Wie de 28-jarige Roufaida Aboutaleb uit Rotterdam nog niet kent mag zich gelukkig prijzen dat wij daar verandering in komen brengen. Het jonge Nederlandse talent koos na enkele jaren in de muzikale coulissen dat het tijd was om haar kunnen op de wereld los te laten. Waar ze voordien de voorprogramma’s van grote namen als Eefje de Visser en Balthazar opfleurde, zet ze nu de spotlight op zichzelf met haar allereerste zelfgetitelde ep Roufaida.
Toen de Rotterdamse haar eerste twee singles op de wereld losliet waren wij klaar om te genieten van het vervolg. En genieten doen we van deze mysterieuze en meeslepende muzikale versmelting van Noord-Afrikaanse invloeden en Westerse indiepop. Waar Roufaida’s debuutsingle “Don’t Bend” ons met zijn bezwerende beats en krachtige boodschap alvast warm maakte, was het bij het daaropvolgende “Kalimat” eerder het mysterieuze en poëtische aspect dat op de voorgrond trad. Die twee singles blijken achteraf de ideale teasers, want Roufaida is een mengelmoes van aanstekelijke en mysterieuze liedjes, die ons doen dansen en onze aandacht opeisen.
Roufaida verkent op muzikale wijze de grens tussen genres, talen en culturen. Ze zingt zowel in het Engels als in het Arabisch en gebruikt naar hartenlust samples van oude Riffijnse liedjes en Arabische poëzie. “Ourinou” (Berbers voor ‘mijn hart’) en “Barrier” beginnen beide met het heerlijke gekraak van vinylgekras, wat een nostalgische sfeer schept. Het nummer “Kalimat” is gebaseerd op een gedicht van de Syrische poëet Nizar Qabbani en “Canvas”, het openingsnummer van de ep, lijkt bij momenten een uitgebreide slam poetry performance. De versmelting van genres en culturen is volgens Roufaida geen politieke, maar een muzikale keuze: het is simpelweg een weerspiegeling van wie ze is.
Kenmerkend voor de nummers op Roufaida is de centrale plaats die voorbehouden is voor de guembri, een Marokkaans snaar- en percussie-instrument, dat gecombineerd wordt met meerstemmigheid op bijvoorbeeld “Don’t Bend” en “Ourinou”. Het ritme van die nummers wijkt zo nu en dan af van de tekst, wat onze aandacht vasthoudt tijdens het luisteren. Wie op “Ourinou” kan stilzitten heeft vast iets gemist: het muzikale hoogtepunt van de ep had gerust nog twee of drie minuten langer mogen duren.
Door de productie van de nummers krijgen we kippenvel van Roufaida’s hoorbaar jonge stem die zich ASMR-gewijs in onze oren nestelt. Wanneer ze in “Midsummer” zingt over de geur van vers wasgoed en wapperende lakens in de wind, of Arabische teksten vocaliseert op “Barrier”, komt haar heldere stem het mooist tot uiting. In “Kalimat” lijkt ze zich vocaal in te houden, wat het mysterieuze gehalte van dat nummer tegoed komt, maar het is aangenaam om te horen dat Roufaida’s stem op andere nummers een groot bereik kan halen.
Niet alleen in het allerkleinste detail van de ep is Roufaida als persoon niet weg te denken, ook het grote geheel draagt volledig haar stempel. Ze speelde vrijwel alle instrumenten zelf in, en programmeerde en produceerde eigenhandig de hele ep. De jaren die ze uit de muzikale spotlight vertoefde, brengen haar er begrijpelijk toe om nu zelf de controle te willen en haar muzikale grenzen uit te zoeken. Het is geen slecht idee om in de toekomst wat meer muzikale samenwerkingen aan te gaan, want uitgezonderd van de prachtige trompetsolo op afsluiter “Milk” door Suzan Veneman, klinkt het geheel misschien net iets té geprogrammeerd.
Roufaida is een mysterieus en meeslepend eerbetoon aan de Westerse en Noord-Afrikaanse wortels die zich versmelten in de opkomende jonge muzikante. Ze brengt een frisse wind in het muzieklandschap door dat unieke geluid. De verwachtingen zijn ingelost, de toon is gezet: wij staan op de eerste rij en voorspellen een rooskleurige, muzikale toekomst.
Aanstaande zaterdag speelt Roufaida enkele sessies voor Record Store Day in Nederland. Verder toert ze dit voorjaar als support voor onder andere Isolde Lasoen en Absynthe Minded, en staat ze solo geprogrammeerd op lokale festivals. Alle speeldata vind je hier.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Ourinou”, ons favoriete nummer van Roufaida, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
