© Naz Kawakami
Je weg vinden doorheen het catastrofale muzieklandschap is geen makkelijke opgave, vooral als het voornamelijk uit de rumoerige, drukke straten van ‘the city that never sleeps’ bestaat waar de demo’s van aspirerende artiesten praktisch voor het oprapen liggen. Been Stellar schoot pas vier jaar geleden uit de grond, maar slaagde erin razendsnel vooruitgang te boeken. Ze viel in goede aarde bij bands waarvan het succes zover reikt als de toppen van de wolkenkrabbers in haar stad van oorsprong. The 1975, Inhaler en Beabadoobee besteedden al eens hun voorprogramma aan het shoegaze-/postpunkkwintet uit. Ook Fontaines D.C. en Interpol bleken te beamen dat Been Stellar recht in de ogen van het sterrendom kijkt. Daarbovenop scoorde ze een feature bij NME, die haar eensklaps op de cover plaatste. Daar vermeldde vocalist Sam Slocum dat ze bij elke show die ze ooit speelden te horen kregen dat ze wat van The Strokes weghebben. Been Stellar maakt haar opmars tussen grote namen, en dat terwijl ze nog niet eens een debuutplaat uitbracht. Daar komt echter snel verandering in; op 21 juni wordt Scream from New York, NY op de wereld losgelaten.
Net zoals dat in “Sweet” het geval was, dat we in april te horen kregen, opent de song met een riff en Laila Wayans’ drums. In tegenstelling tot dat nummer, stelt Been Stellar zich in “Pumpkin” iets ingetogener op. De sound is prettig, maar uniek of verfrissend is die niet. Wel kunnen we haar prima als een ietwat moderne versie van een indiegroep uit de jaren negentig kaderen. Evenzeer komen bandjes als Blondshell en Royel Otis voorzichtig de kop opsteken. Nadat Slocum zijn eerste strofe brengt met een ietwat luie houding, krijgt het instrumentale wat meer pit. De riff wordt consistenter en neemt haar positie als hoofdpersonage in. Op de dynamiek tussen de instrumenten hebben we verder weinig aan te merken. Ze zijn netjes op elkaar afgestemd, wat zorgt voor een adequate samenhang. Er mist echter een bepaalde vonk die het een verdiende gedenkwaardigheid had kunnen geven. Het memorabele blijft nu een beetje uit. Anderzijds moeten we toegeven dat er ook op vocaal vlak nog wat werk aan de winkel is. We hebben de indruk dat de frontman nog niet volledig uit zijn schelp kruipt. Daarbij klinkt zijn zang ook niet altijd even zuiver. Hij kan hij er enigszins nog mee wegkomen, want we kunnen niet zeggen dat het storend klinkt. Het valt ons alleen op dat zijn werk als zanger nog wat bijgeschaafd kan worden. An sich is “Pumpkin” een aangenaam liedje, maar het neigt net een tikkeltje te veel naar middelmatig.
Been Stellar brengt haar debuutplaat Scream from New York, NY uit op 21 juni. Om het album te promoten vertrekt ze komende herfst op tournee. Op 3 november houdt de band halt in Bitterzoet in Amsterdam. Twee weken later is het op 16 november aan de Witloof Bar van de Brusselse Botanique om door het vijftal te worden ingepalmd.
Facebook / Instagram / X / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
