De Amerikaanse synthpopband LANY evolueerde een tijdje geleden naar een duo, maar verder blijft de rode draad behouden. Met bitterzoete liedjes over liefde en een gebroken hart wisten Paul Jason Klein en Jake Goss heel wat fans voor zich te winnen, maar een doorbraak in de Belgische mainstream liet op zich wachten. Inmiddels kunnen we bijna stellen dat er een wonder zou moeten gebeuren, mocht dat toch lukken en dat lijken de Amerikanen ook door te hebben want hun tour houdt zelfs geen halt meer in ons land. Met a beautiful blur doet de band een wanhopige poging om relevant te blijven in popland, maar als singles als “Alonica” en “XXL” een voorbode waren voor wat we zullen horen, is er weinig hoop.
Toen LANY hun eerste ep’s uitbracht, wist de band uit Los Angeles al gauw onze aandacht te trekken. De samengang van synthgeluiden en gitaarklanken was er een die makkelijk in het gehoor lag. Ook hun selftitled debuutplaat uit 2017 wist ons te bekoren en bevatte enkele uiterst catchy songs als “Super Far” en “The Breakup”. Helaas vervielen we daarna van de ene in de andere herhaling en leek het gebroken hart van Klein een onuitputtelijke bron van zwakke afkooksels van die eerste successen. Vooral op hun vorige plaat gg bb xx bracht LANY een ongeïnspireerde verzameling songs die al gauw in de put der vergetelheid verdwenen. Al na een paar nummers blijkt echter dat de Amerikanen volledig dezelfde weg bewandelen op a beautiful blur en verdwijnen de kleine beetjes hoop die we nog hadden voor het duo als sneeuw voor de zon.
Met een song genaamd “XXL” zou je een grote, indrukwekkende opener van de plaat kunnen verwachten, maar aangezien het nummer eerder al als single verscheen, wisten we dat we die hoop meteen konden opbergen. Het duo vermomt zich als boyband en brengt een even cliché als voorspelbaar geheel dat zich niet kan onderscheiden van het eerdere repertoire van de band. Even later komt er een nieuwe poging met “Out Of My League” dat vooral een herkenbaar verhaal brengt voor tienermeisjes. Het toffe gitaarspel kan de zeemzoete zang helaas niet overtreffen en wanneer de bridge een uiterst chaotische indruk maakt, moeten we ons inhouden om de song niet weg te klikken.
Al gauw blijkt dat er weinig tot geen verrassingen verborgen zijn op a beautiful blur en dat LANY te vaak teruggrijpt naar formules die in het verleden succesvol bleken. Helaas zorgt dit ervoor dat we onze aandacht maar met moeite bij de plaat kunnen houden en een song als “Sugar and Cinnamon” is daarop geen uitzondering. Een cinematische intro moet al snel onderdoen voor wandelende clichés. Even later ontplooit de song zich tot een High School Musical-waardig liedje en daarmee richt het duo zich definitief op tieners. We wanen ons even in de gangen van East High waar Troy en Gabriella hun theaterambities proberen te combineren met respectievelijk basketbal en wetenschap. Helaas blijkt zelfs deze populaire film uit 2006 meer diepgang te bevatten dan het album van de Amerikanen.
Meer dan eens betrappen we ons op de gedachte dat de songs even goed op Malibu Nights of mama’s boy hadden kunnen staan. Het zou ons dan ook niet verbazen als de songs op a beautiful blur simpelweg een verzameling zijn van materiaal dat de band nog liggen had. Op muzikaal vlak lijkt de band niet verder te geraken dan de vertrouwde synthklanken die uitmonden in catchy refreintjes en ook tekstueel heeft a beautiful blur weinig om handen. Mocht iemand ons vertellen dat het duo een dagboek van een verliefde 16-jarige wiens hart even later gebroken wordt als inspiratiebron gebruikte, zouden we het blindelings geloven. “Congrats” valt enigszins op tussen de rest, maar niet meteen om de redenen waarom je dat als artiest zou willen. De zanglijn komt nogal ongeïnteresseerd over en even later weerklinkt een schreeuwerig refrein dat ons meteen naar de volumeknop doet grijpen.
Met a beautiful blur weet het duo uit Los Angeles ons helaas niet te overtuigen. De composities missen spanning en ook op thematisch vlak blijft de band hangen in oude gewoontes. De makkelijkste weg is duidelijk niet de interessantste en dat bewijzen Paul Jason Klein en Jake Goss keer op keer. Na een moeizame poging om ons door het album te sleuren, moeten we helaas concluderen dat de hoogdagen van LANY definitief in het verleden liggen.
LANY gaat dit najaar ook op tour en staat op 14 november in het Rotterdamse Rotown.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Home Is Where The Hurt Is”, ons favoriete nummer van a beautiful blur, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
