Marika Hackman @ Botanique (Rotonde): Geen twijfel nodig

Big Sigh klinkt niet alleen als een fatalistische zelfhulpgroep, maar is vooral de titel van de laatste plaat van Marika Hackman. Als prille dertiger heeft ze al een opmerkelijke albumproductie achter de rug, maar die laatste worp is zonder meer een uitstekende toevoeging. Introspectiever dan ooit verweeft ze gevoelens van hartzeer en overlopend verdriet met minutieus productiewerk waarop het heerlijk laagjes ontpellen is. We wierpen Big Sigh al op als outsider voor eindejaarslijstjes en in Brussel mocht de Britse bewijzen dat die plaat ook live gensters kon slaan.

Als we het promotekstje mochten geloven, zou Gia Ford vanavond zowel knipogen naar alt-pop, psychedelica als songwriterschap. Een voorprogramma is helaas ook maar gebonden aan een beperkt budget, waardoor de blondine uit Sheffield niet met een volledige band naar Brussel afzakte. Bijgevolg was de set vooral akoestisch opgebouwd. Geen idee of het daaraan lag, maar het ‘bwa’-gehalte van het optreden lag wel erg hoog. Folkmuziek is sowieso een genre waar de beoogde lijzigheid maar moeilijk mee matcht, maar ook in de breekbare stukken bleek het snijmes bot. Echt verkeerd zat het nergens, dus een herkansing met voltallige band is misschien maar eerlijk.

De intrede van Marika Hackman in Brussel was op zijn zachtst gezegd niet van een leien dakje verlopen. Onderweg naar de Botanique stond de tourbus zeven uur in panne waardoor de muzikanten uiteindelijk maar twee uur hadden geslapen. Op opener “No Caffeine” viel dat eraan te merken. Hackman opende wat krampachtig en vergat halverwege ook haar tekst. “I’m Not Where You Are” zette evenwel meteen daarna krachtig de puntjes op de i. Een bezwerend “Ophelia” bevestigde langs haar kant dan weer dat de zangeres haar goede stem niet verloren had in alle verkeershectiek. De toon leek gezet voor een zorgeloze avond, al bleek dat te vroeg victorie gekraaid.

Zeker in het eerste deel van de set zou de zangeres nog een paar keer niet uit haar woorden komen. Wanneer zij uiteindelijk wel op kruissnelheid kwam, vergiste de drumster zich van ritme. Niet geheel toevallig slopen de foutjes in de nummers van de laatste plaat. Ze konden echter niet verbergen dat die van uitstekende makelij is. “Slime” klonk lekker hard, terwijl “Hanging” zowel frèle als episch was. Dat het publiek in een gulle en vergevende bui was, hielp om alles wat haar te beurt viel als deel van een authentieke concertervaring te beleven.

In de middenbeuk stuurde Hackman de muzikanten terug naar de coulissen voor een akoestisch intermezzo. Wanneer Murphy op een podium opduikt, is het gevaarlijk om Elliott Smith te coveren, maar “Between The Bars” klonk heerlijk. Minstens zo perfect was het eigen “Cigarette”: koel en breekbaar, perfect gebracht. De zangeres heeft op jonge leeftijd al een oeuvre bij elkaar geschreven dat zelfs een set van twintig nummers nooit doet inzakken. Wij zijn persoonlijk dan ook tevreden dat die cover van Lykke Li niet gespeeld werd. Nergens voor nodig als je al dat eigen materiaal hebt.

Het hardste werd voor het einde opgespaard. “Hand Solo” is niet alleen een bewijs van goed songschrijven, maar klonk in Brussel ook vuil en dansbaar. Voor “Boyfriend” kon je alleen maar hopen dat niemand zijn oordoppen vergeten was. Hackman had er op dat moment duidelijk zelf ook haar zin in en kon zich eindelijk volledig laten gaan. Hun bedden in gedachten speelde de band gewoon door zonder obligaat gespeeld einde. “Any Human Friend” zette daarbij nog eens de kroon op een imperfecte, maar muzikaal wel hoogstaande avond.

Op meerdere momenten had het vanavond definitief mis kunnen lopen. De vermoeidheid eiste zijn tol en zangeres en band leken, als enigen overigens, zelf niet in de goede afloop te geloven. Een overschot aan talent, goede songs en publiekswarmte deed de balans uiteindelijk zonder enige twijfel naar de positieve kant overhellen. Marika Hackman is een artieste met songs en allure voor een groter publiek. We gunnen het haar van harte.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Twitter

Setlist:

No Caffeine
I’m Not Where You Are
Ophelia
Big Sigh
Gina’s World
Hanging
Claude’s Girl
Cigarette
Between the Bars (Elliott Smith cover)
Before I Sleep
Let Me In
Blood
Slime
Conventional Ride
Hand Solo
Boyfriend
The Yellow Mile
Any Human Friend