Sound Track 2023: Finale Limburg @ C-Mine (Genk)

Het was gisteravond een spannende avond voor de acht finalisten van de Limburgse editie van de finale van Sound Track. Laten we vooropstellen dat de acts vooraf al trots konden zijn op hun prestatie gezien de geduchte concurrentie: precies 1.131 artiesten schreven zich in voor de derde editie van het kansenparcours. Uit al deze inschrijvingen werden 136 artiesten geselecteerd en stootten er uiteindelijk 46 door naar de finales. Met sets van Affaire, ASLOVA, Audri, Bloodflowers, ISE, Madd9, STEVE en SUNA was het aanbod zeer divers.

ISE

De avond net na etenstijd aftrappen lijkt een ondankbare taak. Met ISE mocht de jongste telg van het gezelschap de spits afbijten. Net zestien jaar was ze toen ze haar eerste wapenfeit kon noteren als singer-songwriter. Dat het snel kan gaan in het muziekwereldje, weet ook de jonge zangeres intussen: van voorprogramma van Intergalactic Lovers tot spelen op Sziget Festival en (virtueel op) Pukkelpop; het gebeurde allemaal in het voorbije jaar. Gisteravond stond ze in haar eentje op het podium, althans, vergezeld door haar gitaar. Het is niet veel artiesten – zeker niet van haar leeftijd – gegeven om een halfvolle zaal te entertainen met zo weinig ingrediënten en dan ook nog eens met louter zelfgeschreven nummers. Beginnen deed de artieste met een beeldschoon nummer op elektrische gitaar waarmee ze de zaal meteen stil kreeg. In de nummers daarna verzwakte de aandacht in de zaal een beetje en bleek niet elk nummer even pakkend. Op de momenten dat ISE het klein hield, maakte ze de meeste indruk. Al met al een talent om in de gaten te houden de komende jaren.

Audri

Na de soloperformance van ISE stond Marijke Maes, alias Audri, met een vierkoppige band op de planken. Audri draait al een tijdje mee en heeft in 2020 zelfs haar tweede ep al uitgebracht. Ze was daarnaast al voorprogramma van Tamino en Warhaus, maar nu is het tijd om, hopelijk via Sound Track, zelf volledig in de schijnwerpers te treden. In de schijnwerpers treden lukte gisteravond alvast in de goed gevulde kleine zaal van C-Mine. Met een mix tussen experimentele pop en elektronica wist de zangeres de zaal goed mee te krijgen. Ondanks de technische mankementen wist de band overeind te blijven, zelfs als sommige instrumenten geen teken van leven gaven. Toch hadden we het idee dat er meer in zat en pas bij het laatste nummer zagen we iets van het potentieel. Wat de precieze sound van Audri de komende jaren zal worden is na haar Sound Track-passage alleszins nog een beetje gissen.

Bloodflowers

De bezoekers die toe waren aan wat steviger werk, konden bij de jonge wolven van Bloodflowers zeker hun ei kwijt. Zelf omschrijven de leden hun sound vrij simpel: hard, luid en energiek. Het type muziek dat de zaal ook kon smaken, bleek gisteravond al snel. Waar de vorige acts hun set nog zorgvuldig opbouwden, was het viertal uit Hasselt dat zeker niet van plan. Vanaf de eerste minuut ontstond er een moshpit en deze viel ook niet meer stil tot aan het slotakkoord. Een flinke dosis no nonsense punkrock met hier en daar een vleug Metallica is wat we kregen voorgeschoteld en we kunnen niet anders dan stellen dat het – ondanks dat het misschien niet al te complex is – insloeg als een bom. De nog piepjonge gasten van Bloodflowers zullen nog menig tent afbreken, dat staat vast.

ASLOVA

ASLOVA is het soloproject van Xander Van der Jeugt. Alle muziek die gisteravond hoorbaar was tijdens zijn set, kwam weliswaar uit een computer, die hij zelf vooraf wel in elkaar had gezet. Over de instrumentatie: soms leunend naar hiphop, maar het is vooral soul en r&b wat de klok slaat. De nummers worden overtuigend gebracht en de vibe doet ons soms een beetje denken aan James Blake en Frank Ocean, om maar eens een bescheiden vergelijking te maken. ASLOVA had vanaf het begin eveneens te maken met technische mankementen en dat bezorgde de zanger nogal wat stress. Des te knapper was het dat dit totaal niet te horen viel aan zijn loepzuivere stem. De echte sterkte van ASLOVA zagen we toen hij achter z’n keyboards vandaan kwam en op de voorgrond trad. Onder begeleiding van de piekfijne beats en sterke vocalen werden we al met al getrakteerd op een indrukwekkende set.

