© CPU – Nathan Dobbelaere
De Amsterdamse Sophie Straat profileert zich steeds duidelijker als een veelzijdige artiest in plaats van enkel een protestzangeres. Begin dit jaar bracht ze bijvoorbeeld “Gebroken Spiegels” uit, een dertien minuten durend nummer waarin hoop en verdriet botsen tegen de grenzen van onze menselijkheid, en dat alles op het kruispunt van klassieke muziek en punk. Hoewel haar eerste ep’s en het debuut Smartlap Is Niet Dood doordrenkt waren van een mix van eightiespop en volksmuziek, heeft Straat altijd een voorliefde gehad voor het rebelse gitaargenre. Toch draait het haar uiteindelijk meer om de subcultuur als geheel. Een levend bewijs daarvan is haar jaarlijkse Protestfest in Paradiso, waar maatschappelijke dilemma’s uit de taboesfeer worden gehaald door middel van kunst, poëzie en niche-optredens.
Op deze dag van verlies slaat Straat een nieuwe bladzijde om in haar leven. “Het Outro” is een emotioneel relaas over een relatie die zowel intens als kwetsbaar bleek. De monotone synths dienen slechts ter ondersteuning, waardoor Straat de ruimte krijgt om haar verhaal te vertellen. Ze bewijst opnieuw dat ze misschien niet de technisch beste zangeres is, maar wel een begenadigd tekstschrijver. Haar licht opgepoetste accent blijft bovendien een onderscheidend kenmerk ten opzichte van andere Nederlandstalige artiesten. Zo weet ze universeel herkenbare thema’s als eindeloze nachten, dankbaarheid en naïviteit met empathische terugblik te bezingen. Tijdens de momenten van zelfkritiek opent het nummer zich verder door de inzet van koorachtige achtergrondzang. We weten niet precies uit welk boek “Het Outro” de laatste woorden zou kunnen zijn, maar het voelt alsof een nieuw, hoopvol verhaal op het punt staat te beginnen.
Op zaterdag 10 mei organiseren Sophie Straat en haar team de derde editie van Protestfest in Paradiso.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.