© Sjoerd Sabbe
Als helft van het soulduo Charles & Eddie leek Chacon in de muziekgeschiedenis te blijven als eenhitwonder met “Would I Lie to You?” uit begin jaren negentig. Een ontmoeting met producer en componist John Carroll Kirby, die ook nog samenwerkte met artiesten als Frank Ocean en Connan Mockasin, bracht echter nieuw leven in zijn carrière. Met Pleasure, Joy and Happiness maakte Chacon een even onverwachte als opmerkelijk sterke comeback in 2020. De goesting en inspiratie hervonden zakte hij met een nieuw album onder de arm af naar de Ancienne Belgique. Wij waren erbij en zagen een triomfantelijke terugkeer van Chacon naar het podium.
De nogal obscure band The Zenmenn mag de avond openen. Niet meteen een bekende naam, maar de titel van hun meest recente album laat alvast het beste hopen: Hidden Gem. Al snel blijkt die titel tekenend voor de houding van de groep. Het lichtjes absurde drietal speelt een soort funky cocktailjazz die voortdurend balanceert tussen serieus en gimmick. Met instrumentale liedjes ‘over antieke filosofie en New Yorkse homobars’ en entertainende wachtmuziekjes – ‘stel je voor dat je dit hoort terwijl je wacht op ons’- houden ze het licht verteerbaar, maar hun aanstekelijk geluid komt aangenaam binnen. Vooral de hyperkinetische toetsenman, die allerlei blazers en psychedelische effecten tevoorschijn tovert, houdt de sfeer erin. Apart en goed, zeker welkom op ons volgend tuinfeestje.
© Sjoerd Sabbe
Wanneer een halfuur later Eddie Chacon het podium opwandelt met lichte zonnebril en handen in de zakken van een zwart trainingsvestje, durven we hem te verdenken van misplaatste cool. Dat blijkt al snel een spijtige gedachte te zijn, de man is de minzaamheid zelve. Duidelijk nerveus en zoekend naar een houding wordt hij geflankeerd door de intussen warmgespeelde Zenmenn. Deze keer minder freewheelend geven ze Chacon houvast en zorgen voor een strakke opening van de set met diepgravende soulgrooves.
Met “Wicked World”, “Trouble” en “Hurt” laat Chacon zich door liefdesverdriet inspireren. Verwacht geen meanderende, poëtische bewoordingen van hem, zijn teksten klinken als mantra’s waarbij het gewicht van de woorden langzaam, maar zeker doordringt. ‘I nearly died being a fool over you’, kreunt zijn falsetstem onder sobere blauwe belichting.
© Sjoerd Sabbe
De aardig volgelopen, maar niet uitverkochte zaal omarmt Chacon maar al te graag. Zeker wanneer de man zijn onzekerheid opbiecht, ook naar producer Kirby toe, wordt zijn oprechtheid beloond en geeft het applaus van het publiek hem het nodige duwtje om volledig los te komen. Chacon en de band voelen elkaar ondertussen steeds beter aan. Tijdens “Sundown”, ook de titel van zijn laatste plaat, zorgt de upbeat voor dansmoves bij Chacon, aangemoedigd door handgeklap.
Na het emotionele “Papa” komt “Above Below” niet helemaal uit de verf, maar dat maakt de band tijdens het afsluitende drieluik helemaal goed. Vooral “Holy Hell”, waarbij de toetsenman een gezonde dosis wah-wah geluiden uitdeelt, imponeert. Ook Chacon heeft intussen het zelfvertrouwen om uit te halen met zijn zachte, maar treffende timbre. Meesterlijk hoe hij er in slaagt om zijn stem verleidend aan de micro te laten haperen. Nooit klef of goedkoop, altijd warm en stijlvol. Wat een goed idee toch om die na dertig jaar terug uit de koelkast te halen, al die levenskruiding maakt ze helemaal af. Bedankt Kirby, zoals Chacon zelf meermaals beaamt.
© Sjoerd Sabbe
Na een halve staande ovatie keren Chacon en de zijnen terug voor de wijze levenslessen van “Pleasure, Joy and Happiness”. Hij krijgt het publiek stil met zinnen als ‘Learn to walk away sometimes’, menig ouder zou er jaloers op zijn. Zeker wanneer hij de meest schuchtere toeschouwer overhaalt om zijn positief mantra mee te laten zingen. ‘Pleasure, joy and happiness’, het zou ons zomaar kunnen overkomen. Na vanavond geloven we daar net iets meer in.
Setlist:
Wicked World
Trouble
Hurt
Outside
Far Away
Above Below
Papa
Sundown
Step By Step
Comes And Goes
Holy Hell
Pleasure Joy And Happiness
