LiveRecensies

Pulled Apart By Horses @ VK Concerts: Bloederig en speels

LiveRecensies

Pulled Apart By Horses @ VK Concerts: Bloederig en speels

Zo nu en dan zijn er ferme concerten te zien in VK Concerts. Op 18 april was dat er één van Pulled Apart By Horses. De band rondde hun Europese tournee af waarmee ze meer dan dertig dagen van huis waren. De tour stond in het teken van hun nieuwste plaat The Haze waaruit dan ook meer dan de helft van hun set kwam. Toch slaagden ze er in om hiermee enkele stevige vegen uit te delen en de lichten in de zaal zelf van energie te voorzien. Het werd een concert voor een klein publiek waarbij iedereen op het eind zo wild werd als een steigerend paard.

Openen deed het Brusselse Electric)Noise(Machine. De band omvat een simpele opstelling met een basgitaar, een drum en een zanger aan zijn geluidjespaneel. Hoewel dit op het eerste zich erg experimenteel lijkt, is het dat allerminst. De band windt er geen doekjes om en brengt van bij het begin stevige metal/noise die hard aankomt. De elektronische beats die zich door de nummers mengen, vervallen in het niets met de echte instrumenten op het podium. De extreem diepe basgitaar en een gigantische drum versterken het geschreeuw van de frontman veel meer dan zijn beats. Toch heeft het wel zijn charme en maakt het de muziek uniek. Het doet wat denken aan Kapitan Korsakov en consorten. Een noise band om in de gaten te houden, al is het maar door hun directe aanpak.

Daarna was het tijd voor het echte werk. De mannen van Pulled Apart By Horses houden er al een lange carrière op na en het was alweer van 2012 geleden dat de band nog eens in België speelde. Met hun vierde album onder hand hebben ze al een mooie lijst aan liedjes om uit te selecteren maar ze serveerden in de VK toch vooral nieuw werk. De band geniet in eigen land van grote successen vanwege hun sterke live reputatie maar in België bleek dit toch een ander paar mouwen. De kleine zaal van de vaartkapoen was maar voor de helft gevuld, maar dat zorgde niet voor een minder strak concert.

Dit begint nog redelijk onschuldig met enkel frontman Tom Hudson (die wat wegheeft van Kurt Cobain) die zijn stevige stem onder een gitaar plaatste. Toch versnelden ze na enkele seconden en het viel op dat de paardenkracht van de mannen ongelimiteerde hoogtes kent. De riffs vlogen in het rond, de drummer bepaalde een strak tempo en de bassist zorgde er voor dat je stond te daveren in de zaal. Van bij het begin maakt de PABH gebruik van het hele podium en lopen ze weg en weer. Het valt op dat hun weelderige haardossen als manen in de wind vliegen wanneer er een zoveelste stevige solo door de zaal knalt. Hun naam hebben ze allerminst gestolen.

Toch delen ze niet echt de meest pijnlijke lijfstraffen uit. Ze laten ons meer genieten met een biertje in de hand waarna je eens lekker kan losgaan. De stem van Tom Hudson doet bij momenten misschien denken aan een hardcore zanger, de muziek is dat allerminst. Het lijkt wat op stoner maar heeft ook zijn punk, grunge en metalinvloed waardoor het tegelijk erg stevig maar ook aanstekelijk is. Nummers die snel blijven hangen en uitblinken in een sterk refrein. Dat valt op bij het oudere “I Punched A Lion In The Throat”, waar het refrein perfect op een zatte avond eens uit je kan komen. Simpel, speels en nonchalant maar toch perfect onderbouwd.

Een bericht gedeeld door Leena (@leenavais) op

De mannen van Pulled Apart By Horses smijten zich volledig op het podium en maken hun reputatie meer dan waar. Het gaat zelfs zo ver dat het drumstel van Tommy Davidson het voortdurend begeeft. Gelukkig is er duct tape en een roadie om alles constant vast te plakken. Jawel, na ieder nummer moet er wel iets geplakt worden. Dit verpest de sfeer niet, de drummer weet perfect hoe hij de problemen moet afhandelen en zelfs wanneer zijn persoonlijk verhoogje in twee splitst, geeft hij geen kik. Een ander bewijs van hun energie op het podium, zijn de blote bovenlijven. De drummer doet zijn T-shirt al uit na het derde nummer, dat van de sterke gitarist James Brown gaat uit vlak voor “Back To The Fuck Yeah”.

Dit geeft aan dat de band alles doet om de perfecte show neer te zetten. Brown loopt zich de poten van het lijf en we zien hem soms verschijnen op het podium van de drummer, in de lucht, tussen de gordijnen of met zijn gitaar voor de versterker. Er worden kosten noch moeite gespaard om zo luid mogelijk te klinken. “Lamping” lijkt het enige rustpunt, al is dat natuurlijk relatief. Het is een fuzzy rocker die wat van de beste garagerock bovenhaalt.

Al snel gaat de band zijn einde in met een cover van “Helter Skelter” als begin. Dat The Beatles ooit zo hard konden klinken, is bij deze ook weer bewezen. Tijdens “V.E.N.O.M.” haalt de band voor de laatste keer alles uit de kast. Hudson verdwijnt zelfs even de zaal in met zijn gitaar en blijft de akkoorden gewoon doorspelen, sterke bal. Eén dame danst rond hem heen en dat is zowat het sfeerbeeld van de avond, jammer want met zo’n band kan het wel wat wilder. Met “High Five, Swan Dive, Nose Dive” heeft de groep de perfecte afsluiter. Een melodie die zo uit een dark metal song kan komen, maar dan met een aanstekelijk refrein. Ze misleiden het publiek door een korte intermezzo waarna de gitaar van Hudson het geheel nog voor een laatste keer in gang zet.

Pulled Apart By Horses overleefde hun set en hun tour. Ze werden helemaal niet uit elkaar getrokken, behalve de drummer een beetje, maar brachten alles goed samen. Een strakke set die goed doordenderde en als een echte Ferrari een recordtijd op het circuit reed. Overdonderend maar ook onvergetelijk. De thuisblijvers hebben vaak ongelijk, dit keer is dat des te meer zo. Hun live reputatie blijft staan als een huis, zelfs bij een beperkt publiek. Iedereen gelukkig!

The Haze
The Big What If
I Punched A Lion In The Throat
Prince Of Meats
Lizard Baby
Flash Lads
Hotel Motivation
Back To The Fuck Yeah
Lamping
What’s Up Dude?
Helter Skelter
V.E.N.O.M
High Five, Swan Dive, Nose Dive

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Fresh – “Merch Girl”

Fresh is voor velen een onbekende naam, maar voor een relatief jonge band heeft het toch al een stevig oeuvre. De punkgroep…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single F.O.D. - "Back to Where You Once Belonged"

Na hun Sleepville-album en diens deluxeversie in 2020 bleef het enkele jaren stil voor F.O.D op releasevlak. Daar komt binnenkort verandering in,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single ZUKORA - “Polyritimias”

Dat PXL-Music een goudmijn kan zijn van muzikaal talent, hebben artiesten als Charlotte Adigéry en Jente Pironet al volop bewezen. Ook vele…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.