LiveRecensies

Alvvays @ Botanique (Orangerie): Talloze schakeringen van dezelfde kleur

© Eleanor Petry

Vorig jaar verscheen met Blue Rev de derde langspeler van Alvvays en daar hebben de fans behoorlijk wat geduld voor moeten hebben. Gestolen demo’s, overstromingen in Toronto én een wereldwijde pandemie zorgden ervoor dat de opvolger van Antisocialites, dat alweer uit 2017 dateert, op zich liet wachten. Op de recentste plaat blijven de Canadezen veilig binnen de lijntjes van hun catchy shoegaze pop kleuren, al lijkt dat nergens voor problemen te zorgen. In een uitverkochte Orangerie bracht de band een live-interpretatie van die plaat, maar kregen we ook het beste van eerdere albums te horen.

Het leek er even op dat de zonnestralen de aanwezigen in de Botanique kon verleiden om het terras te blijven bevolken, maar gelukkig leerde een blik op de Orangerie ons dat er toch behoorlijk wat mensen een muzikale avond verkozen boven een zonnige. De moeilijke taak om ook de twijfelaars te bewijzen dat het binnen beter was, bleek weggelegd voor Katie Malco. De Britse speelde haar eerste show op Belgische bodem en bracht emotioneel geladen gitaarliedjes die zo in een lijstje met Phoebe Bridgers en Julien Baker konden en daarom mocht het ons ook niet verbazen dat Malco niet alleen met Julien Baker, maar ook met Fenne Lily op tour ging. Slechts gewapend met haar gitaar die ze bij momenten ook eens omgekeerd gebruikte, leek de Britse het regelmatig moeilijk te hebben de praatgrage aanwezigen te overtreffen en dat was zonde. De songs waren namelijk goed uitgevoerd en ook een cover van Kate Bush wist ons al gauw te overtuigen. De sfeervolle, ingetogen composities van Malco bleven ook na de show in gedachten weerklinken en dus was de wens om ooit terug te komen met een band er eentje waar we graag onze schouders onder zetten.

Een halfuur nadat Katie Malco het voor bekeken hield, doofde het licht van de Orangerie voor een tweede maal. Met een intro die zowaar de soundtrack kon zijn van een door de jungle trekkende sekte, trapte Alvvays hun set af. De tropische klanken werden abrupt onderbroken door het welbekende gitaargeweld van de Canadezen en zo was meteen duidelijk: het lange wachten van de fans zou beloond worden. In een uur tijd jaagde de band er maar liefst negentien titels door en daarmee leken ze een worp te doen naar een nieuw record. Er was dus weinig tijd om het publiek toe te spreken en hoewel het tempo hierdoor goed in de set bleef, misten we af en toe het contact tussen muzikanten en publiek.

Dat de intensiteit er goed in zat in de Botanique, bleek al na de eerste songs. De overgangen waren goed uitgedacht en dus was er geen ruimte voor onverwachte en ietwat ongemakkelijke stiltes. Helaas betekende dit voor de aanwezigen ook dat er weinig mogelijkheid was tot spontaniteit. Nieuwste album Blue Rev vervulde uiteraard de hoofdrol, maar ook ouder materiaal kreeg een plekje en dat was bij momenten niet te horen. De muziek van Alvvays beweegt namelijk nog steeds binnen dezelfde grenzen en hoewel hier en daar eens de randjes opgezocht worden, kregen we in onze hoofdstad vooral een gepolijste show te zien die op de juiste momenten rammelde zonder echt potten te breken.

Tussen de oudere songs bleek één grote afwezige te zijn en naarmate de set van de Canadezen vorderde, werd de schreeuw vanuit het publiek om “Party Police” steeds luider. Hoewel het even leek alsof zangeres Molly Rankin de optie overwoog, bleven honderden fans toch op hun honger zitten. Gelukkig kon het gemis goedgemaakt worden met onder meer “Adult Diversion”, “Archie, Marry Me” en kers op de taart “Dreams Tonite”. Vooral die laatste kon op ontzettend veel enthousiasme in de zaal rekenen, iets wat we graag wat meer hadden gezien bij de muzikanten op podium. Bij momenten konden we de gedachte niet onderdrukken dat de band het helemaal niet zo leuk leek te vinden en op automatische piloot een verplicht nummertje speelde. Geleidelijk aan werd echter duidelijk dat dit vooral de uitstraling van de band is en dat er achter de serieuze gelaatsuitdrukkingen effectief genot schuilgaat.

Bij momenten kregen we iets te veel van hetzelfde te horen en daar zit het feit dat alles wat de band maakt in hetzelfde straatje past voor een groot deel tussen. Zangeres Molly Rankin leek goed bij stem en zo werd “Fourth Figure”, dat nogal kleinschalig van start ging, een van de hoogtepunten waarop we het vocale bereik van de Canadese beter konden visualiseren. Verder zorgden vooral drums en gitaar voor een solide basis die bij momenten de andere muzikale lagen overstemde, al is dat bij de muziek van Alvvays niet meteen een probleem.

Doordat Alvvays op geen van de drie albums echt het experiment opzocht en vooral deed waar ze goed in zijn, kregen we een samenhangende show te zien in de Botanique die af en toe wat spontaniteit miste. We werden echter overspoeld door een nostalgisch gevoel dat de muziek van de band kleurt en dus kunnen we toch met opgeheven hoofd naar huis. Wie de band nog live aan het werk wil zien kan dat aankomend weekend op Best Kept Secret in Hilvarenbeek.

Setlist:

Pharmacist
After The Earthquake
In Undertow
Many Mirrors
Very Online Guy
Adult Diversion
Not My Baby
Hey
Tom Verlaine
Belinda Says
Bored In Bristol
Fourth Figure
Archie, Marry Me
Pomeranian Spinster
Tile By Tile
Pressed
Dreams Tonite
Easy On Your Own
Saved By A Waif

Atop A Cake
Velveteen
Lottery Noises

Facebook / Instagram

633 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
LiveRecensies

MIKE @ Botanique (Le Musée): Een onbezongen vedette bewijst zich onmisbaar

Als de jaren 2010 iets aangetoond hebben is het dat het internet helemaal op zichzelf in de proliferatie van muziekcarrière kan voorzien….
FeaturesWedstrijden

Win tickets voor Ways Around Festival

Het alternatieve Brusselse festival Ways Around is ondertussen al aan z’n derde editie toe. Bezoekers kunnen drie dagen na elkaar op een…
InstagramLiveRecensies

STONE @ Botanique (Orangerie): Zwetende stenen

Het was nog maar van 30 oktober geleden dat STONE in de Brusselse Botanique stond, al stond de band toen al op…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.