Als we het weerbericht mogen geloven, zou de lente ons dit weekend als een oude vriend overvallen, maar voor het zover is, vierde Floris Francis Arthur in de Charlatan het album dat ons in tussentijd warm hield. Met Little Did I Know heeft Floris De Decker (even ex-Team William als ex-Cloudy-Oh) een fijne, tweede plaat uit die in alle bescheidenheid sprankelt. De authentieke stem van de zanger blijft centraal staan, maar wordt begeleid door perfect gedoseerde mondharmonica’s, kinderkoren en andere belletjes. Op voorganger There Never Is And Never Was A Masterplan werd intimiteit verpakt in rauwe breekbaarheid, maar op zijn muzikaal rijkere, tweede langspeler draait De Decker de rollen om. Nu is het de artiest die zijn publiek tegen zich aan trekt in een knusse omarming.
Met Ciska Ciska opende een Grote Beer van Morgen de avond. De Gentste maakte de moedige keuze om haar meest frêle nummers in het begin van de set te drummen. Zeker “Angel” toonde daarbij dat de zangeres moeiteloos in de hoge registers uit de voeten kan. Zonde dat het lawaai uit het aanpalende café op die momenten wel erg prominent was. Halverwege het voorprogramma werd het gaspedaal iets meer ingeduwd. “Sweet 16” waaierde heerlijk door de zaal en bevestigde de vergelijkingen met artiesten als Julia Jacklin. We roken country zonder dat die ons al te hard in het gezicht werd gegooid. Tijdens de uitstervende noten viel het besef binnen dat Ciska Ciska ook geen slecht voorprogramma zou zijn voor Bonnie Prince Billy.
Een fijne inleiding ten spijt was iedereen toch voor de releaseshow van Floris Francis Arthurs tweede plaat naar de Charlatan afgezakt. Verrassend genoeg opende de zanger met “A Wall” met een nummer uit zijn debuutalbum. Live kreeg het een extra dosis panache mee met onder meer de toevoeging van donderende drums. Voor de productie van Little Did I Know deed De Decker voor het eerst beroep op een volledige band en dat was in de Charlatan een absolute meerwaarde. Het volgende “Black & Blue” klonk zo heerlijk, imperfect chaotisch met de verschillende bandleden die zich om ter hardst smeten in hun achtergrondgezang.
Nog los van de muziek was het al een plezier om het vijftal gewoon bezig te zien op het podium. Op “Little Did I Know” vreesden we dat Mauro Bentano van pure extase door het plafond van de Charlatan zou springen. Op het lichtvoetige “Still A Child” had hij dan weer een zonnebril aan die zo groot was dat hij meer dan zijn gezicht leek te bedekken. Ook muzikaal voegde de groep aan elk nummer wel iets toe. “Keep Driving” druipt op plaat van de jeugdige weltschmertz, terwijl het gisteren een scheurend rocknummer werd. Bij “Waiting For America” leek De Decker dan weer een derde Butlerbroer die dan wel niet opgenomen was in Arcade Fire, maar er met zijn mondharmonica en drang naar extase althans mee was opgegroeid. Ter hoogte van dat nummer was het duidelijk dat euforie de hoofdemotie van de avond zou blijven.
Een in vier bedrijven opgevoerd “The End” leek een magnifieke kroon te zetten op de avond, al had Floris Francis Arthur een van de mooiste momenten voor de bisronde gespaard. Lara Chedraoui (Intergalactic Lovers) werd op het podium geroepen om, na een innige knuffelronde met de voltallige band, nog “Hold Me Now” in te zetten. De uitvoering was een zeldzaam, emotioneel rustpunt in de set, en raakte wel alle beoogde emoties en meer. ‘Dreams get lost before you know it’, prevelde de zanger, maar iets zegt ons dat Floris Francis Arthur nog maar aan het begin van die droom staat. De dankbaarheid van het publiek was gul, waarop de band à l’improviste nog een tweede keer “Waiting For America” inzette.
Floris Francis Arthur poneerde in de Charlatan niet dat hij muzikale genres zou heruitvinden. Op plaat schuilt de sterkte van Little Did I Know in haar gedetailleerde arrangementen, maar live blonk de groep uit in een heerlijke chaos. Het was het soort optreden dat we in gelijke mate op een koude winteravond als op een broeierige zomermiddag op een festival met een frisse pint zouden kunnen appreciëren. Een gratis tip voor festivalorganisatoren met nog wat budget.