Affaire

Het tweetal van Affaire zijn al iets bekendere gasten. We zagen de band reeds in Maastricht en op Absolutely Free Festival – op een steenworp afstand van de C-Mine – en wisten zodoende ongeveer wat we voorgeschoteld zouden krijgen. Wat te verwachten: een catchy mix van electronica en rock. De drumsound werd ingevuld door drumcomputers en met regelmaat hing zanger Michiel Ritzen een gitaar om zijn nek om de vette elektronische sound een extra dimensie te geven. Dan moet de gitaar natuurlijk wel werken, want bij het eerste nummer sprong al een snaar. Ieder nummer bevat meerdere aanstekelijke elementen, waardoor de zaal goed mee was met het werk dat op het podium verricht werd. Niet onbelangrijk: de songs worden met overtuiging gebracht, soms lijken ze wat voort te kabbelen, maar de wijze waarop Ritzen zijn publiek aandachtig weet te houden – mede door er meerdere malen in te springen – verdient niets dan lof. Affaire heeft iets vreemds, iets ongrijpbaars, maar het is ontegenzeggelijk cool én goed. We zagen gisteravond een band die al een bepaalde professionaliteit uitstraalt en dat zal in de toekomst zeker zijn vruchten afwerpen.

STEVE

Tijd voor een stevige portie rock. Of noisepunk met hiphopinvloeden, zoals de heren van STEVE het zelf liever noemen. Dat de energie hoog zou liggen was vanaf het startschot duidelijk: met vurige energie en enthousiasme trapte de band het gaspedaal serieus in. Het enthousiasme sloeg dan ook direct over op het publiek en bewegen bleek al snel een ongeschreven regel. Het feit dat het drietal met vlagen niet vies was van een flinke scheut hiphop en funk, pakte ook erg goed uit. Door de verschillende stijlen, tempowisselingen en bovenal de onwijs hoge energie was de set in een zucht voorbij en bekroop ons de drang om meer van deze band te willen zien. We zijn er in ieder geval van overtuigd dat STEVE tot grote hoogte zal reizen. Komend jaar veel vlieguren maken en (hopelijk) een eerste ep uitbrengen staat alvast op het programma.

Madd9

Madd9 is de artiestennaam van Quintin Beurskens uit Bilzen. Met funky hiphop à la Anderson .Paak en blackwave. timmert de artiest al flink aan de weg. Voor dat hij muziek begon te maken, was hij lange tijd danser en dat was geen geheim tijdens zijn overweldigende passage gisteravond: zijn bewegingen sloten naadloos aan bij de beats van vaste producer Preyas. Met nummers als “Sanity” en “Selfish” heeft Madd9 ook alvast potentieel hitmateriaal te pakken en dat was te merken aan de vibe in de volle zaal in Genk. Beurskens leek totaal geen schrik te hebben van het talrijk aanwezige publiek en palmde de zaal in alsof hij het al jaren gewend is. De jonge artiest mocht al eens de in de AB spelen als voorprogramma van Coely en we geloven er steevast in dat hij er binnen afzienbare tijd zelf zal staan. Wat ons betreft het absolute hoogtepunt van de avond.

SUNA

Het drietal van SUNA brengt een mix van elektronische elementen, gecombineerd met een live drummer. Grenzen lijken niet echt te bestaan, want de heren geven werkelijk alles achter hun instrumenten. Horen we daar Afrikaanse invloeden of zijn het Zuid-Amerikaanse geluiden die we horen, of toch Arabische? Antwoord: allen juist. SUNA is niet kiezen, SUNA is delen en dansen. Naarmate de set vorderde nam de intensiteit ook toe en werd het publiek meer en meer in de muziek gezogen. Diverse voetjes gingen van de vloer en met regelmaat stond de hele zaal met collectieve verbazing te kijken naar de vliegensvlugge verrichtingen op het podium. SUNA lijkt gemaakt om donkere – en om te beginnen kleine – zweterige festivaltenten, liefst bij het vallen van de nacht, volledig af te breken.

Een keuze maken tussen acht bands die stuk voor stuk muziek maken in verschillende genres was helemaal niet makkelijk. We kunnen ons dus inbeelden wat voor een helse opdracht het was voor de jury om de laureaten van 2023 te kiezen. Onze top drie zag er alvast als volgt uit:

3. Affaire
2. SUNA
1. Madd9

De jury volgde ons deels, want die koos ook voor Affaire en Madd9, terwijl SUNA werd ingeruild voor ISE. Bloodflowers mocht dan weer met de publieksprijs gaan lopen ter waarde van 1000 euro. De drie winnende acts krijgen voor de komende maanden een parcours uitgestippeld met coachingsessies en podiumkansen. De winnaars van de andere provincies ontdek je hier.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!