Birdy @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Perfecte synthese

Het is 2011, je zet de radio aan en hoort plots een engelachtige versie van Bon Ivers “Skinny Love”. Een herkenbare anekdote voor heel wat muziekliefhebbers die plots de jonge zangeres Birdy in hun hart sloten. Doorheen de jaren timmerde de artieste steevast aan de weg naar de top zonder daarbij haar eigenheid kwijt te raken. Twee jaar geleden verscheen met Young Heart haar vierde langspeler die ze vorig jaar zou voorstellen in het Koninklijk Circus. Helaas gooiden zowel de Brexit als de pandemie roet in het eten en dus verschoof onze date met de muzikante naar 10 april 2023. Paasmaandag werd plots een behoorlijk beladen dag, want laten we eerlijk zijn: de liedjes van Birdy werken eerder op onze traankanalen dan op onze lachspieren. In een uitverkochte zaal bracht de Britse een perfecte synthese van haar repertoire en mochten we eveneens al proeven van haar volgende album, Portraits, dat op 14 juli verschijnt.

In de Belgische muziekindustrie is Emmy D’Arc al lang geen onbekende naam meer. De Limburgse brengt goudeerlijke liedjes die doordrongen zijn met Americana-invloeden. Met slechts haar gitaar en herkenbare stemgeluid onder de arm lijkt ze voldoende gewicht in de weegschaal te leggen om de aandacht naar zich toe te trekken. Vol enthousiasme en kracht gooit ze zich dan ook voor het publiek van het Koninklijk Circus dat de klanken als een spons absorbeert. Echt nieuw is wat Emmy D’Arc doet niet, maar het singer-songwritergehalte zorgt ervoor dat ze de ideale opener is voor Birdy.

Hier en daar doet ze ons denken aan een jonge Alanis Morissette, maar D’Arc probeert vooral een eigen twist te geven aan de muziek van haar eigen idolen. “White Flag” schreef ze voor Jeanne D’Arc, maar vandaag draagt ze het op aan de onrust in de wereld. ‘Moge het een lied zijn om de oorlog te eindigen’, aldus de artieste. De tijd gaat snel voorbij in het gezelschap van Emmy D’Arc en ook het aanwezige publiek, inmiddels een zowat volle zaal, lijkt helemaal mee te gaan in het verhaal van de zangeres. Een fijn half uurtje, waarin de artieste vooral liedjes van haar aankomende debuutplaat voorstelt, vormt de perfecte opwarmer om onze ziel te laten bewerken door Birdy.

Birdy zet de avond in met haar recentste muzikale worp, zijnde het bij momenten nogal dramatisch klinkende “Raincatchers“. Dat bedoelen we echter in de meest positieve zin van het woord, want de theatrale klanken zorgen ervoor dat de aandacht meteen op het podium gericht is en dat zelfs nog voor de Britse plaats neemt achter haar microfoon. Met de eerste noot lijkt ze alle twijfel van tafel te vegen en voor we het refrein bereikt hebben, zijn we al vergeten dat we hier zes jaar op gewacht hebben. Een rijk gearrangeerd nummer als “Raincatchers” vormt een gedurfde keuze als eerste song. Al helemaal wanneer je live geen strijkers meeneemt, maar de Britse lijkt zich van geen kwaad bewust en zet een minstens zo indrukwekkende versie van het lied neer als de studioversie. Wie dacht dat Birdy met haar vroege internationale succes haar hoogtepunt al had bereikt, lijkt in het Koninklijk Circus uitgedaagd te worden om die mening te herzien.

Met vier albums op zak en een vijfde in de pijplijn beschikt de Britse over een ruime hoeveelheid materiaal om naar hartelust uit te kiezen. Dat ze er met deze tour voor kiest om een soort van perfecte synthese van haar carrière tot dusver te brengen lijkt een slimme, maar vooral ook eerlijke beslissing. Toch is het niet zo vanzelfsprekend om te manoeuvreren tussen songs die je als dertienjarige zong en liedjes die je op je 26e schreef, alleen al omdat een stem in die periode behoorlijk evolueert. In het Koninklijk Circus merken de aanwezigen echter dat er moeiteloos bewogen wordt tussen de verschillende albums.

