Met een zelfbeschrijving als ‘human ball of anxiety that writes music and sings’ moet de New Yorkse Stevie Wolf wel de knuffelbeer van de pop zijn. In zijn muziek lijkt hij àl je problemen te begrijpen. Zelfs die keer toen tante Rita niet begreep dat de scheuren in je broek een metafoor waren voor je gekwetste ziel. Eerder bracht Stevie al “Flights” uit. Nu is hij terug met het nummer “Who”, dat handelt over identiteitsverlies.
De single begint rustig, alsof Wolf je opkomende examenzweet al van veraf ruikt en je met een dekentje van begrip wil toedekken. Wat volgt is een dansbare beat die je weer al je zorgen doet vergeten. Stevie Wolf weet in een staaltje pretentieloze pop een element van kwetsbaarheid te leggen, waardoor je instinctmatig sympathie voor hem krijgt. Een adempauze voor je dadelijk weer wordt overstelpt met generische kerstherrie.
