Het gebeurt wel eens vaker dat muzikanten ook buiten een band een eigen ei kwijt moeten, maar als verschillende artiesten samenwerken, dan voelt dat toch altijd iets specialer aan. Dat er een project zou voortvloeien uit de vriendschap tussen Glints en FAISAL, was echter niet meteen een verrassing. De twee wonen al geruime tijd samen in het Antwerpse onder de noemer Abattoir Anvers, en werkten in het verleden ook al mee aan elkaars muziek. En toch was dat nog een beetje anders dan GLINTSAL. Nu probeerden de twee echt een eigen wereld te creëren, inclusief een bijbehorend stripboek. Er werd met andere woorden meer moeite gestoken in de vibe, dan in het bedenken van een bandnaam, maar uiteindelijk is het toch de muziek die moet spreken.
Een heel album is daarbij meteen ons deel. Nu ja, met slechts acht nummers en een dikke twintig minuten op de klok voelt GLINTSAL (VOL. 1) redelijk aan de korte kant, zeker omdat we er ook al drie singles uit te horen kregen. Maar goed, het geheel staat er op zich wel, want met deze debuutplaat zorgt GLINTSAL voor een extra lange nazomer. Het duo doet dat veelal door een niets-moet-en-alles-magsfeertje tot leven te wekken doorheen de volledige langspeler, vaak opgebouwd rond een groovy beat en baslijn, en afgewerkt door het ondertussen toch wel herkenbare stemgeluid van Jan Lemmens.
Opener “Ooh Little Mama” zet dat principe al snel in de verf. Terwijl de muzikale zonneschijn je gehoorkanalen binnensijpelt, voegt Glints een vleugje soul aan het geheel toe. De vibe zit goed, maar toont toch ook al snel dat GLINTSAL verschillende gezichten heeft. Dat het nummer halverwege omslaat in een donker, Daft Punk-achtig geheel, is een fijne plottwist. En dat gebeurt op zich wel vaker doorheen GLINTSAL (VOL. 1), want met “JFK” jagen de heren het tempo plotsklaps een stukje de hoogte in. Een stevigere beat en Glints die de flows aan elkaar rijgt; dat doet al eens denken aan de tijden van debuutplaat Choirboy.
Het zijn echter slechts een paar uitzonderingen op de regel doorheen de plaat, want het zijn in het algemeen de chille vibes die centraal staan. Debuutsingle “All Blue Hair” werd zo een in liefde gedrenkt nummertje dat, naast het feit dat het enorm blijft hangen, ook gewoon erg herkenbaar binnenkomt door de flows van Glints – “Get U What U Want” werd in dat opzicht zelfs het beste nummer van de plaat. En net daardoor kan je niet ontkennen dat een nummer als “I’m So Sad” na verloop van tijd een beetje begint aan te slepen, en daar kan ook de akoestische twist tegen het einde niets meer aan veranderen.
En toch is het uiteindelijk de positieve boodschap die het meest blijft hangen aan GLINTSAL (VOL.1), want met “Shitty Day” en “Smile” staan er nog twee nummers op de tracklist die nog maar eens onderstrepen dat stress nooit nodig is. Die eerste aanvaardt namelijk het idee dat er ook slechte dagen zijn, inclusief knipoog naar de legendarische Gattuso-uitspraak ‘Sometimes maybe good, sometimes maybe shit’, terwijl je in laatstgenoemde al lachend doorheen de chaos gaat. Of om het allemaal samen te vatten zoals we eraan begonnen: niets moet en alles mag.
GLINTSAL lijkt met andere woorden dus eerder een aangenaam en gezellig tussendoortje te worden dan een volwaardig project met volledige tournee, en daar is GLINTSAL (VOL. 1) de verpersoonlijking van. Glints en FAISAL hebben er dus een chill geheel van weten te breien, waarin positiviteit en zonnige energie centraal staan. Niet al te moeilijk doen – zonder de instrumentatie daarmee makkelijk te willen noemen – levert vaak een gouden randje op. Eentje om je aan te verwarmen tijdens deze regenachtige herfstdagen dus: de nazomer is nog lang niet voorbij.
Glints live aan het werk zien kan dit weekend in De Roma (18 en 19 oktober) en komend voorjaar in de Ancienne Belgique (23 en 24 mei).
Glints: Facebook / Instagram
Faisal: Facebook / Instagram
Ontdek “Get U What U Want”, ons favoriete nummer van GLINTSAL (VOL. 1), in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.