AlbumsRecensies

Borokov Borokov – POTATATO (★★★½): De gevreesde verangelsaksisering

Help! Alles verandert. Zo ook een vaste waarde in het Antwerpse absurdisme: Borokov Borokov. Het project zat niet enkel vast in een zelfgegraven eigenwijze niche, maar ook veranderde het viertal in een drietal en dan weer in een tweetal. Het duo, nu bestaande uit Boris Van den Eynden en Noah Melis, leek hun markt uitgespeeld te hebben en besloot daardoor alles om te gooien: de taal, het label, de thuisbasis van dat label… De Antwerpenaren verhuisden hun diensten namelijk naar het Amsterdamse Magnetron Music. Ondanks alle veranderingen blijft Borokov Borokov op het eerste wapenfeit van het nieuwe speelveld gelukkig nog steeds overduidelijk Borokov Borokov.

Een eerste ontwikkeling is de gevreesde verangelsaksisering. Waar ze tot kort nog het Nederlands met volle overtuiging omarmden, wordt dit plots aan de kant geschoven voor dat waarvan we dachten dat ze het zouden blijven schuwen: de Engelse taal. Dit doen ze uiteraard om een nieuwe markt aan luisteraars bijeen te sprokkelen en ook omdat het naar eigen zeggen ‘belangrijk is om niet 100% samen te vallen met dat waarmee je geïdentificeerd wordt.’ Dat gezegd zijnde doet de taal er niet enorm veel toe. In plaats van pophitjes met een duidelijke focus op tekst krijgen we nu wat woordenbrijen voorgeschoteld. Zo is de stem op opener “PARLANDO” (toepasselijk) maar wat gebrabbel, maar dan wel geleuter waar een ontevredenheid met de wereld achter schuilt.

In tegenstelling tot de twee vorige albums, Enkel Duetten en De Verkeerde Fout, die berusten op de spielerei van surrealisten der Nederlandse taal, doet het duo het nu volledig met zijn tweetjes. Ze waren al even met drie, maar “POMELO” werd geschreven als afscheidsdeuntje voor Arne Omloop, die vorig jaar de band verliet. Dat vormde meteen het startschot om de vocalen volledig zelf te verzorgen en ze daarmee wat meer op de achtergrond te plaatsen met als gevolg minder meezingbare popnummers te schrijven. In plaats daarvan krijgen we eigenwijze elektronica met veel gebliep en gebloep à la Yellow Magic Orchestra. Het is dansmuziek, althans voor de dansende heren zelf (en soms ook een beetje voor dansende beren). Een hoge dosis ironie en dubbelzinnigheid worden er zo subtiel opgesmeerd.

Het (soort van) instrumentale “PEUGEO” pulseert alsmaar door, terwijl een herkenbare gelukzalige Borokov Borokov-melodie ontpopt en een stem ‘yeah yeah yeah’ zingt. Ook nummers als “PEPERINO” en “PICASSO” zijn gelukzalig dansen, maar blijven helaas niet echt hangen. Het zijn leuke melodieën, maar hebben een gebrek aan herkenningspunt. In “PARAKOMANDO” en “PIANISSIMO” staat tekst dan weer wel centraal. Niet dat het zo gigantisch veel uitmaakt wat er gezongen wordt, want er wordt vooral op de benen gemikt en dat doorheen het hele album eigenlijk.

“PADDO” is een hyperkinetische trip op bizarre paddenstoelen waarbij de hoge stemmetjes in het rond dansen, terwijl afsluiter “PARMIGIANO” daarmee in fel contrast staat. Het is een wals zonder rondingen, waarover de meest lieflijke vocalen die we ooit van hen hoorden rondwarrelen. Het geheel van het album is hoekig met een hoek af. Dat was eerder ook al zo, maar nu is het allemaal net wat subtieler. De zang ligt er anders op en de nummers liggen dichter bij elkaar, wat voor een natuurlijkere cohesie en een duidelijkere eigenheid zorgt.

Borokov Borokov is nog steeds Borokov Borokov. Ze maken drumcomputergeplingel met vreemde songstructuren, paniekerige synthaanvallen en psychedelisch gejammer. In tegenstelling tot wat we al kenden, is POTATATO gefocuster, gebalder, gestroomlijnder, organischer en duidelijker. Echter dringt het daardoor soms wat meer op de achtergrond. Borokov Borokov maakt geen Nederlandstalige synthhitjes meer, maar besloot alles over een hoop te gooien en dansbare curiositeiten te spelen. We zijn benieuwd waar dit nieuwe hoofdstuk het duo verder brengt en of het hen een nieuwe markt bezorgt.

Op 28 september wordt POTATATO gevierd met een feestje in het Antwerpse De Studio. Een dagje eerder kan je ze al komen dansen in de Botanique en 7 oktober zetten ze het kot op stelten in de Tolhuistuin (Paradiso) te Amsterdam.

Facebook / Instagram

Ontdek “PADDO”, ons favoriete nummer van POTATATO, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.

Related posts
LiveRecensies

Borokov Borokov @ De Studio: Dansende mensen

Borokov Borokov bracht twee weken geleden POTATATO uit, zijn nieuwste album op een nieuw label (Magnetron Music). Voor het eerst in het…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Borokov Borokov – “PEUGEO”

Het Antwerpse duo Borokov Borokov slaat nieuwe wegen in nu ze getekend hebben bij het Nederlandse label Magnetron Music, dat we kennen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Borokov Borokov - "PARAKOMANDO"

Er gaat een nieuw hoofdstuk voor Borokov Borokov in. Zo’n maand geleden was “POMELO” een liefdevolle ode aan ex-bandlid Arne Omloop. De overige…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.