©CPU – Chris Stessens
Binnen een halve maand strijkt Julia Holter in het Gentse neer om haar laatste, fel geprezen plaat Something In The Room She Moves voor te stellen. Holter valt sowieso binnen de categorie artiesten die door de muziekpers op een piëdestal wordt geplaatst, maar niet onmiddellijk een enorme schare fans heeft. De weinig toegankelijke, transcenderende nummers hebben niet meteen de doelstelling om eenvoudig weg te happen. Ook op die laatste plaat verzorgt de Amerikaanse artpop die van afgewogen krulletjes voorzien is, maar ruimt het cerebrale baan voor een meer nachtelijke, dreigende sfeer. “The Laugh Is in the Eyes” komt voort uit een demo die niet weerhouden werd voor dat recente album. Van nature maakt het laattijdig lossen van dat soort tafelrestjes ons al wat sceptisch, maar ‘the proof’ blijkt in ’the pudding’ te zitten.
Qua sfeerzetting is het duidelijk dat “The Laugh Is in the Eyes” uit hetzelfde creatieve proces stamt als de rest van Something In The Room She Moves. Het nummer voelt mysterieus aan met afgewogen percussie en dwarsfluiten die toch de ochtend laten doorbreken binnen dat donkere universum. Of zoals Holter het zelf zonder enige vorm van ironie zegt: ‘Like in the song “Spinning,” a surprise awakening awaits in the state of “night” — from stagnancy to the anticipation of flowers, flutes, feeling.’ Het citaat doet ons er vooral aan terugdenken dat “Spinning” een veel dreigender nummer was dan deze worp, die dan wel een ode is aan vrije, zachte jazz, maar nergens echt weet open te breken.
“The Laugh Is in the Eyes” is voorbij eer we een spanningsboog konden identificeren. Binnen het genre en de duistere sfeer die de zangeres wil oproepen, is dat misschien ook niet nodig, maar grote delen van Something In The Room She Moves slaagden daar wel in.
Julia Holter speelt op 3 december in Ha Concerts en daar zijn nog tickets voor.
Website / Facebook / Instagram
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
