© CPU – Johan Poelmans
Als we alle platen van The Melvins of Melvins, het doet er niet toe, aan de muur zouden hangen, houden we geen vierkante centimeter meer over. En we hebben het hier over een grote muur! Sinds 1989 brengt Melvins met de regelmaat van de pendule platen uit. Het zijn er sowieso al meer dan dertig ondertussen, en dan tellen we de live- en compilatieplaten er niet eens bij. Waarom klinkt Melvins gewoon altijd véél beter dan de meeste rockgroepen die hier op onze aardkloot rondwaren? Ten eerste omdat Melvins geen nonsens maakt, geen onzin die van ver lijkt op rock. Neen, Melvins is rock! Ten tweede omdat er al tientallen jaren chemie én alchemie bestaat tussen protagonisten Buzz Osborne en Dale Crover. Ten derde omdat werkelijk alle goede muzikanten wel eens willen meespelen op hun platen. Tool, Nirvana, Butthole Surfers, Ministry, Jello Biafra,… zijn de revue al gepasseerd, en we noemen nu gewoon degenen die we zo onthouden hebben.
Begint “Allergic To Food” nu met een boormachine? Het zou best kunnen, want Melvins gebruikt geluiden die van overal kunnen komen. De nieuwe single, met een komieke titel toch, is echt een kakofonie van gitaarsolo’s die met elkaar lijken te discussiëren. De andere instrumenten praten in het wilde weg mee en het lijkt alsof er boel van gaat komen, maar uiteindelijk laat Osborne alles op zijn pootjes terechtkomen. Dit is, zoals steeds bij deze band, rockmuziek zoals god de schepper het ooit bedoeld heeft. Geen compromissen, lang uitgesponnen songs, gewoon de eigen goesting laten primeren, en blijven gaan tot de snaren in twee onbruikbare stukken breken. Ach, zelfs met een halve snaar en het tipje van een drumstok weet Melvins nog te rocken. Het is niet iedereen gegeven!
Op 19/04 komt Tarantula Heart uit. Wij gaan alvast een nieuw stuk muur kopen! Er zijn plannen voor een Europese tour, dus laat ons allemaal de website, enzovoort in het snotje houden.
Facebook / Instagram / X (Twitter) / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
