Soms is er toeval nodig om iets schitterends te laten ontstaan. Marie Van Uytvanck en Amber Piddington van Kids With Buns leerden elkaar kennen op Antwerp Pride in 2018 en amper een jaar later trad het tweetal onverhoopt voor het eerst samen op tijdens Sound Track. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Amber enkel tijdelijk de gitarist van Marie kwam vervangen, maar de vonk sloeg over en ze besloten onder de naam van Kids With Buns als duo verder te gaan. Vanaf dat moment ging alles dan ook in sneltreinvaart: ze bereikten de halve finale van Humo’s Rock Rally en wonnen De Nieuwe Lichting van Studio Brussel.
Tijdens de succesvolle shows op onder andere Down The Rabbit Hole en Pukkelpop afgelopen zomer zagen we alvast dat het duo live enorme stappen heeft gezet. Bassist en toetsenist Stijn Konings (LANI) en drummer Dajo Vlaeminckx (RHEA) voegden zich bij de band, wat resulteerde in een grootser geluid en die lijn is te herkennen in de recent geloste singles. Met enkele sterke voorsmaakjes, waaronder “daughter” en “how bad could it be” werd de roep op het debuutalbum alsmaar groter. Het komt dan ook niet geheel als een verrassing dat debuutplaat out of place alle verwachtingen weet in te lossen. Het duo gaf zelf aan dat het een lastige zoektocht was om het perfecte geluid te vinden, maar wie zoekt zal vinden: out of place is een perfect uitgebalanceerd album, zwevend tussen indierock en intiemere popliedjes.
Van begin af aan is duidelijk dat de nummers allemaal een persoonlijke toets bevatten én tegelijkertijd herkenbaar zijn voor veel mensen. Zo gaat “clutter” over sociaal toeklappen door overprikkeling. Je isoleren, maar je dan eenzaam voelen. ‘The glass that I broke / Four weeks ago / It’s still on the floor / It’s part of the room now’, zingt Marie. Schitterende tekst, dito song. Naast de inhoud van de songs is ook de verpakking beeldschoon en af en toe haast hypnotiserend. Neem het verbluffende “colder”, dat instrumentaal erg doet denken aan de I Forget Where We Where-periode van Ben Howard. De instrumentatie en zang van Amber sluit daarnaast perfect aan op de betoverende stem van Marie
De productie verdient trouwens ook grote complimenten: alle instrumenten klinken haarfijn en de stem van Marie bezorgt ons elk nummer opnieuw een warm hart. Een goed voorbeeld hiervan is het intieme “words”. Een bloedmooi minimalistisch liedje dat zich leent om de ogen te sluiten, om vervolgens, eens je je ogen weer opent, een traan op de grond te zien vallen. Ieder nummer is op zijn eigen manier betoverend, maar het absolute hoogtepunt vormt “stubborn mind”. Een werkelijk prachtig liedje dat wordt gedragen door een ijzersterk refrein en de dansende gitaartonen van Amber. Gitaarsolo’s, meezingrefreinen en tempowisselingen: er word regelmatig aardig gerockt. Het duo kruipt zodoende volledig uit de schulp op out of place en dat levert stuk voor stuk pareltjes van songs op.
Met out of place levert Kids With Buns een schitterende, eerlijke debuutplaat af. Het valt te prijzen dat het duo zelf een grote rol speelde in de productie van de plaat. Zelfs de tweekoppige teddybeer op de albumhoes hebben de dames zelf gemaakt, met behulp van een enthousiaste grootmoeder. Moeilijke onderwerpen aansnijden en moeilijke herinneringen een plek durven te geven is niet evident voor elke muzikant. Des te mooier is het dat het duo met haar muziek niet enkel steeds vollere zalen trekt, maar dat veel jongeren na de shows hun dankbaarheid komen uiten: dit is een vorm van muzikale therapie.
Op 7 december presenteert Kids With Buns het album in de Ancienne Belgique in Brussel en op 14 december in De Helling in Utrecht.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “stubborn mind”, ons favoriete nummer van out of place, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
