Tove Lo @ Ancienne Belgique (AB): Routine in de pophemel

De Zweedse popster Tove Lo stond gisteren voor het eerst in zes jaar terug in een Belgische concertzaal en mocht haar vijfde album Dirt Femme in een uitverkochte Ancienne Belgique voorstellen. Eigenlijk zou ze met dezelfde show reeds in november afzakken naar La Madeleine in Brussel, maar een voedselvergiftiging stak daar toen een stokje voor. De anticipatie van haar fans was daarom groot, vooral ook omdat haar jongste album bijzonder goed onthaald werd en haar authenticiteit als popster centraal zette, maar van die authenticiteit zagen we gisteren minder dan gehoopt. Tove Lo was duidelijk zeer moe na haar derde show op rij en de slechte geluidsmix speelde haar eveneens parten. Redder in nood? Het publiek dat zich wel volledig gaf en de perfecte zang van Lo zelf.

ALMA, de Finse zangeres en hartsvriendin van Tove Lo, kreeg een halfuurtje de tijd om in een rotvaart haar tweede album en haar verschillende radiohits voor te stellen. Bijgestaan door een dj, die op geen enkel moment echt aan de knoppen draaide, en een gitarist die amper te horen was, had ALMA eveneens te maken met bijzonder slecht geluid. Daarnaast zong ze ook nog de helft van haar set bijzonder vals, vergat ze de tekst van haar eigen nummer “Bad News Baby” en miste te vaak haar timing. Zelfs haar hitjes “Chasing Highs” en “All Stars” waren niet echt een plezier om aan te horen. ALMA had met andere woorden een echte off-day en bleef ver onder haar potentieel.

Een decor vol wolken sierde het podium van Tove Lo en al vanaf het begin was ze van plan om ons ook muzikaal naar de zevende pophemel te nemen. Het sensuele “Pineapple Slice”, waarvan we de betekenis voor je eigen interpretatie overlaten, zette de show in gang en werd ontvangen als een hymne voor de vrijgevochtenen. Tove Lo zelf heeft al enthousiaster op een podium gestaan, maar haar redelijk afstandelijke houding werkte gelukkig niet besmettelijk op de uitverkochte zaal die het gebrek aan interactie negeerde en zich wel volop smeet. In het stomende “Attention Whore” verkende ze in de strofes haar lagere register om met haar stem nog wat sexappeal toe te voegen, maar ook daar misten we wat energie terwijl ze bijvoorbeeld als model over het podium flaneerde. Het hitsige begin kwam dus vooral door de teksten en minder door haarzelf. Het motto van de avond bleef wel ongewijzigd: hoe ondeugender, hoe beter.

De setlist van de nieuwe show is goed uitgebalanceerd, want de sterkhouders uit elk album vonden hun weg in de show. Zo werd “Are U gonna tell her?” van het in 2019 verschenen Sunshine Kitty het nummer waarmee ze het sensuele even door het mysterieuze verving en zo kon opbouwen richting “2 die 4”, dat met zijn sample van het iconische “Popcorn” iedereen voor het eerst helemaal aan het dansen kreeg. Haar grote hit “Talking Body” van haar debuutalbum Queen of the Clouds kon daar door de steeds betere sfeer alleen maar van profiteren, want de melancholische popmeezinger eindigt in de apotheose steeds met een obligatoire ‘tits flash’, waarbij ze kort met ontblote borsten voor euforie zorgt.

Haar borsten waren voor “disco tits” weer veilig opgeborgen, maar het atypische popnummer met een gemoedelijk ritme was wederom een sfeerbrenger. Tussen al die speelse nummers was er echter ook ruimte voor iets diepzinniger werk om zich op een andere manier bloot te geven. In “True Romance” legde ze haar ziel op tafel en kwam de lichte heesheid in haar stem perfect naar boven. Met “Moments” liet ze zich dan weer enkel door de piano begeleiden om haar imperfecties meer te kunnen omarmen. In “Grapefruit” zong ze over haar eetstoornis en kon ze ondanks het moeilijke thema toch een glimlach op ieders gezicht toveren, want ondanks de teleurstellende geluidsmix hoorden we toch de emotie van het nummer terugkomen.

Nadat “Suburbia” een onverwachte publiekslieveling was, werd “Flashes” veel minder enthousiast onthaald. Het bleef uiteindelijk het enige lied dat niet luidkeels meegezongen werd. Daarna volgden met onder andere “Borderline” en “True Disaster” nog wat sfeerbrengers, voor ze met vier nummers in de bis het einde van de show bezegelde. Daarvan was “Bad as the Boys” veruit de zwakste keuze als bisnummer, want ALMA kwam haar eigen strofe meezingen en klonk ook deze keer kattevals. Het gloednieuwe “I like u” ving deze tegenvaller goed op, maar het waren uiteraard – hoe kon het ook anders – “Habits (Stay High)” en “No One Dies From Love” die alle handen op elkaar kregen en voor de grootste meezingmomenten zorgden.

Tove Lo is ondertussen al bijna een jaar op tour met haar Dirt Femme-tour, waardoor er een zekere routine in de show stak en de persoonlijke contactmomenten met het publiek te vaak ontbraken. De geluidsman leek dan weer voor de eerste keer achter de knoppen te zitten, want zelden hebben we in de AB zo’n slecht geluid gehad bij een popshow. De driekoppige band en Tove Lo’s stem stonden op sommige momenten zo stil dat het publiek hen niet zelden overstemden. Het zorgde soms wat voor een rare sfeer in de zaal, al maakten de perfecte popsongs van de Zweedse zangeres dat wel goed doordat het publiek als groot koor zo goed als elk nummer meezong. Lag het aan het mindere geluid, de vermoeidheid van het touren of was de show iets te routineus? We weten alvast dat Tove Lo niet haar beste show heeft neergezet in de AB, want we hebben haar al veel snediger en meer ravisant ervaren. Ondanks ze haar nummers perfect zong, miste soms de laatste vonk om ons innerlijk vuur voor haar volledig te ontvlammen.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:
Pineapple Slice
Attention Whore
Cool Girl
2 Die 4
Talking Body
Really Don’t Like U
disco tits
Moments
True Romance
Grapefruit
Glad He’s Gone
Suburbia
Flashes
Borderline
How Long
True Disaster

Bad as the Boys (met ALMA)
I Like U
Habits (Stay High)
No One Dies From Love