Gisteren had Antwerpen de eer om Sean Koch te verwelkomen. De uit Zuid-Afrika afkomstige artiest zit midden in zijn Europese tour, en hier mocht Kavka Oudaan niet op ontbreken. Sean Koch staat bekend om zijn zonnige muziek met heerlijke ritmes die onder meer indiefolk, soul, surfrock en akoestische pop perfect weet samen te brengen. De combinatie van zowel Afrikaanse en Westerse invloeden, gemixt met boodschappen over bergen, oceanen en vriendschap brengt enkel warme en positieve energie, en kan op ieders gezicht een glimlach toveren (inclusief, en misschien wel nog het meest intens, bij de band).
Om meteen met een vrolijke noot te beginnen is een band zoals Jack and the Weatherman uiteraard de ideale keuze. De twee doorwinterde Haarlemse vrienden brengen feelgood nummers zoals “Increadable” en “Legacy”. Een klein uurtje voor de start kreeg het publiek jammergenoeg een mail met de boodschap dat ‘Jack and the Weatherman het niet kon halen deze avond’. Door een spijtige miscommunicatie tussen de boeker en de artiesten zaten de artiesten nog gezellig thuis en wisten ze niets van het geplande optreden. Erg jammer voor het publiek, Koch en de band zelf. Niemand liet het echter aan zijn hart komen en het werd lekker gezellig op het binnenplein van Kavka Oudaan, waar enkelen gewoon zelf wat muziek van Jack en z’n maatje op hun telefoon afspeelden ter compensatie.
Stipt om tien voor acht, Zuid-Afrikaanse tijd wel te verstaan (bij ons dus iets na negenen), stroomde het hongerige publiek de zaal binnen en weerklonken broeierige junglegeluiden die ons meteen losweekten van plaats en tijd. Het podium, bedekt met tapijten en Afrikaanse percussieinstrumenten, vulde zich met rook en daar waren, tot grote vreugde van het publiek, Adrian Fowler (bas, percussie, drums) en Sean Koch (gitaar en vocals). Meteen vlogen ze erin met het nummer “Flow”, wat aanzette tot dansen, zingen, meeklappen… De sfeer was gezet. ‘Elke zaal heeft een ander gevoel’, aldus Koch, ‘en dit voelt aan als een warme plaats waarin iedereen elkaar graag ziet’.
© Heleen van Tonder
Na enkele vrolijkere en dansbare nummers volgde een rustiger moment. Met nummer als “Frequency” en “Slow Down” werd een iets intensere boodschap gebracht, maar dit voelde nooit zwaar aan. Hierbij ontstond een intiemere (maar wel wat minder prikkelende) sfeer. Koch zocht regelmatig enthousiast en indringend oogcontact met het publiek en nam pauzes voor een kort praatje. Er werd rustig gewiegd en er hing een warme, tevreden stemming in de zaal. De Zuid-Afrikaanse percussie-instrumenten zoals de Shekere kwamen extra tot hun recht, wat de ritmische invloeden uit de Afrikaanse muziekcultuur echt tot leven bracht.
Doorheen het optreden waren de bassen zeer goed voelbaar en toen de drums eindelijk aan het werk mochten, kwam de sfeer weer helemaal op gang. Fowler wisselde binnen één nummer soms verschillende keren tussen bas, drums, schudeitje, en welk ander instument. Wat dan ook extra sfeer kon brengen en de spanning in het concert hield. Daardoor kwam de muziek van Koch live bovendien nog levendiger en gepassioneerder over dan op plaat.
© Heleen van Tonder
Sean Koch maakt van z’n optreden graag een soort examen. Proef 1: even testen hoe het zit met dat tempogevoel van het publiek: ‘Clap along!’, maar dan zonder een aangegeven maat. Resultaat: asynchroon handgeklap dat langzaam convergeerde tot iets aanvaardbaar (5/10). Proef 2: zang. ‘Pas op, aan het einde moeten jullie meezingen’. Het publiek deed z’n best om de allesbehalve eenvoudige zanglijn vlekkeloos te reproduceren en kon rekenen op een minzame glimlach van het duo (6/10). Tot slot: ‘Als 100% van jullie danst op het volgende nummer, krijgen jullie twee, of misschien wel drie nummers extra’. Het crescendo werd bereikt. Het tempo ging opnieuw de lucht in, ondersteund door stevige opzwepende percussie (inclusief een briljante drumsolo) en met enkele hoogvliegers als “Lift You Up”, “We All Believe” en “Your Mind Is A Picture”. Of we die 100% haalden was moeilijk te zien, maar die beloning aan het einde smaakte zoet!
De Zuid-Afrikanen kwamen en pakten ons helemaal in. De muziek was dynamisch, bij momenten erg opzwepend, en bijzonder harmonieus. Sean Koch zorgde met zijn ontspannen en vrolijke houding (z’n brede, ietwat guitige glimlach verdween geen seconde van z’n gezicht), zijn opgewekte charisma en de warme interacties met publiek voor een intieme en onvergetelijke avond.
Setlist:
Flow
Give Thanks
Old & Grey
Frequency
Blue Eyed Ocean
Slow Down
Top of the World
(nieuw nummer)
Always Remember
Life
Lift You Up
Feel The Energy
Hearts of Gold
We All Believe
Your Mind Is A Picture
