SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een band uit de stad in het zuiden van Frankrijk die steeds meer op de radar komt te staan. Na succesvolle optredens op onder andere Pukkelpop en de Lokerse Feesten, kwam SLIFT zijn derde album ILION voorstellen in een uitverkochte AB Box. Daar werden de fans getrakteerd op een reis van riffs, gitaarsolo’s en vooral heel krachtige muziek.

De landgenoten van Servo mochten het podium openen. De muziek van het drietal heeft een zekere noisy toets en neigt vooral naar postpunk en new wave. Dat was op het podium van de Ancienne Belgique niet anders. Op zich is daar niets mis mee, maar het was niet bijzonder vernieuwend. De band slaagde er niet echt in om iets te presenteren dat blijvende indruk maakte tijdens hun kort halfuurtje optreden. Zelfs met subtiele visuals op de versterkers was het toch een uitdaging om geboeid te blijven. De repetitieve, donkere gitaren in combinatie met de zware vocals gaven alles wel een typische sound, maar het geheel ontbrak aan intensiteit om ons volledig te overtuigen.

Daardoor kostte het SLIFT toch veel minder moeite om de aandacht op te eisen. Een gigantisch ledscherm achter de band op het podium eiste meteen de hoofdrol op, en de typische bol met gaten die ieder concert van SLIFT op gang trekt, begon meteen te tollen. Met wat experimentele synths werd er meteen een apocalyptische sfeer neergezet, die niet veel later werd doorbroken door de overheersende klanken van de band. Het drietal smeet namelijk niet veel later de eerste riffs doorheen de zaal met “Ilion“, en daarmee werd meteen duidelijk dat de drie muzikanten een muur van geluid konden neerzetten die als een straaljager frontaal op je afkwam.

Met nummers die telkens boven de tien minuten uitkwamen, was er natuurlijk altijd veel ruimte om iets tot ontwikkeling te laten komen. Wanneer het er wat kalmer aan toe ging, werd er soms geapplaudisseerd, niet wetende dat het nummer eigenlijk nog niet afgelopen was. Dat SLIFT zo subtiel voor de dag kan komen, is een talent maar tegelijkertijd ook een vloek. Soms kan het namelijk zo zijn dat het allemaal wat te lang duurt. Dat stoorde niet altijd, maar als er tien minuten minder was geëxperimenteerd in de set, hadden we dat ook niet erg gevonden.

“Ummon” zette meteen de toon voor het publiek om zich net iets wilder te gaan gedragen. De moshpit werd opengegooid en zou voor het komende uur niet meer dichtgaan. Want jawel, de eerste drie nummers duurden bijna een halfuur, dus wist je meteen dat er niet al te veel nummers gespeeld zouden worden. Het iets tragere “The Words That Have Never Been Heard”, samen met “Weavers’ Weft“, zorgde voor een relatief rustpunt in de set, al moet je dat bij SLIFT natuurlijk met een korreltje zout nemen. De riffs blijven nog steeds krachtig en het gitaarwerk is van topkwaliteit, alleen lijkt het fuzzpedaal zich iets rustiger te gedragen.

Dat dit alles perfect werd ondersteund door psychedelische visuals, voegde echt iets toe aan de show. Je kon gefascineerd blijven kijken naar de beelden, waardoor het concert van SLIFT voorbijvloog. Voor je het wist was er al een uur voorbij, en dat is ook iets wat een band moet kunnen bewerkstelligen. Het was alsof je werd opgezogen in een ander universum en verschillende onbekende vloeistoffen werden geïnjecteerd, waardoor je gewoon bleef zweven op die planeet. Af en toe werden we opgeschud door een krachtige riff, maar pas toen ze “Hyperion” speelde, kwam de energie weer in gang.

De band vuurde weer smerige riffs op de zaal af en die veranderde in een kolkende massa. Het buitenaardse leven werd teruggedrongen door de energie waarmee het publiek de nummers absorbeerde. Vooral het geweldige “Lions, Tigers and Bears” had een enorme impact vanaf het begin. Het tien minuten durende intermezzo van gitaar- en drumsolo’s zorgde voor een moment van rust, om vervolgens nog een keer alles uit het lichaam te jagen.

Uiteindelijk werd “The Story That Has Never Been Told” gekozen als afsluiter, met een meer proggy sound waarbij de band nogmaals zijn talent als muzikanten in de verf zette. Dat werkte goed, want zo kon iedereen even bijkomen en terug op aarde neerdalen. SLIFT bracht een krachtige, energieke set waarbij het indrukwekkend blijft hoe zo’n geluid door slechts drie muzikanten kan worden neergezet. De band sluit geen compromissen en samen met de geweldige visuals wisten ze de AB Box perfect in te pakken. Een optreden in een grotere zaal lijkt ons slechts een kleine stap verwijderd.

Facebook / Instagram / Website

Setlist

Ilion
Nimh
Ummon
The Words That Have Never Been Heard
Weavers’ Weft
Hyperion
Altitude Lake
Lions, Tigers and Bears
The Story That Has Never Been Told