Je vindt ze geweldig of ze irriteren je mateloos, bij de muziek van de zusjes Casady blijft alleszins niemand onverschillig. Sinds hun debuut La Maison de Mon Rêve uit 2004 laten Bianca (Coco) en Sierra (Rosie) hun huis-, tuin- en keukenproducties op ons los als een intrigerende mix van freakfolk, hiphop, opera en pop. Omdat de wereld even op slot was, heeft het even geduurd, maar nu kwam het eigenzinnige duo van CocoRosie hun laatste album, Put The Shine On, voorstellen in een broeierige Ancienne Belgique. Het publiek liet zich maar al te graag meevoeren door hun wonderlijk universum, wij hadden toch bedenkingen bij de gekozen richtingen.
Het voorprogramma werd verzorgd door de Amerikaanse DJ Miss Ginger. Wanneer ze om 20 uur aan haar set begint, loopt de zaal al aardig vol. Vanachter haar tafel rijgt ze de vette beats aan elkaar. De samples volgen elkaar snel op, ook Charlotte Adigéry passeert de revue. Met vooral techno wordt een clubsfeertje gecreëerd, de strakke belichting maakt het af. De voorste rijen van het publiek laten het graag over hen komen en warmen alvast hun heupen op.
Even na 9 uur komen de zusjes nonchalant het podium van een bijna volgelopen AB op, gedrapeerd in wit (trouw?-) en zwart kleed, beiden met honkbalpet. Bianca steekt meteen van wal met een parlando door een rood megafoontje, waarschijnlijk gekocht in de speelgoedwinkel om de hoek. Het zijn dergelijke details die de heerlijke naïviteit van CocoRosie typeren en waar ze vaak ook mee charmeren. Wat verderop tijdens “Smokey Taboo” passeert ook af en toe een politie-autootje langs de micro, terwijl Sierra de longen uit haar lijf zingt. In het universum van CocoRosie lijkt dat allemaal te kloppen.
Het duo wordt geflankeerd door synths en drummachine/beatboxer. Die laatste houdt het tempo erin en is op zijn best wanneer hij zich bedeesd op de achtergrond houdt. Tijdens “Mercy” breekt hij even uit, zeker niet slecht en gesmaakt door het publiek, maar hij is verstandig genoeg om de zusjes Casady op de voorgrond te laten. De prominente aanwezigheid van de beats tonen aan dat de breekbaarheid in de muziek van CocoRosie steeds minder zijn plaats heeft, zeker live. Het is dan ook niet toevallig dat deze avond geen enkel nummer van La Maison de Mon Rêve de setlist haalt.
De drang om het pulserende tempo erin te houden zorgt op de duur voor verveling en is een te gemakkelijk trucje om mee te scoren. Het publiek heeft daar doorgaans geen last van: elke versnelling wordt laaiend enthousiast onthaald, ook al leidt die vaak nergens naar. Ondertussen doet Sierra haar stinkende best als volleerde ariazangeres. Haar stem klinkt uiteraard geweldig, ook wanneer ze achter haar harp zit, maar verliest af en toe kracht door teveel nevengeluiden. Tijdens “Witch Hunt” blijft ze zo vruchteloos de opwinding najagen en dreigen haar repetitieve uithalen een gimmick te worden.
Maar soms komt het wel allemaal mooi samen en zijn we getuige van de magie van CocoRosie. Wanneer Bianca de autotune wat naar beneden schroeft, en haar korrelige stem contrasteert en schurkt tegen die zijdezachte van Sierra, zoals tijdens “Beautiful Boyz”, gebeurt er iets moois en weten ze ons moeiteloos bij het nekvel te grijpen. Die momenten zijn er nog geweest, zoals tijdens “Restless” – met hanengekraai als intro – of publiekslieveling “Lemonade”, maar die raakten te snel vergeten door verdwaalde danseressen of een jazzpiano die zich van concert vergist heeft.
Wij misten te vaak de naakte emoties die ons regelmatig naar de platen van CocoRosie doen grijpen, maar die hier bedolven werden onder afvlakkende beats. Het publiek had daar echter zichtbaar minder last van en liet zich lustig meedeinen, zeker wanneer songs ongeremd ontaardden in een dansfeestje zoals bij “Werewolf”. Het trok voldaan de nacht in, terwijl wij toch nog iets gingen zoeken om onze knagende honger te stillen.
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Tekno Love Song
Bear Hides and Buffalo
Least I Have You
Witch Hunt
Slow Down Sun Down
Smokey Taboo
Mercy
Far Away
Villain
Fairy Paradise
Restless
Lemonade
Give It To The Wind
K-Hole
Beautiful Boyz
Werewolf
Japan
Het concert werd samen georganiseerd door Botanique en Ancienne Belgique.