Zo valt al snel op dat de nummers van Young Heart warmer, maar ook melancholischer en zelfs pijnlijker klinken dan al de rest. Dat hoeft niet te verbazen, gezien die plaat gebouwd is op een fundament van liefdesverdriet en een gebroken hart. Wanneer het bijna magische “People Help The People” opgevolgd wordt door “Surrender“, dat diep door de ziel heen snijdt, valt op dat Birdy een hele weg afgelegd heeft. Dat heel wat van de aanwezigen die weg samen met de Britse bewandeld hebben, valt ook op wanneer zowel oude als nieuwe songs even hartelijk ontvangen worden.

Het voelt bijna nostalgisch wanneer Birdy achter de piano kruipt en de liedjes heel klein laat beginnen, maar wanneer ze versterking krijgt van haar bandleden, voelt het alsof een last van de schouders valt. De harmonieën zorgen voor extra warmte en de expansieve drumpartijen vullen de zaal tot de nok met muziek. Hier en daar lijkt het allemaal net iets te luid, maar dat wordt gelukkig snel rechtgezet. Wanneer Birdy aankondigt dat een blok met wat emotionelere liedjes volgt, vragen we ons af hoe ze de rest van de songs zou beschrijven, maar met onder meer “Not About Angels” en “Young Heart” begrijpen we wel wat ze bedoelt. Een plotse overgang naar het opnieuw razend populaire “Running Up That Hill” keert het tij en doet hier en daar zelfs een dansbeweging vanuit het diepst van de ziel opborrelen.

Omdat er over drie maanden een nieuwe langspeler van Birdy in de rekken ligt, wil de Britse natuurlijk al wat van dat nieuwe materiaal uittesten op haar fans. Met “Ruins II”, “Automatic” en even later ook “Heartbreaker” krijgen we een vrij globaal en duidelijk overzicht van wat ons op die nieuwe plaat staat te wachten. Het klinkt frisser, lijkt hier en daar terug te grijpen naar Birdy of Beautiful Lies, maar voelt vooral niet zo triest als de voorganger. “Automatic” zou het namelijk wel eens kunnen maken als dromerige dansvloeranthem voor de fragiele zielen. Tussen al die nieuwigheden door krijgen we ook nog een aantal hits van formaat voorgeschoteld. Zo brengen we een bezoekje aan Bon Iver, maar is het even later “Keeping Your Head Up” dat met de kroon aan de haal gaat.

Na een krachtig applaus keert Birdy nog een laatste keer terug om het Brusselse publiek toe te spreken en dat doet ze met een nieuw lied dat ze opdraagt aan iedereen die ooit van iemand gehouden heeft. “Your Arms” is de modelballade die op het nieuwe album komt te staan en toont de zangeres van haar zachtste kant. Met het krachtige “Wings” worden we vervolgens richting de uitgang gestuurd, al ware dat wel nadat we ons nog een laatste keer lieten betoveren met het sterrenstof dat Birdy zo rijkelijk rondstrooit.

Birdy toont zich een vrouw van weinig woorden, maar enorm veel dankbaarheid in Brussel. Haar keuze om een mix te brengen van haar volledige repertoire blijkt een zeer slimme zet waarmee ze oude en nieuwe fans de hand reikt. Wie nog twijfelde aan het talent van de artieste, kan die twijfel ver opbergen na haar passage in onze hoofdstad, want ze bracht een hoog kwalitatieve show die vooral het principe less is more hanteerde. We hopen alvast dat we nu niet weer zes jaar moeten wachten tot Birdy ons land nog eens komt bezoeken.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Raincatchers
Voyager
1901 (Phoenix cover)
People Help The People (Cherry Ghost cover)
Surrender
Young Blood (The Naked and Famous cover)
Deep End
Loneliness
Not About Angels
Young Heart
Silhouette / Running Up That Hill (Kate Bush cover)
Ruins II
Automatic
Quietly Yours
Skinny Love (Bon Iver cover)
Let It All Go
Heartbreaker
Keeping Your Head Up