space, ‘nice and bright’. Het is natuurlijk een voordeel want je kan meteen aan een idee gaan werken en er is geen excuus om niet te creëren. Vrijblijvend, maar daarin schuilt ook een gevaar. Het is heel verleidelijk om thuis gewoon op de bank neer te ploffen en een film te kijken of iets dergelijks. De inspiratie die ik haal uit reizen, vrienden en familie, interacties en gebeurtenissen neem ik mee naar de studio, mijn persoonlijk lab om ideeën uit te werken. Het is als artiest ook een goeie oefening om niet met duizend-en-één dingen tegelijk bezig te zijn zonder iets af te werken, maar echt te kijken hoever je komt met een idee.

Hoe stel jij je voor dat mensen naar jouw muziek luisteren? 

Ik denk dat het voor sommige mensen echt achtergrondmuziek is omdat het niet veel energie vraagt om naar te luisteren. Als mensen echt luisteren naar de zanglijnen – bijvoorbeeld met koptelefoon op in bad – denk ik dat er een kans is dat je je veilig genoeg voelt om mee te gaan in de emoties. Je moet je er gewoon voor kunnen openstellen en jezelf erin durven verliezen.

Wat kunnen we in de toekomst nog verwachten? 

Meer muziek! Ik heb nog heel wat opgenomen en zou dus weer een EP kunnen uitbrengen of een album. Persoonlijk maakt het me niet zo heel erg veel uit hoe het precies gebeurt. Ik zou ook elke maand een single kunnen uitbrengen. Verder heb ik ontdekt dat videoclips ook heel erg tof zijn en veel mogelijkheden bieden op visueel en artistiek vlak. Ik blijf gewoon m’n pad verder bewandelen en zie wat op me afkomt.

Wij wensen je alvast heel veel succes!

facebook / instagram / website

640 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Villagers - "That Golden Time"

Bijna anderhalf decennium geleden kruiste Conor O’Brien met zijn groepje Villagers voor het eerst ons pad. Hij stond in het voorprogramma van…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bill Ryder-Jones - Iechyd Da (★★★★): Met zwier verpakte melancholie

Evident kan je de solocarrière van Bill Ryder-Jones bezwaarlijk noemen. Hij maakt sinds zijn dertiende deel uit van The Coral en surft…
AlbumsRecensies

Floris Francis Arthur - There Never Is And Never Was A Masterplan (★★★½): Rauwe lap emoties

Floris De Decker geeft het Belgische muzieklandschap al sinds de nillies mee kleur. Met de springerige indierock van Team William werd hij…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.