© CPU – Marvin Anthony
We stoefen nog steeds over de opzwepende drumskills die we afgelopen zomer konden aanschouwen bij de festivalshows van Lander & Adriaan. Nu tovert jazzdrummer Lander Gyselinck alwéér met een ander project en schudt hij alwéér een album én tour uit zijn mouw. Deze keer was BeraadGeslagen nog eens aan de beurt, vooral bekend van het nummer “Isabellade”. Medebelichamer is de Belgisch-Nederlandse Fulco Ottervanger, ook solo-artiest en lid van De Beren Gieren. Fulco zingt en samplet van achter drie klavieren de nummers van BeraadGeslagen de absurditeit in. Een absurditeit waarop we moeten dansen, zo gebiedt hun albumnaam Altijd Bewust Bewegen.
Voorprogramma Stijn Demuynck creëerde heel alleen mooie folkgeluiden met zijn gitaar en looppanelen. Daarbovenop kwamen eenvoudige Nederlandstalige teksten. Het diepe timbre van de zanger was een mooie gids doorheen de gitaarklanken, maar wanneer hij zijn noten wat hoger op de lader zocht, brak de magie en had zijn optreden eerder iets aandoenlijks. De meer serene en soms filmische nummers waren wel innemend, al was de conclusie vooral dat Het Depot gisterenavond liever door elkaar geschud werd in plaats van heen en weer gewiegd.
Dat door elkaar schudden was dus aan BeraadGeslagen. Aan het begin leek het nochtans voornamelijk een huiselijke bedoening te worden. In het midden van de zaal vonden we het podium waarop de drums en synths in elkaar verstrengeld waren met een oneindigheid aan kerst- en andere ledlichten. Het niet zo gevulde Depot mocht zich kampvuurgewijs rond het podium verzamelen. Vervolgens kwamen Lander en Fulco in sponzen trainingspakken op en het eerste geluid dat weerklonk was … een kerstbelletje.
Het was de start van een doldwaas hoorspel dat zich heel langzaam opbouwde naar iets concreets en muzikaals waarbij de uiteindelijke apotheose vol zat van gehaaste drums en meeslepende synths. En als je op dat moment net het dansritme te pakken kreeg, werden je bewegingen afgesnoerd wanneer de cadans plotsklaps versprong of de heren alles gewoon abrupt afbraken. Blind verdwaasd zocht iedereen hier de ingang tot het gekke geluidsuniversum van BeraadGeslagen om er dan in één zoef volledig ingezogen te worden en op z’n tijd ook even bruut uitgesmeten. In hun universum stuurde Falco vaak funky electro uit met veel bliepjes en dan weer mysterieuze, groovy jazzakkoorden. Ondertussen sloeg Lander op elk hoogtepunt de cymbalen bijna aan diggelen om ze dan vingervlug tussen duim en wijsvinger te doen dempen.
© CPU – Marvin Anthony
Er heerste een gezellig sfeertje, vooral dankzij de grappige bindteksten van Fulco Ottervanger, maar ook tijdens de nummers ontsprong er humor. Lander en Fulco zaten tegenover elkaar en keken geamuseerd naar elkaar tijdens de improvisatiestukjes. Als toeschouwer was het dan soms verdwalen in ontoegankelijke klanken, maar het bleef wel entertainend om naar te kijken. Het optreden vertederde soms ook op een nostalgische manier. Zo deden de synths in nummers als “Tennisles” denken aan de jaren tachtig, of voor jonge generaties eerder aan de soundtrack van de Sims. Het nostalgiebaden was evenwel niet aan de orde in het slotstuk van de set. Onder “Duizeldorp” vlogen trillende bassen en flitsende spots de zaal in, en het coole, western-electronummer “Rockvrij Europa” was een duistere bis.
Al die wispelturigheden maakten dat het concert van BeraadGeslagen iets verslavends had. Telkens was je benieuwd naar het volgende nummer, de volgende maat of zelfs maar de volgende noot. Lander Gyselinck en Fulco Ottervanger speelden een push-en-pullspelletje door hun continue op- en afbouw. Soms voelde het wat onbereikbaar of hoogintellectueel: een gemiddelde mens ontwaarde geen houvast in het ritme. Zeker is wel dat deze gasten en hun muziek niet gek of geniaal zijn, maar gek én geniaal.
BeraadGeslagen speelt nog in heel wat Belgische en Nederlandse zalen.
Setlist:
Balleraad
Altijd Bewust Bewegen
Hoepelhop
Beweegreden
Doelloze Doelman
Franse Vaart
Bikini
Isabellade
Tennisles
Duizeldorp
Rockvrij Europa
