Met een derde album onder de arm, dat op de derde dag van de derde maand van dit jaar uitgebracht werd, trok Weval begin deze maand op tour. Het elektronische muziekduo bestaat al zo’n tien jaar uit de Nederlanders Harm Coolen en Marijn Scholte Albers. Beide heren startten hun carrière in de filmbusiness, maar konden hun liefde voor het producen zo moeilijk wegstoppen dat ze zich er later volledig op toelegden. Hun warme, ontspannen elektronica weerklonk de afgelopen jaren al over de weides van Best Kept Secret, Lowlands en Primavera Sound. Vandaag kiezen ze voor een iets kleiner podium, namelijk de Rotonde van de Brusselse Botanique. De nieuwe plaat Remember staat daarbij centraal. Een verklaring voor die albumtitel moeten we niet al te ver gaan zoeken: ‘We hebben nooit echt teruggekeken, tot een tijdje geleden’, meldden de Nederlanders op hun socials. Dat ze ietwat terugkeren naar hun meer elektronische sound van de beginjaren, verbaast dus niet.

Voorafgaand aan de set van de Nederlanders, mag de Franse dj-producer Obsimo de boxen al eens uittesten. Hij begint daaraan met heel softe Melbourne-bounce die al snel overgaat op experimentele elektro. Obsimo is bewust met zijn gezicht naar de zijkant van het podium gaan staan zodat wij mee kunnen kijken naar wat hij uitsteekt op zijn paneel. Dat blijkt een opeenvolging van knopjesgedraai te zijn, waardoor de eclectische ritmes telkens net wat anders klinken. De producer uit Bordeaux lijkt geen haast te hebben: hij neemt rustig de tijd om zijn nummers in elkaar over te laten gaan en gaat daarmee in tegen het snel-snel mixstramien dat tegenwoordig in vele hoeken van de scène heerst. Een twaalftal liedjes komen zo voorbij, al voelt het niet zo aan. We horen precies één uitgebreide track die foutloos aan elkaar wordt gemixt. Obsimo strooit hier en daar met een laagje getunede gitaar die zo is afgesteld dat ze helemaal niet als een elektrische gitaar klinkt. Ondanks dat we op sommige momenten verblind worden door de flitsende spots, zien we dat de menigte stilaan wat heen en weer begint te golven. Het is dan ook jammer dat de producer zich braafjes aan de afspraak houdt en na een halfuurtje de coulissen opzoekt.

Om stipt negen uur begint Weval aan zijn set en de asmr-liefhebbers worden meteen op hun wenken bediend: met uiterst smoothe, sappige geluidjes maken de Nederlanders een rustige entree. Het tempo ligt niet hoger dan tachtig bpm, maar dat houdt de bassen niet tegen om al eens gretig de Rotonde rond te dreunen. Het is “Remember” dat voor een eerste onthoudmomentje zorgt. De verschillende geluiden bouwen beetje bij beetje op, waarna de heren de song even laten stilvallen. Die stilte wordt zonder enige moeite opgevuld door gejuich vanuit de andere kant van de zaal, tot het nummer terug in zijn volledigheid losbarst en het gejoel overstemt.

Tot hiertoe ging het er opvallend rustig aan toe. Geregeld daalt de rust over de Rotonde neer en zo is dit voor zij die niet zo van fysieke uitdaging houden de ideale yogasessie. De trage, slaperige beats zorgen voor een lakse vibe, die versterkt wordt doordat Weval nog meer hun tijd dan zijn voorganger neemt en de overgangen iets duidelijker zijn. Plotseling schrikken we dan toch op door de stroboscopen en bijhorende intense synths van “Gimme Some”, die uitmonden in een melodische technobeat. De climax loopt echter niet helemaal volgens het ‘juiste’ ritme, al kan dat kan ook expres gedaan zijn. Het volk deren doet het in ieder geval niet, want zij moedigen het duo enkel maar aan, al blijft de respons toch eerder aan de voorzichtige kant.

Naast beats zorgt het duo ook voor vocale toevoegingen die eens goed door de echofilter gehaald zijn. Hoewel zeldzaam, vormen de vanuit dromenland op ons neerdalende stemmen wel degelijk een meerwaarde. De luchtige droom waarin we vertoeven wordt verstoord door een stem die het woord ‘unstoppable’ herhaalt en daarmee ook meteen de titel verraadt. Ze predikt ernst en zendt de zwaarste kick van de avond doorheen een met rookgordijn bedekte Rotonde. Even later vullen jungleritmes onze gehoorgangen en horen we opnieuw een track die geleidelijk aan opbouwt. Een lekker percussiewerkje laat de beat er nog iets steviger inklappen dan voordien en met daarbij ook nog eens wat acidsoundjes kunnen onze Noorderburen met een knallertje het podium verlaten.

Zo gezegd, zo gedaan, maar niet zonder nog een keertje weder te keren. Het eerste bisnummer voelt eerder aan als een verloren achterblijvertje en had volgens ons beter aan het begin van de set gepast. De ultieme avondsnack past gelukkig wel perfect in het plaatje van afsluiter: een stevige beat, publieksreactie-uitlokkende synths, dromerige zang en een lange opbouw naar de drop resulteren in een mooi, warm totaalgeluid om de avond mee af te sluiten. Weval is dan toch niet unstoppable, zo blijkt, maar schonk ons met zijn anderhalf uur durende set gevarieerde en dromerigere beats. We kunnen tevreden in ons bedje kruipen en verder dromen over deze gezellige avond.

Wie Weval aan het werk wil zien, kan zich op 27 mei naar Pleinvrees in Amsterdam reppen.

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

Should be Fine
Losing Days
Remember
The Weight
Where It All Leads
Gimme Some
Day After Day
Don’t Lose Time
Changed For The Better
Everything Went Well
Unstoppable
Forever
March On
Is That How You Feel It

Someday
Are You Even Real